indirdikleriyle hükmetsinler…” diyor (Diyanet İşleri Başkanlığı’nın Kur’an-i Kerim’in Türkçe meali, 1985).
Demek ki, Kur’an-ı Kerim’in açıklandığı dönemde mevcut olan İncil ve Tevrat geçerli kabul ediliyordu (“Allah’ın hükmünün bulunduğu…”, “bu kitaplarla hükmetsinler” diyor), hatta Muhammed’in peygamberliğinin bir kanıtı sayılıyordu (“Yanlarında, Hz. Muhammed’i tasdik eden Tevrat varken nasıl onu reddediyorlar?” demeye getiriyor).
Kur’an’a, 7. yüzyılda Arabistan yarımadasında ortaya çıkan bir inanç açıklaması olarak ve Kutsal Kitap’la ilgili o zamanki genel görüşü kaydeden tarihsel bir belge olarak başvuruyorum. Sonuç şu ki:Kur’an’ın sayfalarındaki Kutsal Kitap’la ilgili beyanlar, Tevrat’ın ve İncil’in değişmezliğini doğruluyor. Hz. Muhammed’in zamanındaki Tevrat’ın veya İncil’in varlığı ve doğruluğu konusunda şüpheye götüren en ufak bir ifade bile yoktur. (Ayrıca Kur’an’da şu ayetlere bakabilirsiniz: Bakara Suresi (2), ayet 41, 91 ve 113; Al-i İmran Suresi (3), ayet 93; Nisa Suresi (4), ayet 47 ve 136; Maide Suresi (5), ayet 68; A’raf Suresi (7), ayet 156-157; Yunus Suresi (10), ayet 94; vs.).14
İslam aleminde Kur’an Tanrı’dan gelen son vahiy olarak kabul edilir. İlahi sayılan her sözün mal edildiği Tanrı’ya karşı sonsuz saygım nedeniyle Tanrı’nın, Kendi sözlerinde çelişkiye düştüğü düşüncesini, aynı saygıya sahip olan hiç kimseye yakıştıramam. Tanrı’nın sözünü savunacaksak, saygın bir şekilde savunalım. Bu konuyu hafife almayalım.
Bu nedenle İncil’le Kur’an’ın arasındaki farklılıklar meselesini çözmek için diğer kutsal kitapların itibarını yıkmayı, tutarlı ve ciddi hiçbir araştırmacının tatmin olacağı bir yol olarak görmüyorum. Kur’an’daki farklılıkları temize çıkarmak için, daha başka yollar bulunsun.
Şimdi, Kutsal Kitap’ta, Hz. Muhammed’i inkar etmek için bir “tahrif” söz konusuysa, Hz. Muhammed’den önce tahrif edilmesi mantıksızdır. Ondan sonra da olamaz, çünkü:
1) Tevrat’ın bugünkü durumunu
alması, İsa’dan Önceki dönemlerde gerçekleşmiştir. Lut Gölü Tomarları (Kurman Yazıtları), bu gerçeği gözler önüne seren kanıtlardan biridir. 1947’te bulunan elyazmaları arasında, Tevrat’ın neredeyse bütün bölümlerinden parçalar vardır15. Bu kopyalar, İSA’DAN ÖNCEKİ DÖNEMLERE AİT16. Lut Gölü Tomarları ve önemi üstüne, kongrelerde şunlar dile getirilmiştir:
Bu tomarlar İsa’dan Önceki zamana aittir.
Bu tomarlar içinde bulunan Tevrat bölümlerine ait metinler, Tevrat’ın İsa’dan Sonraki metinlerine uyduğunu ortaya koymuştur.
Hayrullah Örs de şunları yazar: “M.Ö. 300’e doğru da Tarihler, Ezra
ve Nehemya bölümleri (indirildi). Bu son tarihten sonra Eski Ahit’in artık şimdiki şekilde kaldığı, hatta bir harfinin bile değiştirilmediğibir gerçektir…”17
2) Tevrat, sayısız İnanlılarca okumuş ve korunagelmiştir. Bir yerdeki nüshasında değişiklik yapılmış olsaydı, başka yerlerdeki nüshaları bu değişiklikten uzak kalırdı. Ve bugün çeşitli nüshalarda bu çelişkiler ortaya çıkardı. Ne var ki, hepsi birbirine uymaktadır. Kaldı ki, “Kutsal Kitap tahrif edilmiştir” diyenlerin, “aslı”nı ortaya koymaları gerekir. Bunu hiçbir zaman yapamayacaklardır, çünkü “başka aslı” hiç olmamıştır.
İşte 7. yüzyıldaki Kutsal Kitap’la bugünkü tıpatıp aynı. Çünkü bugün okuduğumuz Tevrat’ın tercümeleri İ.Ö. 2. yüzyıla ait, İncil’in tercümeleri ise, İ.S. 2., 3. ve 4. yüzyıllara ait nüshaların metnine dayanıyor. Kutsal Kitap’ın asıl metinleri İbranice, Aramice (Eski Ahit) ve Grekçe (İncil) yazıldı. Tercümeler orijinal metinlerden yapılıyor. Türkçe’de de aynı asıllara dayanan tercümeler mevcuttur. Onları güvenle okuyabilirsiniz.
Kutsal Kitap’ın geçerliliğini ve değişmezliğini doğrulayan kaynaklar çoktur: tarih, arkeoloji, eski metinleri araştırma bilimi, o çağa ait belgeler ve havarilerden ve bir sonraki kuşağın İnanlılarının yazılarında, Kutsal Kitap’tan ve özellikle İncil’den bulunan sayısız aktarmalardır (Bu alıntılar konusu bölüm 8’de daha geniş bir şekilde ele alınacak).
