Για τα μάτια της Όλιας

17

Η ιδιωτική κλινική στην οποία θα χειρουργούταν η Νέλλη ήταν από τις πιο ακριβές και γνωστές του Λος Άντζελες. Η Όλια είχε πάει εκεί μια μόνο φορά στο παρελθόν όχι όμως για να κάνει κάτι αντίστοιχο αλλά μόνο για να εξεταστεί. Ευτυχώς τίποτα ανησυχητικό δεν είχε προκύψει από τις εξετάσεις εκείνες κι έτσι την είχε βγάλει από το νου της εύκολα. Όμως τώρα που έμπαινε πάλι εκεί πιασμένη από το μπράτσο του Ορέστη, τα θυμήθηκε όλα. Ήταν με τη Νέλλη την περασμένη φορά, η οποία φρόντιζε να τη διασκεδάζει όπως μπορούσε για να μη δίνει σημασία στον χρόνο που έπρεπε να κυλήσει μέχρι να πάρουν στα χέρια τους τα αποτελέσματα. Πήραν τον ανελκυστήρα κι ανέβηκαν στον 5ο όροφο. Εκεί, συνομίλησαν για λίγο με τη Σουζέτ Πάρκινγς, μια λεπτή νοσοκόμα που φορούσε φακούς επαφής και θυμόταν την Όλια από την τελευταία της επίσκεψη. «Η κυρία Ζαφειρίου είναι μια χαρά, τώρα την ετοιμάζουν για το χειρουργείο, θα ρωτήσω τον γιατρό της αν μπορείτε να τη δείτε για μια στιγμή».

Η Όλια συγκατένευσε κι έσφιξε το μπράτσο του Ορέστη. Η νοσοκόμα χάθηκε σε έναν διάδρομο, ξαναγύρισε όμως σύντομα φέρνοντας την είδηση πως για λίγα μόνο λεπτά θα μπορούσαν να πάνε κοντά στη Νέλλη. «Πρόσεξε να μην την αγχώσεις χειρότερα, τώρα είναι οπωσδήποτε ευάλωτη». Ο Ορέστης ευχαρίστησε με τα άριστα αγγλικά του τη Σουζέτ, και μετά οδήγησε την Όλια προς έναν άλλο διάδρομο.

«Θα προσέχω Ορέστη μου, καταλαβαίνω το πώς πρέπει να νιώθει». Η Νέλλη ήταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι της. Στην αρχή τα μάτια της ήταν απλανή, από τη στιγμή όμως που τους είδε και τους δυο να μπαίνουν, αυτά γέμισαν φως και χαρά.

«Ήρθατε, ήρθατε και οι δυο σας, πόσο πολύ χαίρομαι»... Η φωνή της ήταν βραχνή για την Όλια, αλλά εντελώς φυσιολογική για τον Ορέστη, που την πήγε προσεκτικά ως το κρεβάτι της Νέλλης, στην οποία έδωσε το χέρι του αμέσως μετά.

«Μα τι άλλο περίμενες να κάνουμε; Μας είπε η Σουζέτ πως δε θα αργήσουν να έρθουν να σε πάρουν». Η Όλια της χάιδεψε το μέτωπο προσπαθώντας να κατευνάσει τα συναισθήματα της. Αυτή η γυναίκα ήταν η μητέρα της, μα τότε; Ποια ήταν η Ελένη Παύλου;

«Όχι, δε θα αργήσουν καθόλου, τώρα μίλησα με τον γιατρό. Με διαβεβαίωσε πως τα πάντα είναι υπό έλεγχο, αφού ξέρω πως είστε και οι δυο εδώ θα φροντίσω να μην ανησυχώ τόσο».

Στράφηκε πάντως να κοιτάξει τον Ορέστη κι ας χάιδευε το κρύο χέρι της Όλιας.

Ορέστη μου, θέλω να ελπίζω πως όλα θα πάνε καλά, αν όμως μου συμβεί ο,τιδήποτε, τότε σε παρακαλώ πολύ να μου την προσέχεις».