Για τα μάτια της Όλιας

39

Τελικά η Όλια αναγκάστηκε να καθυστερήσει λίγο την αναχώρηση της για τη Θεσσαλονίκη, κι αυτό εξαιτίας της ατελείωτης γραφειοκρατίας που δυστυχώς συνοδεύει πάντα έναν θάνατο. Η Αριάδνη εξακολουθούσε να τη βοηθάει κάθε φορά που έπρεπε να πάει στις διάφορες υπηρεσίες για να συγκεντρώσει και να υπογράψει όλα τα απαραίτητα έντυπα. Επίσης, πριν από λίγες μέρες είχε δεχτεί και μια κλήση από τη συμβολαιογράφο της Νέλλης, η οποία ήθελε όχι μόνο να τη συλλυπηθεί, μα και να συνεννοηθεί μαζί της για το άνοιγμα της διαθήκης. Ουσιαστικά όλα τα υπάρχοντα της περνούσαν στην Όλια, και τα μετρητά και τα ακίνητα της Νέλλης, με εξαίρεση ένα μικρό κομμάτι της περιουσίας της που πήγε σε ένα ορφανοτροφείο καθώς και σε ένα ογκολογικό νοσοκομείο για παιδιά. Η Όλια ενημέρωσε τη συμβολαιογράφο πως όχι μόνο δεν είχε κανένα πρόβλημα με αυτό, αλλά και πως συμφωνούσε απόλυτα να γίνει έτσι. Κι ακόμη της έκανε γνωστή την πρόθεση της να συνεχίσει την προσπάθεια ενίσχυσης όλων όσοι είχαν ανάγκη που ξεκίνησε πριν από τόσα χρόνια η μητέρα της. Ελάχιστοι παρευρέθηκαν στην ανάγνωση της διαθήκης, και ήταν ξανά η Αριάδνη μαζί με τον Λύσανδρο που τη βοήθησαν να φτιάξει όσο καλύτερα γινόταν το μνήμα. Τελικά, είχε μπει για τα καλά ο Δεκέμβρης όταν έβγαλε η Όλια τα αεροπορικά της εισιτήρια. Τις τελευταίες μέρες προσπαθούσε να περάσει λίγο επιπλέον χρόνο με τον Λύσανδρο, μόνο που κατέφευγαν και πάλι σε κάποιο ξενοδοχείο επειδή δεν ήταν βέβαιοι πως δεν τους παρακολουθούσε η Ηλέκτρα με κάποιον τρόπο. Η τελευταία νύχτα ήταν δύσκολη και για τους δυο. Ο Λύσανδρος ήταν γεμάτος στρες όπως πάντα αφού πλησίαζε και ο γάμος του με την Ηλέκτρα. Το μόνο καλό ήταν πως όσες εξετάσεις κι αν έκανε εκείνη για το μωρό έδειχναν πως τα πάντα ήταν εντάξει. Η Ηλέκτρα εξακολουθούσε να τον κρατάει σε απόσταση κι εκείνος δεν επιχειρούσε να το αλλάξει αυτό, εξακολουθούσε όμως να τον απασχολεί το ζήτημα της σχέσης της με τον Αντώνη. Βέβαια δεν είχε φτάσει στο σημείο να την παρακολουθήσει, το ήξερε όμως με βεβαιότητα πως δεν τα περνούσε στο δικό της σπίτι όλα τα βράδια της εβδομάδας. Το μόνο που έκανε πάντως μεθοδικά, ήταν να ξεψαχνίζει όλα τα καλλιτεχνικά περιοδικά για να δει αν υπήρχαν άρθρα που τον αφορούσαν. Και το περίεργο ήταν πως όχι μόνο υπήρχαν αλλά αύξαναν κιόλας ανησυχητικά. Τώρα ήταν που έβαζε το χέρι του στη φωτιά πως η ανάμειξη της Ηλέκτρας σε όλα αυτά ήταν παραπάνω από σίγουρη.

Το άλλο πρωί, αυτό δηλαδή της αναχώρησης της, η Όλια είχε ξυπνήσει πολύ νωρίς. Πετούσε αργά το μεσημέρι μα μπορεί τα πάντα να ήταν δρομολογημένα, δεν της έλειπε όμως κι εκείνης το άγχος. Ως και μια μικρή στενοχώρια ένιωθε, γιατί ήξερε πως τη μέρα αυτή, θα συναντούσε ο Λύσανδρος την Ηλέκτρα για να τρέξουν μαζί για τα χαρτιά του γάμου. Η Αριάδνη θα ερχόταν να την πάρει για να την πάει ως το αεροδρόμιο, αλλά είχε αρκετές ώρες ώσπου να γίνει αυτό. Έφτιαξε την τελευταία κούπα καφέ πικραμύγδαλο και παρά το κρύο άνοιξε διάπλατα όλα τα παράθυρα. Πλησίαζαν τα χριστούγεννα, που τόσο τα αγαπούσε η Νέλλη, όπως άλλωστε κι εκείνη. Κάτω από άλλες συνθήκες θα γέμιζε το σπίτι της με κάθε λογής στολίδια και θα έστηνε στο σαλόνι το ωραίο και πανύψηλο δέντρο που είχε αγοράσει μαζί της πριν από λίγα χρόνια. Κούνησε με θλίψη το κεφάλι της, δεν είχε νόημα να σκέφτεται τι θα έκανε αν...