⊹ TEAM 88┊AVENGERS - [osh+lhn]

3┊You have to apologise from my nose.

Medya :: Yoohyeon.

LUHAN's POW ::

Abim gereğinden nazik (!) bir biçimde odama girerek ne yaptığımı kontrol ettiğinde, izlediğim dizimi durdurarak kulaklığımı çıkarmadan boş boş izlemiştim ne yaptığını.

"Niye kulaklık takıyorsun?"

"Çok bağırıyorsun. Seni uyarmaktan artık fazlasıyla yoruldum."

"Hadi oradan lan.."

Kafama bir tane geçirerek daha düzene girmemiş dağınık odamı bir süre boyunca sessizce incelemişti.

"Ne yaptınız bugün?"

"Bara gittik. Yuta'ya içirdim tekilaları- parkta ne yapılabilir abi?"

"Ne bileyim ben, parka mı gittim.."

"Haklısın. Bir kere bile oğlunun elinden tutup onunla rastgele bir parka gitmeye çekindiğin için."

"Bana bak, seni kezzaba yatırarak olmayan etinle turşunu kurarım. Düzgün konuş benimle."

"Gerçekler ağır geldi sanırım, ondan bu sinirin? Halbuki ben alıştığını düşünmüştüm.."

"Sen düşünebiliyor muydun?"

"İnsan gibi konuşabildiğini görünce seninle konuşurken düşünme özelliğimi aktif hale getirdim fakat yanılmışım."

"LuHan.. çenen açık kalmış. Ben dudaklarını birbirine dikmeden önce sen kapatıver bir abiciğim.."

Çeneme sertçe vurarak yaslandığı masamdan doğrulduğunda, yüzüne ters ters bakmakla yetindim. Hem ben.. onunla iletişim kurarak kendimi neden yoruyordum ki?

"Akşam yemeğine kalamayacağım demek için geldim."

"Yokluğunu pek çekmiyoruz zaten, sen hiç merak etme."

"LuHan."

"Ne var? İsmimi çok sevdin herhalde?"

"Kardeşim olmasan şuan seni öyle bir dövmüştü ki.. neyse. Yuta'nın yemek yediğinden emin ol. Birkaç gündür sadece kahvaltı yapıyor."

"Yemek istemiyorsa zorlamanın bir anlamı yok. Bedeni gerektiği kadar yemeli."

"Boş konuşma da yemek yediğinden emin ol."

"Sonra senin gibi göbekli olsun."

Abim üzerindeki tişörtü kaldırarak dövme ve dikiş izleriyle dolu olan kaslı vücudunu bir nevi gözüme soktuğunda omzuma geçirmişti bir tane.

"Yemesin de senin gibi kemik torbası olsun."

"Ben kemik torbası değilim. Kilo alamıyorum o kadar."

"Sen zaten bir garipsin.. ne olduğun belirsiz. Beyinsiz."

"Aşağıladığına ve sinirini benden çıkardığına göre dışarıya çıkar mısın artık? Dizime devam etmek istiyorum."

'Diyeceklerim bitmedi,' diyerek bilgisayarımın ekranını sertçe kapattığında, sakin kalmaya çalıştım. Eğer onun gazına gelerek boğazına yapışırsam daha reşit bile olamadan öbür tarafı boylar, Yuta'yı bu deliye resmen teslim etmiş olurdum.

"Yuta uyuduktan sonra yanıma gel. Birkaç şey imzalayacaksın."

"Yarın imzalarım."

"Sana fikrini soran olmadı."

"Zorunlu değilim."

"Seni köpeklere yem ederim."

"Ne imzalayacağım?"