For Zawgyi
ေရာ္ရြက္ဝါတို႔ ေႂကြဆင္းေသာ ေနြေက်ာင္းပိတ္ရက္ဟာ ခါတိုင္းကဲ့သို႔ေပ်ာ္စရာမေကာင္းလွပါ။ အဓိပၸါယ္ေဖာ္ရခက္ေသာ လစ္ဟာျခင္းႏွင့္အတူ ပ်င္းရိမႈတို႔ကႏိွပ္စက္သၫ့္ဒဏ္ကို Seok Jin အလူးအလဲ ခံစားေနရ၏။
ဒီအခ်ိန္ဆိုNamjoonေရာ ဘာလုပ္ေနမလဲ?
ေက်ာင္းပိတ္တာ ႏွစ္ပါတ္ေက်ာ္ရိွၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ထိုေသြးေအးေသာသေကာင့္သားေလးဟာ သူ႔ထံဖုန္းတစ္ခ်က္မွမဆက္ခဲ့ပါ။
ဘယ္လိုေတာင္ေနႏိုင္ရတာလဲ?သူ႔လို အခန္းေဖာ္စီနီယာကိုဘာလို႔လ်စ္လ်ူရႈရက္ရတာလဲ?
ကုတင္ေပၚမွာ အလိုမက်စြာလူလိမ့္ေနရင္း
ႏွင့္ပင္အေၾကာင္းမဲ့ စိတ္ရႈပ္ေနမိသည္။
ခနအၾကာတြင္ေတာ့ သူ
ဖုန္းႏွင့္ေဘးက ပိုက္ဆံအိတ္အမည္းေလးကို
ေကာက္ကိုင္ရင္း အခန္းထဲမွထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။ ဒီစိတ္ေတြကို လန္းဆန္းေအာင္ သူတစ္ခုခုလုပ္မျွဖစ္ေတာ့မည္။
.
.
Seok Jinပ်င္းပ်င္းႏွင့္ေလ်ွာက္လာရင္း ေရာက္လာတာက အိမ္နားေလးတြင္ရိွေသာ ကုန္တိုက္။ ဘယ္မွဆက္သြားမေနေတာ့ပဲ မုန႔္တစ္ခ်ိဳ႕၀ယ္ၿပီး အိမ္ျပန္ရန္သာ သူဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
ကေလးငယ္တစ္ေယာက္စားေနသၫ့္
ေရခဲမုန႔္ကိုျမင္ေတာ့ စားခ်င္လာတာမို႔ တစ္ခု၀ယ္ရင္း ကုန္တိုက္ထဲေလ်ွာက္ပတ္ေနလိုက္သည္။
"အစ္ကို"
အနီးကပ္မိုးႀကိဳးကပ္ပစ္သြားသလိုထိုအသံက သူ႔စိတ္ႏွလံုးတို႔ကို ဒိန္းခနဲတုန္လႈပ္ေစသည္။
ေရ႔ွတြင္ သူ႔အား ခပ္ၿပံဳးၿပံဳးစိုက္ၾကၫ့္ေနပါေသာ လန႔္ေလာက္စရာလူတစ္ေယာက္ရိွေနေလ၏။
"အစ္ကို တစ္ေယာက္ထဲလား"
"အာ..ေအး"
အိမ္ေနရင္းကထလာတာမို႔ တီရွပ္အျဖဴပြပြ
ခ်ည္သားေဘာင္းဘီတိုနံ႔ နံ႔ႏွင့္ ေခါင္းစုတ္ဖြားပါအဆစ္ပါေနေသာ သူ႔ပံုသူျမင္ေယာင္ကာ
စိတ္ရႈပ္စြာ အံႀကိတ္လိုက္မိသည္။Namjoonကေတာ့ အျပာေရာင္ရွပ္ဖားဖားႏွင့္
ေသေသသပ္သပ္။
မရည္ရြယ္ပါပဲႏွစ္ေယာက္ယွဉ္ေလ်ွာက္လာမိၾကေသာ္လည္း မည္သူမ်ွစကားမစမိၾကေခ်။
Seok Jinလက္ထဲကေရခဲမုန႔္မွာလဲ အရည္ေပ်ာ္ကာ တစက္စက္စီးက်စျပဳလာ၏။
ခါတိုင္းဆို အကုန္စားမိမွာမွန္ေသာ္လဲ Namjoonေရ႔ွမွာ ဒီထက္ပိုၿပီး ပံုရိပ္မထိခိုက္ေစခ်င္ေတာ့..။
YOU ARE READING
Give Love
Fanfictionသူအမြဲလျစ်လျူရှုနေပေမဲ့ ကျွန်တော်ကတော့ အချစ်တွေပေးနေဆဲ.... အချစ်လေးနည်းနည်းလောက် ပေးပါလား အစ်ကို
