~11~ (Zawgyi)

1K 82 0
                                    

"ဒါဆို ကိုေစနဲ႔ ကိုရိပ္က အရင္ကတည္းက သိေနခဲ့ၾကတာေပါ့.."

"အင္း... အခုေတာ့ ကိုရိပ္က accident တစ္ခုေၾကာင့္ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုလံုးေမ့ေနတယ္..။

ငယ္ငယ္က အေၾကာင္းေတြေတာ့ သတိရေနေပမယ့္ အဲ့ဒီအျဖစ္အပ်က္တစ္ခုတည္း ကြက္ၿပီး ေမ့ေနတာဆိုေတာ့.. ကိုရိပ္လည္း အဲ့အခ်ိန္က ေတာ္ေတာ္စိတ္ပင္ပန္းခဲ့တယ္ထင္တယ္..။

အျဖစ္အပ်က္ေတြကေန ထြက္ေျပးဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့တာေနမွာ.."

"တစ္ကယ္ေတာ့ ဘယ္သူ႔အမွားမွ မဟုတ္ခဲ့ဘူးပဲ.."

"ဟုတ္တယ္ ဇြဲ..၊ ဘယ္သူ႔အမွားမွမဟုတ္ခဲ့ဘူး...။ ဘယ္သူမွ မမွားခဲ့ၾကပါဘူး.. ။ အမရဲ့အကို အပါအဝင္ေပါ့.."

"......."

ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ မရတီ က ကိုရိပ္မွာထားခဲ့တဲ့ သံစဉ္ရွာဖို႔ ေလ့က်င့္ေရး အခန္းထဲမွာ ေဆြးေနြးေနၾကတာ..။ ကိုရိပ္နဲ႔ေတြ့ရင္ ေျပာင္းလဲသြားတတ္တဲ့ ကိုေစ ေၾကာင့္ မရတီကို ေမးၾကၫ့္မိေတာ့ စကားေတြတျဖည္းျဖည္း ဆက္စပ္မိရင္း အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုလံုးသိခဲ့ရတယ္...

ဒီအျဖစ္အပ်က္ကို အသစ္ေရာက္ေနသူကြၽန္ေတာ္နဲ႔ အတိတ္ေမ့ေနသူ ကိုရိပ္က လြဲရင္ အားလံုးသိေနခဲ့ၾကေပမယ့္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေဘးကေန ရပ္ၾကၫ့္ေနရံုသာ တတ္ႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္....

ခံစားခ်က္ ကိုယ္စီ ပိုက္ေထြးထားၾကရင္းေပါ့..~

မထင္ထားမိတာက ကိုယ့္ရဲ့ခံစားခ်က္ေတြပိုက္ေထြးထားၾကရတဲ့သူေတြစာရင္းထဲ ကြၽန္ေတာ္ပါ ပါသြားခဲ့မယ္ဆိုတာကိုပဲ...

ဟုတ္တယ္.. ကြၽန္ေတာ့္ခံစားခ်က္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ထပ္မညာခ်င္ေတာ့ဘူး..။ ကြၽန္ေတာ္ မရတီကို ခ်စ္ေနမိၿပီထင္တယ္...~~

ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္သာ ထပ္ၿပီး ပုန္းေရွာင္ေနမယ္ဆိုရင္ မ ကိုလက္လႊတ္လိုက္ရေတာ့မွာလား ဆိုၿပီး ေၾကာက္စိတ္ေတြဝင္ေနမိတယ္...

အခုလည္း အျဖစ္အပ်က္ကိုေျပာျပေနတဲ့ မ ရဲ့ မ်က္ဝန္းထဲက မ်က္ရည္စေလးေတြကို အမွတ္တမဲ့ေတြ့လိုက္ရေတာ့ ေလာကႀကီးက ခဏတာ ေမွာင္မိုက္သြားသလိုပဲ..

"စေ" (SEASON-2) {Unicode}+{Zawgyi}Where stories live. Discover now