Ne sen kaçtın ne de ben kovaladım. İkimiz de bir şeylerin farkına varmıştık sanki ve bu farkındalık saracaktı boğazımızı az bir zaman sonra. Baktık. Ne bitirmeye cesaretimiz vardı bu aşkı ne de devam etmeye gücümüz. Gördük; yol uzundu, yol uzun olduğu kadar da kısaydı aslında. Sanki birşeyler uçup gitmişti yüreğimizden. Biz birşeylerin ardında kalandık seninle. Şimdi ne söylesek boş, ne sen bana katlanabilirsin ne de ben seni büyüte bilirim içimde...Gözüm de, gönlüm de doldu sayende...
Ben hâlâ susuyorum. Yokluğumun sesini duyarsın diye. İşte şimdi ikimizde öldük bu hikayede......Hikayemiz bitti....
