Biz seninle ayrı dünyaların değil ayrı rüyaların insanlarıydık. Ben konuştukça güzelleşirdin sen sustukça... Sen baharına ekerdin sözlerini, ben bahtıma... Bu yüzden biz hep açardık nisan yağmurunda. İnan ki elimi tuttuğun da kalbimi boş bırakıyorum senle dolsun diye içim. Ben aşk değilim, aşk gibiyim...
Bulduğun gibi bırakmadın bizi,
Gittiğin gibi de kalmayacaksın...
Çünkü tuttuğu eller savururmuş insanı.
Bunuda bil istedim.
