SÜTYANİLER

4.3

Can Ozan - Toprak Yağmura

PART 2

Batu'nun babasından aldığı arabanın içerisinde oturmuş Atlas ve Egehan'ı bulabileceğimiz yerleri düşünüyorduk. Bütün yakın arkadaşlarımızı aramıştık faka iki gereksizden de haber yoktu. Batu birkaç mekan önermişti ve oraları da dolaşmıştık : basket sahası, evlerimizin bulunduğu semtteki park, sahilde hep beraber toplandığımız kafe.

"Ben sevgilimle böyle ortadan kaybolsam Atlas burnumdan getirirdi ?" diye oflayarak arabanın camına başımı yaslayıp denize bakmaya devam ettim. Batu arabayı sahil şeridine çekmişti ve ikimizde değer verdiğimiz insanın nerede olduğunu bilmemenin huzursuzluğuna sahip bir şekilde oturuyorduk. Egehan ve Atlas'ın son zamanda yaptıkları sık kavgalar da bu endişemize tuz biber oluyordu.

"Sanki sen burnundan getirmeyeceksin bulduğumuzda."

Batuhan'a cevap vermek için tam ağzımı açmıştım ki çalan telefonu ile susmak zorunda kaldım. Arayan kişiye baktıktan birkaç saniye sonra bakışları benim üzerimde dolandı . Aramayı yanıtladı ve kulağına götürdü. "Efendim aşkım."

Arayanın Buse olduğunun bilincine varınca "Aşkın batsın senin." diye mırıldandığım sırada Batu sert bakışları ile bana bakıyordu, susmamı işaret ettiğinde oflayarak denize bakmaya devam ettim.

"Egehan'ı arıyorum güzelim ne yapayım kayboldu ortadan."

Dalgalar taşlara vururken koşu yoluna sular da sıçrıyordu evden çıkalı neredeyse iki saat olmuştu bu da demekti ki Batu ve saçmalıkları ile geçirdiğim bu durumu da tek başıma atlattığım rekor süremi kırmış bulunmaktaydım. Atlas'ı bulduktan sonra önce bir güzel kızıp ardından da yeni kırdığım rekor süresi için kutlama yapacaktık.

"Tamam Buse geleceğim Egehan'ı bulur bulmaz."

Sinirlenmeye başladığını damarlı eli ile tuttuğu direksiyonda uzun parmaklarıyla ritim tutmasından anlayabiliyordum çünkü Batu sinirlenince hep başka bir şeylerle uğraşmaya çalışıyordu.

"Delirdin galiba ne işim olabilir benim başkasıyla. "

Bakışlarımız buluştuğunda göz devirmeden edemedim. Kız havla dese havlayacak gerizekalı.

"Tamam güzelim görüşürüz." dedikten sonra telefonunu vites kolunun önünde boşluğa bıraktı. Ortamın sessizliğine daha fazla dayanamayıp radyoyu açtım. Çalmaya başlayan telefonumun sesi ile radyoyu kısıp montumun cebinden telefonumu çıkartıp aramayı yanıtladım. Arayan Atlas'tı.

"Gerizekalı neredesin sen ?" diye sinirle solduğumda onun bakışları da bana dönmüştü.

"Hoparlörü aç."

Hopörlörü açtıktan sonra telefonu kulak hizama tutmak yerine Batu'ya da yakınlaştırdım.

"Sabah Egehan'ımın evine gitmiştim salak mısın kızım sen ne diye arıyorsun sanki beni ?"

Tam cevap vermeye hazırlanıyordum ki Batu benden daha hızlı davranıp konuşmaya başladı. "Senin o gerizekalı sevgilinin de telefonu kapalı olunca başınıza bir şey geldi sandık ?"

Atlas, Batu'nun hakaretini takmadan heyecanla konuşmaya başladı. "Lan Asya o Batu mu ? Ne işiniz var sizin lan beraber ?"

"Kapat Asya şu telefonu da seni eve bırakayım."

Atlas hala telefondan söylenmeye devam ediyordu ki geldiğimiz zaman konuşacağımıza dair birkaç şey geveledikten sonra telefonu kapattım. Batu emniyet kemerini takıp arabayı çalıştırdığında ben de sesini kıstığım radyoya biraz ses verdim. Can Ozan'dan sevdiğim bir şarkı çıkınca kanaı değiştirmemeye karar verip başımı cama yasladım. Belli belirsiz bir sesle şarkıya eşlik etmeye başladım.

Toprak yağmura, ben sana
Aşık olduk yeniden
İmkansız gibi görünen
Bu mesele
Girdi aklıma her gece
Tanıdık bir melodi
Sen miydin sebebi
Söylesene
Bir kadın gelir
Değiştirir seni
Alıştığın o sert
Kararlı şeklini