~Lütfen...~

515 49 22
                                    

Tony, Natasha'yı bulamayınca vakit kaybetmek istemeden zırhını giyerek Peter'a gitti. Hastane katına geldiğinde içinden "Peter, neredesin?.." diye söyleniyordu. Hangi odada durduklarını öğrendiğinde hızla o odaya gitti. Kimsenin attığı bakışları umursamıyordu şu an.

Odayı bulduğunda içinden küfürler saydırmaya başladı. Steve de Peter da orada değildi. Zırhının başını (kask işte neyse dnkdks) çıkardı ve etrafa bakınmaya başladı. Yerde gördüğü Steve'in yeni kalkanıyla gözleri dolmaya başlamıştı.

Gittikçe yükselen sesiyle söylendi.

"Hayır, hayır hayır hayır... PETER?!"

Hemen odadan ayrılıp oğlunu bulmak için etrafı aramaya başladı. Onu hastanenin deposu olduğunu varsaydığı bir yerde buldu. Yerde öylece yatıyordu.

Tony hızlıca onun yanına çöktü.

"Gözlerini aç, Peter... Lütfen..."

Peter zar zor da olsa açtı gözlerini.

"Ö-özür dilerim, yeterince değildim... Onu durdura-"
"Peter... Onun kaçması önemli değil, gücünü korumalı ve hayatta kalmalısın."

Ama peter hiçbir tepki göstermemişti, gözleri yavaş yavaş kapanmıştı. Tony korkuyla oğluna seslendi.

"Peter? Peter! PETER?! Uyanmalısın. Uyan..."

Kafasını eğip gözyaşlarına boğulmuştu Tony. Fısıltı gibi çıkan sesiyle "Lütfen..." demişti.

Kendini topladıktan sonra Peter'ı kucağına alıp kuleye uçmuştu.

Onu rahat bir yere yatırdıktan sonra bir süre daha uyanmasını sayıklayıp Jarvis'i düzeltmeye gitmişti.

Birkaç saat sonra

Büyük uğraşlar sonucunda Tony Jarvis'i düzelmişti. Gülümseyerek oturduğu yerde arkasına yaslandı.

"Tekrar hoş geldin dostum."
"Programım yeniden yazıldı, efendim."
"Biliyorum, biliyorum şimdi odaklanalım. Orada olanlara dair herhangi bir kayıt var mı?"
"Korkarım ki yok."
"Lanet olsun..."

Hiçbir şey bulamadığı için öfke ve üzüntü karışımı bir duygu içerisine girdi.

Oturduğu yerden kalktı ve Peter'ın yanına gitti. Hâlâ gözleri kapalıydı.

Tekrar oradan ayrılıp eski yerine döndü.

"Steve bu yaptığını ödeyecek. Kimse benim çocuğuma zarar verip kaçamaz."

Kafasını arkaya doğru yaslayıp gözlerini kapattı. Dinlenmeye karar vermişti ki pek uzun sürmedi.

"Steve Rogers'ın konumu belirledim efendim."

Tony gözlerini açıp etrafa bakındı.

"Teşekkürler, Jarvis."

Hızlıca zırhını giydi.

"Peter'a göz kulak ol. Olabildiğince erken gelmeye çalışacağım." Diyerek balkondan hızlıca uçarak ayrıldı.

Yaptığını onun yanına bırakacak değildi herhalde.

Biraz kısa bir bölüm oldu kusura bakmayın... Bu aralar pek yazabilecek gibi değildim ama ne zamandır bölüm atmadığım için bu bölümü yazdım. Umarım beğenirsiniz. 💕

Captain Hydra // Stony Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin