နေသူရိန် သည် ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာစဉ်ကပင် လမင်းအမူအရာ မမှန်တာ သတိထားမိလေသည် ။သို့သော် လမင်း အရက်မူးနေသည်ဖြင့် လမင်းရစ်နေသည်သည်ဟုသာ ထင်မှတ်ထားလေသည်။
သူရိန်၏စိတ်ထဲတွင်လည်း ကစားပွဲဟုမှတ်ယူထားသော်လည်း ၊လမင်းအား စိတ်ဝင်စားလျှက်
သို့သော် လမင်းလေးကိုလည်း စိတ်ဒဏ်ရာ မဖြစ်စေချင်သောကြောင့် နေသူရိန် အတက်နိုင်ဆုံး ခပ် ခွာခွာ အတက်နိုင်ဆုံးနေလေ သည် ။
သို့သော်လည်း ခွာလေ နီးလေ ၊ခွာလေ နီးလေ ……………..
ဒီည သည် နေသူရိန်အတွက် အခွင့်အရေးမယူဟုဆုံးဖြတ်ထားသော်လည်း ကံတရားက သူလက်ထဲရောက်လာခြင်းအား သူရိန်မသိချေ။
“ဟိုကောင်လေးဆင်းသာ ဆင်းသွားတယ် နေရာကော သိလို့လာဟ ။နေပါအုံး ငါလိုက်သွားမှ ဖြစ်မှာ ပါ ။တော်ကြာနေ တစ်ခုခု ဖြစ်နေမှဖြင့်”
“လမင်း၊ကိုယ် ဆင်းလာပြီ, ခန”ကုတင်ပေါ်မှ ထကာ နေသူရိန် အိမ်အောက်ထပ်သို့ ဆင်းလာလေသည်။
ထို့နောက် ခေတ်လမင်း အနားရောက်သော အခါ “ လမင်း မင်းဆင်းသွားတာ နေရာကော သိရဲ့လား”
"ဟိုမှာ ရေခဲသေတ္တာ ၊ယူ ….မင်းစားချင်တာတွေ။သိပ်တော့ မရှိဘူး "
"ရှိပါတယ်ဗျ ။လမင်း စတော်ဘယ်ရီနဲ့ နွားနို့သောက်မယ်နော် "
လမင်းသည် သူရိန်ကိုကြည့်လိုက်တိုင်း သူရိန်၏ ခန္တာကိုယ် အပေါ်ပိုင်းဗလာကျင်းကို စိတ်ရောက်ရောက်ကာ ပိုပိုပီး စိတ်ကြွလာလေသည်။
နေသူရိန် လမင်းအား လှမ်းကြည့် လိုက်သော ထို့အချိန်တွင် လမင်းသည် မျက်လွှာ ကိုအောက်ချကာ
ပန်းနုရောင်သန်းနေသော နခမ်းလေးဖြင့် နွားနို့ကို မော့သောက်လိုက်လေသည်။ထိုအခါ အဖြူရောင်ဖြစ်သော နွားနို့တွင် မလိုင်အဖတ် ကလေးများပါသည်။ လမင်း မော့သောက်သည့် အတွက်ကြောင့် မလိုင် အဖတ်ကလေးများ ကပ်လျှက်ကျန်ခဲ့လေသည်။
နေသူရိန် တွေ့သော အခါ
"ညီ ၊ဖြေဖြေးသောက်ပါကွ"
"ဒီမှာပေကုန်ပီ ညီရဲ့ "
"လာကိုယ်သုတ်ပေးမယ်”ဟုကာ သူရိန်၏ ကိုယ်လုံးသည် ရှေ့ကိုတိုး၍ လမင်း၏
ပန်းနုရောင် နှုတ်ခမ်းကလေးကို သူ၏လက်ကလေးနှင့် အသာ အယာ သုတ်ပေးလိုက်သည်။
ထိုအချိန် သူရိန်တစ်ခုခုကိုတွေ့လိုက်သည်။
အဖြစ်အပျက်သည် တစ်ခန မျှ ဖြစ်သော်လည်း ၊အခုမှရေချိုးပြီးထွက်လာသော နေသူရိန် ခန္တာကိုယ်၏ ကိုယ်သင်းနံ ဆပ်ပြာနံက မွှေးကြိုက်လျှက်ရှိသည်။
ထို အခါ လမင်းသည် စိတ်လုံး၀မထိန်းနိုင်တော့ပါ……..
နေသူရိန် သတိထားမိသော အချိန်တည်း၌ပင် လမင်းက သူရိန် ၏ ပါးစပ်ကိုကောက်နမ်းလိုက် သောအခါ…..
သူရိန် သည် ခနတာစက္ကန်မျှ ကြောင်သေသေ သလိုဖြစ်သွားလေသည်။
ထိုအချိန်သူရိန်မှ သတိပြန်ဝင်ကာ "လမင်းညီ…..မင်း အခုဘာစားထားတာလဲ"
"ကျွန်တော်လား နွားနိူ့လေ "
"မဟုတ်ဘူးညီ….. မင်း အထဲမှ စားနေတာက"
"အော် ၊ဒါလား"
"ရေချိုးခန်းထဲကပီကေတွေလေ စားလို့ကောင်းတယ်"
နေသူရိန် သိလိုက်လေသည်။မဖြစ်ဘူးဟ ညီ မင်း…….
"ထွေး အခု ထွေးလို့"
"ဗျာ ဘာဖြစ်လို့ဗျ"
"မဟုတ်ဘူး ၊ဒါက လေ ရိုးရိုးစားစရာမဟုတ်ဘူး ကလေးမစားရဘူး"
"မသိဘူးဗျာ""စားမယ်ဗျာ"ဟုပြောကာ
လမင်းသည်းမူးသော အရှိန် နင့်ဆေးစားထားသော
အရှိန်နဲ့ရောကာ ကာမ စိတ်ကြွမှု အမြင့်ဆုံးရောက်ရှိလာလေသည်။
လမင်းသည် သူရိန်၏ လက်ကို သူ၏ခါးနစ်ဖက်အား ဖတ်ထားခိုင်းသည်။ထို့နောက် လမင်းကိုယ်တိုင် သူရိန် ၏ လည်တိုင်ကလေးများကို မာကင်ရာ စပေးတော့သည်။
သူရိန်သည်လည်း ယောက်ျားသားဖြစ်သည့်အတွက်မခံစားနိုင်တော့ပါ။သို့သော် အတက်နိုင်ဆုံးတွန်းဖယ်ကာ မဖြစ်သင့်ကြောင့် စိတ်ကို အတက်နိုင်ဆုံးတားလေသည်။
သို့သော် နေသူရိန် မိမိ စိတ်ကို မလွန်ဆန် နိုင်ပါ ……
ထိုအခါ နေသူရိန် သည် ခေတ်လမင်း အားကြည့်၍"လမင်း ညီ ၊မင်းတကယ်……..ငါမသိတော့ဘူးကွာ"
"ကိုယ် တကယ် စပြီနော်။မီးဖိုချောင် ကြီးမှာနော်"
“အရမ်းစကားများတာပဲဗျာ ၊သွားစရာ ရှိ သွားပါဗျ”
ထိုအခါ နေသူရိန် သည် ခေတ်လမင်းကို ပထမဆုံး ခါးမှ ပွေ့ချီလိုက်ပြီး
မီးဖို အထစ်ကလေးပေါ်တင်ထင်လိုက်သည်။
လမင်း၏ခန္ခာကိုယ်မှာ ထိုင်ရက်သားပုံစံကလေးဖြစ်၍
သူရိန်၏ ကိုယ်ကို သရစပ်နမ်းကာ သူရိန်၏ ထိုအရာ ကလေးကိုမထိသထိသွားစနေသည်။
သူရိန်က လမင်း၏စုထားသော ခြေထောက်လေးနစ်ခုကြားထဲ၀င်ကာ လမင်းအား ပွေသပ်၊ထိတွေ့ခြင်း အာရုံနင့်နူးနပ်လေပေသည်။
ထို့နောက်လမင်းသည် သူရိန်၏ သဘတ်ပါးလေးကိုဆွဲချွတ်ကာ သူရိန်၏ ထိုအရာကလေးအား စတင် လက်ကလေးနင့်ကစားပေးခြင်းနှင့် အတူနေသူရိန်မှာလည်း ခေတ်လမင်း၏ ခန္ဓာ ကိုယ်ကို နှုမ်းရှုံနေခြင်းကြောင်း ညည်းညူသံများ စတင်ထွက်ပေါ်လာလေသည်။
ထို့နောက် သူရိန်၏ ညီးသံ (သုခဘုံသံ) နှင့်အတူ လမင်း၏ ပုဆိုးအားချွတ်၍ လမင်း၏ main point (မက်မွန်းသီး)ကလေးကို လက်ကလေးနှင့် ဖွဖွ ကလေး ကစားလျှက် …..…ထို့နောက် လမင်း ကို အိပ်ခန်း ဆီသို့ပွေ့ချီ ကာ ကုတင်ပေါ်တွင် စတင်၍………
YOU ARE READING
Heart Of Stone (ကျောက်ဖြစ်သွားသော နှလုံးသား) Unicode Ver
Romanceမိဘဆွေမျိုးတွေသဲသဲလှုပ် ချစ်ခြင်းခံ ရပြီး အနေအေးသော ခေတ်လမင်း ငယ်စဥကတည်းက မိဘနှစ်ဦးနှင့်ကွဲကွာခြင်း ခံရပြီး အရာရာကို ခပ်ပေါ့ပေါ့ သာ သဘောထားသော နေသူရိန် ထိုကောင်လေးနှစ်ဦး ရဲ့ တွေ့ဆုံမှု.......... ခေတ်လမင်းရဲ့ အချစ်စွမ်းအားကြောင့် နေသူရိန် ဘယ်လိုပြေ...
