Bugün seni bahçenin en uç köşesinde bulunan ağaca sırtını dayamış bir şekilde otururken görüyorum. Elinde yanından ayırmadığın çizim defterin ve kalemin var. Yüzünde de tatlı bir gülümseme. O an anlıyorum ki resim çiziyorsun.
Bu halin beni gülümsetmeye yetiyor. Çünkü seni sadece resim çizerken mutlu görüyorum.
Normalde, ifadesiz yüzünde tek bir mimik oynatmıyor, etrafa boş bakışlar atıyorsun. Gerekmedikçe konuşmuyor, konuşunca da sert oluyorsun Jungkook. Bu yüzden serseri diyorlar sana.
Onlara kızıyorum.
Onlar benim gördüğümü görmüyorlar.
Bu beni onlardan farklı kılıyor.
Çünkü ben, acılarının ardına hapsettiğin seni görüyorum.
25 Şubat 2020
ŞİMDİ OKUDUĞUN
a spring evening, rsk ✔
Fanfiction❝ ve sen, tatlı meltemin tenini usulca okşadığı bir bahar akşamı gidiyorsun benden... ❞ {rosé&jungkook} 25.02.2020 01.10.2020 -andrellashi
