a spring evening, rsk ✔

6

Yemekhanede birlikte yemek yediğimiz daha doğrusu "Aptalsın ve benim aptallarla işim olmaz." deyip kalktığın anın üzerinden tam olarak iki ders geçti.

Açıkçası biraz kırıldım sana ama sorun değil. Neyse ki kolay pes eden biri değilim Jungkook. Özellikle konu sen olunca gururumu minimum seviyeye indiriyorum ve bu sayede biraz yüzsüzleşebiliyorum.

Tamam biraz da değil, bayağı bayağı yüzsüz oluyorum.
Ama Jungkook aşka giden her yol mübahtır.
Peşinde ne kadar koşarsam koşayım yolun sonu sana çıkacaksa sürünmeye de razıyım.
Asla seni sevmekten vazgeçmem.

Teneffüs zili çalar çalmaz öğretmenin iznini beklemeden sınıftan ışık hızıyla çıkıyorum. Merdivenleri ikişer ikişer iniyor ve bahçeye koşuyorum. Nefes nefese soluklandığımda yine o ağacın altında resim çizerken görüyorum seni.

Derin bir nefes alıyorum ve tekrar koşmaya başlıyorum. Yanına geldiğimde bir önceki teneffüs kantinden aldığım çikolatalı sütlerden birini sana uzatıyorum. Başını kaldırıp bana bakıyorsun bıkkınlıkla.
"Sana çikolatalı süt aldım, sen seversin."
Bir süre yüzüme bakıyorsun ve sonra göz deviriyorsun.
"İstemez." diyorsun bıkkın bir sesle. Eteğime dikkat ederek yanına oturuyorum. "Ama niye? Bunu senin için ald-" Bu sefer sözümü kesiyorsun.

"Bana bak adını bilmediğim aptal kız, benim için bir şey yapmak istiyorsan defolup gidersin. Fazlasına gerek yok." Bozulsam da gülümseyip elimi uzatıyorum sana.
"Chaeyoung. Adım Chaeyoung, Jungkook. Ve gitmek istemiyorum. Al hadi iç şu sütü. Kantindeki son çikolatalı süttü bunlar. Gitsen bile bulamazsın."
Yüzüme aval aval bakıp ayağa kalkıyorsun. Resim defterini ve kalemini bir eline alıyorsun. Ve arkanı dönmeden önce "Aptal kız." demeyi de ihmal etmiyorsun.

Sinirleniyorum ve arkandan sesleniyorum. "İyi! Ben içerim hepsini tamam mı! Sen içmesen de olur."

Yağmurlu gün ve yemekhanede de olduğu gibi arkana dönüp bakmıyorsun Jungkook.

Bu beni kaçıncı kırışın?
Önceden farkında olmadan kırıyordun beni, şimdi ise bilerek...
Bunu bana neden yapıyorsun Jeon?