Masyado Pang Maaga

276 20 1
                                    

Halos kaladkarin ni Sharlene ang sarili palabas ng hotel. Isang oras din siyang naghintay, hanggang sa isa sa mga staff ang lumapit.

Ayaw niya pa sana kaso hindi niya naman pwedeng ipilit. Gusto man niyang magsalita para depensahan ang sarili hindi niya magawa.

Nag unahan na lang bumagsak ang mga luha sa mga mata niya. Tatalikod na sana siya noong may tumawag sa kanya.

"Miss" napalingon siya.
"I'm Tony Labrusca" sabay abot nito ng business card. "If you want, you can write down a note and I will make sure it will reach the person you want to receive it"

Saglit pinagmasdan ni Sharlene ang lalaki sa harap niya. Pinahid niya ang luha at saka ngumiti.

Wala sa loob siyang sumenyas ng salamat and to her surprise he responded 'you're welcome' in sign language.

Humingi si Tony ng papel at ballpen sa reception at saka ito ibinigay kay Sharlene.

Pagkakuha ni Sharlene ay nag umpisa siyang magsulat. Habang nagsusulat si Sharlene, Tony mouthed 'she's with me' sa staff na nag aalangang paalisin si Sharlene.

Ayaw namang tumigil ng luha at uhog ni Sharlene. Noong papahiran niya ito gamit ang palad, mabilis na nag abot si Tony ng panyo.

Napalingon si Sharlene.

"I know the pain when you love somebody but they cannot return it."

Kinuha ni Sharlene ang panyo at agad na itinakip iyon sa ilong. Nanatili siyang nakatingin kay Tony.

"I don't know who's that person but I hope this is just temporary. Someday you'll breakfree"

Mahinhing itiniklop ni Sharlene ang panyo. Hindi niya na ito ibinalik.
Itinupi niya rin ang sulat na tinapos.

"Tara ibigay natin sa reception" aya ni Tony.

Kapwa sila tumayo. Sumunod naman si Sharlene. Tony signed again.

'Kanino mo gustong ibigay?'

Sharlene answered back 'To Donny Pangilinan' bahagyang natigilan si Tony pero hindi niya ipinahalata.

Ipinagbilin niya lang mabuti na ibigay ito kay Donny after event.

Matapos itago ng receptionist, nagpasalamat si Sharlene. Huminto na siya sa pag iyak.

Tony's presence gave her assurance that it is not yet the end. Bilang huling pagpapasalamat, binigyan niya ng saglit na yakap si Tony. Ngumiti lang ang binata at hinagod ang likod ng dalaga.

After that, Sharlene bid goodbye with a pure smile.

"Donny" Tony uttered.

Tahimik siyang sumunod sa loob.

Ngayon ang engagement ng pinakamamahal niyang babae. For 15 years si Kirsten lang ang nakita ng mga mata niya.

Sa kabila ng mga dalagang nagkakandarapa sa kanya, he remained faithful to Kirsten.To the girl who cannot see him as a man.

Kuya nga lang ang tingin nito sa kanya pero he cannot see her as a younger sister. Ganoon pa man, he doesn't want to give up.

Sabi niya maghihintay siya hanggat kaya and he will always be a person she can come back to.

Hindi siya pabor sa engagement at lalo na sa lalaking gustong pakasalan ni Kirsten pero ano nga bang gagawin niya kung doon masaya ang dalaga?

He can be authoritative to anything maliban sa kanya. He almost loathed Donny for taking away Kirsten's heart until he saw that crying lady today and now...Donny.

The man looks like he is on a funeral. Donny got his attention.

How can a man give this kind of reaction sa harap ni Kirsten?

For Tony she looks perfect. Dainty, fragile amd angelic.

He didn't mean to see him breakdown as well kaso paglabas niya para magpahangin sana nakita niya yung groom to be.

Nagpipigil pumalahaw ng iyak sa gilid. Napakamot siya ng kilay.

Tony closed the door habang abala ang lahat. He quietly watch him. Lahat yata ng pwedeng tumulo dito tumulo na rin. Uhog, laway at luha.

Pulang pulang ang muka nito at nag iigting ang panga. Sinipat niya rin ang ngayoy mugtong mata ng lalaki.

"Sharlene" hawak nito ang sulat na iniwan noong babae kanina.

"Sharlene I'm sorry"

"Tangina Tony, he's your rival. Don't feel bad" usal niya sa sarili kaso nakita niyang napadausdos si Donny.

"Puta magwowalling pa yata" tumindig siya ng matino para matakpan si Donny sa sulok.

Noong medyo naramdaman niyang nahimasmasan ito, tumabi siya sa gilid nito.

"If you love her so much why did you let go?" Hindi kumibo si Donny.

"If I say I will help you break free from this, are you going to come back to...Sharlene?" Parang noon lang narinig din ni Donny ang sinasabi niya. Tumingin ito sa kanya ng gulat.

"Strategies. I heard you were trapped. I can help you specially with operations"

Donny might not know who he is pero dahil sa sinabi niya the lad gave him a look that tells how desperate he is.

Tumayo si Tony at pinagpagan ang sarili.

"Tomorrow I will see you at 7 am sa Landlay Towers. I hate helping rivals but I realise you aren't. In 3 years you'll take back Sharlene and Kirsten will be back to me"

___________

Author's Note

Hindi ako mapakali dahil ambilis kong tinapos. Pakiramdam ko biglang nawala yung years na naghirap si pareng Donny kaya ito na mga repa

Prominent ColoursTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon