"ဗြမ္း”
ေအးစက္ေနေသာေရေတြ မ်က္ႏွာကိုအပက္ခံလိုက္ရသည္။
ေခါင္းဆီမွာ တဆစ္ဆစ္ကိုက္ေနတဲ့အသိေတြၾကားကေန မ်က္လံုးကိုမနည္း အားယူဖြင့္ၾကည့္ေတာ့...
"ဟင္...ညီမေလး”
ဟုတ္တယ္ ညီမေလးမွ ညီမေလး...။
ပထမေတာ့ ေဝဝါးေနေသာအသိေတြေၾကာင့္ မ်က္စိေတြပဲမွားေနသလားထင္မိေသးသည္။
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ထင္႐ွားလာတဲ့ျမင္ကြင္း အသိအရ...ဘယ္လိုမွမမွားႏိုင္။
ညီမေလးကသူ႔ကိုျပံဳးျပေနသည္...သူ႔ေ႐ွ႕မွာ ကိုယ္ကိုကိုင္းၫႊတ္ငံု႕ၾကည့္ရင္း သူ႔ကိုျပံဳးျပေနသည္။
သူတစ္ခုခုေျပာဖို႔ႀကိဳးစားေပမယ့္ ပါးစပ္မွာတင္းၾကပ္စည္းေႏွာင္ထားခံရလို႔ သူ႔ဆီကဘာသံမွထြက္မလာ။ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး လႈပ္ၾကည့္လိုက္တိုင္း တင္းၾကပ္နာက်င္မႈေတြပဲခံစားရသည္။
လက္႐ွိအေနအထားနဲ႔ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို သူအေတာ္ႀကိဳးစားဆက္စပ္ယူေနရသည္...အရာရာတိုင္းက႐ႈပ္ေထြးေနာက္က်ိလ်က္။
"ကိုႀကီး”
ႏူးညံ့ခ်ိဳၿမိန္ေအာင္ေခၚသည္။ ႏွစ္ႏွစ္လိုလိုျပံဳးျပရင္း ညီမေလးကတစ္စံုတစ္ရာကို သူမ၏အေနာက္မွဆြဲထုတ္လာသည္။
"သား...”
သားသည္ မည္မ်ွပင္ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔ေနသည္မသိ..႐ိႈက္ၿပီး ငိုသံပင္မျပဳႏိုင္ေတာ့...ေၾကာက္ရြံ႕၍လန္႔ေနေသာမ်က္လံုးေလးမ်ားႏွင့္ သနားစဖြယ္တုန္ယင္ေနလ်က္႐ွိသည္။
သား၏ႏွဖူးတြင္ေသြးမ်ားစီးက်လ်က္႐ွိေနၿပီး အနည္းငယ္ေယာင္ေနသည္။
၂ႏွစ္သားအရြယ္သားေလး၏ေၾကာက္ရြံ႕မႈပံုစံက သူ႔ႏွလံုးကိုျပင္းထန္စြာ႐ိုက္ခတ္သည္။
"သား...သား...”
ဖခင္တစ္ေယာက္မို႔ ရင္ထဲမွာတင္းၾကပ္ကာဗလာင္ဆူေနေသာ္လည္း သားကိုသူ အသံမျပဳႏိုင္...ေထြးမေပြ႕ႏိုင္။ ႐ုန္းကန္လိုက္တိုင္း ခ်ည္ေႏွာင္ထားေသာႀကိဳးစက နည္းနည္းမွလႈပ္႐ွားမရေအာင္ ခိုင္ခိုင္ျမဲလြန္းလွသည္။
"ကိုႀကီးရယ္...
သားေလးကိုၾကည့္စမ္းပါဦး ကိုႀကီးနဲ႔သိပ္တူတာပဲ...
ေၾသာ္...မမူယာက ဒီလိုက်ဘယ္ဆိုးလို႔လဲ
ကိုႀကီးဆႏၵေတြကို အစြမ္းကုန္ျဖည့္ဆည္းထားပါလား...
ကိုႀကီးနဲ႔သိပ္တူတဲ့သားေလးဆိုတဲ့အိမ္မက္ျပည့္ဝၿပီေပါ့ေနာ္”
YOU ARE READING
Teenager's Diary
Short Storyဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္က ေရးခဲ့ေသာစာစုေလးမ်ား။ ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်က ရေးခဲ့သောစာစုလေးများ။
