The silent student...

Hoofdstuk 1

Pov Harry
'Harry! Opstaan!' Gilt mijn vader onderaan de trap en ik laat een luide zucht horen. Ik slenter de trap af. Ik zucht waarna ik treuzelend mijn eten naar binnen werk. Wanneer ik klaar ben loop ik weer naar boven om me om te kleden. Na vijf minuten sta ik weer beneden mijn boekentas in te laden. Ik check of de nodige spullen erin zitten en keur het goed. Ik werp een blik op de klok en vloek zachtjes. Ik heb geen tijd meer om boterhammen te maken! Ik betaal wel iets in de kantine.

Ik poets mijn tanden en doe mijn haar goed, niet dat ik er veel tijd aan besteed.

Ik sprint zowat de trap weer af waardoor ik bijna val. Ik weet me op tijd de redden en stap naar de deur. 'Jij kookt deze avond. Je huiswerk kan me niets schelen!' Roep mijn vader me na. Ik rol met mijn ogen en Ik gooi de deur dicht achter me. We hebben nou eenmaal geen goede band. Hij is ook niet mijn echte vader, die heb ik nooit gekend. Mijn moeder is gestorven een paar jaar geleden toen was ik 15, Wat twee jaar geleden is, bijna drie dus. Nog steeds heb ik het niet helemaal verwerkt. Nachtmerries heb ik vaak genoeg en ze blijven elke nacht komen.

Het verleden laat je niet zomaar rusten.

Het verleden probeert me kapot te krijgen, net zoals het heden...

Elke dag probeer ik me sterk te houden

Met te verweren tegen het pesten, slaan en de schoppen...

Na een aantal minuten fietsen kom ik aan op mijn school. Ik loop eerst naar mijn kluisje en stop er wat boeken in. Ik loop nog even naar het toilet en net wanneer ik wil binnenlopen komt er iemand uit de toiletten en met het gevolg dat ik tegen die persoon loop. 'Sorry' mompel ik. Ik kijk op naar de jongen voor me en zijn ogen staan niet gemeen maar vriendelijk. 'Hoi! Ik ben niall ik ben nieuw hier. Zou je me misschien kunnen zeggen waar mijn klas is?' Ik knik en glimlach even. Hij geeft me zijn rooster en ik zie dat we in de zelfde klas zitten. 'Je zit bij mij!' Hij lacht en volgt me naar de klas.

Ik loop naar twee legen plekken en plof neer op een stoel. Niall komt naast me zitten waar ik van schrik. Niemand wil ooit naast me zitten.

Wanneer iedereen er is komt de leerkracht ook binnen en sluit de deur. Ik frons bij het zien van de leerkracht en iedereen begint te fluisteren. 'Stilte alsjeblieft' hij lijkt erg vriendelijk en ook nog jong.

'Ik ben jullie nieuwe leraar en zal wiskunde aan jullie geven. Jullie zullen me dus veel zien in de week! Mijn naam is Louis Tomlinson, meneer Tomlinson voor jullie dus. Zijn er nog dingen die jullie willen weten?'

Niemand zegt iets en de leeraar klapt in zijn handen. 'Goed, zeg even snel jullie namen en dan starte we met de les' ik kijk in zijn ijsblauwe ogen en even ontmoeten ze de mijne. 'Zeg jij nog even je naam?' Ik schrik op uit mijn gedachten en kijk de meneer aan. 'Doe geen moeite meneer, hij spreekt toch bijna nooit!' Hoor ik Jack zeggen waarna Max er nog iets aan toevoegd. 'Styles, niemand mag jou praat je daarom niet?' Zeggen ze spottend. Ik slik de opkomende tranen weg en zeg zacht: 'Harry' ik zie hem knikken en even glimlachen.

Niall kijkt even bezorgd mijn kant uit maar ik schud mijn hoofd alleen maar, ook de leerkracht zijn blik voel ik op me branden.

Jack en Max barsten in lachen uit en ik kijk naar onder, en veeg snel een traan weg. 'En jullie houden jullie mond!' Zegt meneer Tomlinson waarschuwend en meteen zwijgen ze. Ik durf op te kijken en zie meneer Tomlinson me vriendelijk aankijken. Ik wend mijn blik weer af en kijk naar de moeilijke wiskunde sommetjes in mijn boek. Ik begrijp er niets van! Er word nog een uitleg gedaan over een nieuw stukje dat we gaan leren. Ik bekijk de uitleg in mijn boek en het is precies Chinees dat hier staat geschreven!

'Oké de laatste tien minuten gaan jullie aan de opdrachten werken. Oefening drie en vier is tegen morgen klaar begrepen? Als je nu goed doorwerkt heb je ze misschien al af!' Iedereen knikt en begint gretig te schrijven en alles uit te rekenen en ik? ik kijk naar de onmogelijke sommetjes.

Wanneer de bel gaat staat er nog steeds niets op mijn papier. De leerkracht loopt voorbij en stopt bij me. 'Jullie mogen gaan en dan zie ik jullie morgen' hoor ik hem zeggen. Niall zegt me al gedag en loop het lokaal uit. Ik wil ook weggaan en prop mijn boek in mijn tas. 'Harry snap je het wel?' Ik knik zonder hem aan te kijken en sta op. 'Je kan uitleg vragen als je wilt' weer knik ik waarna hij gebaard dat ik kan gaan.

Na twee saaie uren wiskunde is het dus de eerste pauze. Ik kruip op de grond bij mijn kluisje en breng daar de pauze in stilte door, tot Niall bij me komt zitten.

'Hopelijk ga je me niet irritant vinden' zegt hij lachend en ik schud mijn hoofd. Ik ben blij dat ik iemand heb...

Nieuw boek! Ik heb al veel hoofdstukken af dus er zullen sneller uploads komen. Omdat ik het boek nu publiceer, zet ik alvast 5 hoofdstukken online!x

Vote en comment zou lief zijn! Laat me ook even weten wat jullie van dit hoofdstuk vinden x