The silent student...

Hoofdstuk 7

Pov. Louis
De film is afgelopen en ik sluip naar mijn kamer. Ik laat even de deur open zodat ik het licht van de gang heb om te zien waar ik moet lopen. Ik zie Harry op de matras in elkaar gerold liggen en ik zucht. Ik zei hem nog dat hij in mijn bed kan slapen.

Ik zie de nog natte maar bijna opgedroogde traansporen over zijn wangen lopen. Ik veeg ze droog en hij opent zijn ogen. Meteen staan ze weer vol met tranen...

Ik knip het licht aan en sluit de deur waarna hij hem stevig in mijn armen houd. 'Heb je de hele tijd gehuild?' Hij knikt zacht en ik zucht. 'Harry kom het me vertellen, krop niet alles op!' Ik droog zijn tranen opnieuw en til hem op en leg hem op het bed.

'Wil je en losse broek van me lenen?' Vraag ik en toon hem een van mijn joggingbroeken. Hij knikt en ik geef het aan hem. 'Slaapt vele makkelijker dan je kleren toch?' Hij knikt glimlachend en ik zoek nog een shirt. Wanneer ik me omdraai heeft hij de andere broek al aan. Ik geef hem het shirt en hij trekt de zijne uit. Ik zie zijn ribben al te goed zitten, maar ik ga niet ontkennen dat hij echt mooi is...

'Je slaapt in mijn bed, ik ga op de matras ok?' zeg ik alleen maar en toch kruipt hij onder de lakens. Ik ga nog even bij hem zitten en troost hem nog wat. 'Wil je slapen?' Hij knikt en ik sta op om op de matras te gaan liggen. Ik voel een hand om mijn pols en zachtjes Harry's stem die mijn naam fluistert.

J-je mag ook b-bij me slapen' zegt hij zacht waarna hij een stukje opschuift en ik glimlach gerustellend. 'Vind je dat niet erg?' Hij schud zijn hoofd en ik kruip naast hem.

'Slaapwel Harry' zeg ik nog maar ik krijg geen antwoord, alles wat ik nog hoor is zijn ademhaling die vertraagt waardoor ik weet dat hij slaapt. Zacht druk ik een kus in zijn haren.

Ik kan niet verliefd worden op een leerling...

Maar ik ben bang dat dat al gebeurd is...

Pov. Harry
Ik word wakker en voel Louis' sterke armen om mijn middel. Ik glimlach klein kijk even naar hem. Zijn ogen openen zich langzaam en ze ontmoeten de mijne waardoor ik snel wegkijk en begin te blozen.

'Goeimorgen, lekker geslapen?' Vraagt hij met een lage ochtendstem waardoor ik rare kriebels in mijn buik krijg wanneer hij me glimlachend aankijkt.

Ik knik en vraag zacht: 'en jij?' Hij knikt en wrijft in zijn ogen. 'Wil je wat eten?' Ik knik waarna ik hem naar de keuken volg.

De tafel is al gedekt en de jongens zitten al te eten. 'Goedemorgen!' Roepen ze opgewekt en ik begroet hun ook zachtjes. Ze zullen het al wel gewend zijn dat ik niet veel zeg, en als ik iets zeg het zacht is...

Ik neem plaats naast Liam tegenover Louis. 'Eet zoveel je wilt! We hebben ook koffiekoeken gaan halen' zegt Zayn met zijn mond vol waardoor we allemaal in de lach schieten.

Ik eet een paar boterhammen en het smaakt me echt. 'Hou nog plaats voor je koffiekoek!' Zegt Louis en ik grinnik waarna ik er een neem uit de doos die ze me tonen. 'Dankjewel' ze glimlachen allemaal lief naar me. 'Geen dank. We doen het graag' zegt Liam waarna hij met een hand door mijn krullen gaat.

Louis staat op en ik volg zijn bewegingen met mijn ogen. Ik ben ook klaar en hij wenkt me om mee te komen. Ik loop achter hem aan naar zijn kamer waar we op bed gaan zitten. 'Harry even over gisteren avond toen ik je huilend Zag in mijn kamer' ik slik en luister naar hem. 'Ook al vertel je me niets erover wil ik dat je niet alles opkropt maar naar me toe komt. Je kan ook huilen bij mij oké?' Ik slik maar knik dan toch.