The silent student...

Hoofdstuk 30

Pov. Harry
De rit is redelijk stil, alleen de muziek hoor je zachtjes spelen. Louis tokkelt met zijn vingers op zijn stuur en hij glimlacht geruststellend naar me. 'We zijn er' zegt hij na een tijdje en ik kijk op naar het kleine, maar gezellig uitziende huisje. ik stap uit en loop hand in hand met louis naar de deur. hij belt aan en ik merk dat hij zenuwachtig is waardoor ik met mijn duim over zijn hand wrijf.

de deur gaat open en de vrouw omhelst louis meteen. 'jij bent vast Louis' vriendje?' ik knik blozend en neem haar hand aan. 'harry' zeg ik zacht waarna zei zegt: 'johanna' ze glimlacht naar ons en maakt dan de weg vrij om naar binnen te gaan. 'niet schrikken van kleine monstertjes om je benen' zegt louis lachend. als snel hoor ik 'louis!' achter me geroepen en ik zie de twee jongste zusjes van louis op hem aflopen. louis omhelst ze en even later komen er nog twee meisjes de kamer binnen.

'dus dit zij Daisy en phoebe' zegt hij terwijl hij naar de twee jongste wijst' ik knik. 'dit is...' voor hij zijn zin kan afmaken is het meisje hem al voor; 'lottie' ze steekt haar hand uit die ik aanneem en verlegen 'harry' mompel. ik ben het niet echt gewend om alle aandacht op mij gericht te hebben.

'blijven jullie mee-eten?' ik kijk naar louis die op zijn beurt naar mij kijkt. 'ja is goed' zegt hij dan en hij neemt mijn hand. 'ik stuur zo wel even naar de jongens dat ze niets voor ons bij moeten klaarmaken.' ik knik en loop met louis mee. 'mijn kamer?' ik knik maar en louis roept nog snel dat we op zijn kamer zijn. 'ik heb gelukkig nog steeds een eigen kamer, alleen wat leger. een bed en bureau zijn er nog wel.' ik volg hem de trap op en hij opent de eerste deur en laat me binnen. ik kijk de kamer rond en ga op het bed zitten.

'is er wat?' ik schud mijn hoofd en glimlach even. 'je bent erg stil' ik haal mijn schouders op en een kleine zucht verlaat Louis' mond. 'harry' zegt hij nu op dringende toon en ik slik. 'het is gewoon even wennen. ik sta niet graag in de belangstelling en nu ontmoet ik iedereen hier en het is nogal overwelmend' ik hoor een goedkeurend geluidje van Louis' kant. 'ik snap het wel.' zegt hij waarna hij naast me komt zitten en hij zich tegen me aan knuffelt.

na een tijdje in stilte hebben gezet komt zijn zusje lottie binnen en al snel zijn Daisy en Phoebe er ook. 'we gaan eten' zegt ze glimlachend en ik volg louis naar beneden. ik zie aan de muur bij de trap allemaal foto's hangen en ik kijk er aandachtig naar. louis ziet het en stopt met lopen.

'is dit fizzy?' vraag ik wijzend naar een meisje op de foto' hij knikt. 'dat was een paar maand voor haar dood' hij schraapt even zijn keel. 'ze is mooi' zeg ik zacht en hij knikt. 'dat is ze zeker' ik glimlach en wrijf over zijn rug. ik besluit van onderwerp te veranderen en begin over de babyfoto van louis die aan de muur hangt.

'je was schattig als baby'tje' zeg ik lachend en hij grinnikt. 'nu niet meer?' zegt hij nep verdrietig waardoor ik lach. 'jawel' zeg ik blozend, hij drukt nog een vlugge kus op mijn wang waarna we doorlopen.

'ik heb het simpel gehouden want ik weet niet wat harry lekker vind' zegt zijn moeder glimlachend en ik glimlach snel terug. 'hier' zegt louis waarna hij me een bord met spaggethi geeft. 'dankje' zeg ik zacht.

al snel zit ik vol en ik leg mijn hand op die van louis die op mijn bovenbeen rust. 'was het lekker jongens?' ik knik meteen en bedank haar voor het lekkere eten. we blijven nog een tijd aan tafel zitten en kletsen wat. zijn moeder begint opeens een verhaal over Louis' kindertijd te vertellen. 'en toen viel 'ie gewoon in de beek, met zijn fiets en al!' ik lach en louis rolt lachend met zijn ogen. 'oke zo is het genoeg, voor het nog genanter word'

'waar is het toilet?' vraag ik aan louis en hij legt me de weg uit. ik loop naar het toilet en hoor zijn moeder nog wat vragen aan louis. ik besteed er geen aandacht aan ookal hoorde ik precies mijn naam vallen. zal wel, vast mijn verbeelding...

pov louis.

'het gaat echt goed tussen jullie niet?' vraagt mijn moeder zodra harry naar het toilet is. ik knik alleen maar want het gaat ook goed tussen ons. ik vind het raar dat ze er nu over begint wanneer harry weg is, maar goed.

'is hij niet te jong voor je?'