The silent student...

Hoofdstuk 26

Pov. Louis
'Een film nu?' Ik knik en hij juicht. 'Je hebt het nog goed gedaan' hij glimlacht klein. 'Ik weet dat dat niet zo is dus wees gewoon eerlijk' ik haal mijn wenkbrauwen op en ga naast hem liggen. 'Ik ben eerlijk Harry' hij haalt zijn schouders op en ik zet de tv aan.

'Welke wil je kijken?' Hij denkt even na en zegt dat hij niets weet. 'Een horrorfilm?' Vraag ik grijnzend en hij kijkt me aan alsof ik gek ben. 'Nee, dan ben ik super bang!' 'Dat is de bedoeling van een horrorfilm Babe, ik ben er toch. Je kan me knuffelen en ik bescherm je toch' ik grijns en hij knikt dan. 'Jij bent ongelofelijk' zegt hij lachend.

'Onweerstaanbaar bedoel je?' Zijn wangen kleuren vuurrood en ik lach nog harder.

Ik zet "eli" op en Harry gaat meteen dicht tegen me aan liggen. Bij een enger stukje schrikt hij meteen en verbergt zijn gezicht in mijn shirt. Ik lach en ik voel een klop op mijn schouder. 'Niet grappig' mompelt hij en ik kus hem. 'Nou goed?' Hij grijnst en knikt. Ik geniet van zijn warmte die dicht tegen me aan geknuffeld ligt.

Wanneer de film eindigt sluit ik Netflix af.

Ik knuffel Harry en trek hem op mijn schoot. Ik zoen hem en hij gaat erin mee. Ik laat los en meteen verlang ik weer naar zijn lippen op de mijne. Ik neem de zoom van zijn shirt beet en kijk vragend naar hem op. Hij kijkt wat onzeker en knikt dan toch. Ik trek zijn shirt uit en scan zijn lichaam. Ik druk een kus op zijn lippen waarna hij glimlacht.

Al snel ligt mijn shirt ook op de vloer.

'We gaan toch niet verder als dit al?' Vraagt hij bijna onhoorbaar. Ik schud mijn hoofd. 'Alles op jou tijd, goed?' Hij knikt en laat zich op mijn borstkas vallen.

'Ik hou van je' het is slechts een fluistering, maar ik heb elk woord gehoord.

'Ik ook van jou'

Ik glimlach en wrijf over zijn zachte krulletjes. Ik hoor hoe zijn ademhaling vertraagt en duw hem een beetje van me af zodat hij niet meer helemaal op me ligt. Ik staar nog even naar de slapende jongen en veeg en Krul uit zijn gezicht.

Pov. Harry
Ik word wakker en zie dat het iets na vijf uur 's nachts is. Ik heb opeens erge hoofdpijn en mijn keel is als een woestijn. Ik schraap even mijn keel maar voel hoe veel pijn dat doet. Ik sta voorzichtig op en loop naar beneden waar ik in de keuken en glas water vul.

Ik hoor voetstappen en zie hoe een slaperige Zayn in de keuken verschijnt. 'Wat doe jij op dit uur nog beneden?'

'Ik werd wakker en voel me niet zo lekker' zeg ik schor en ik knijp mijn ogen samen door de zere keel.

'Ik hoorde wat beneden en wou zeker zijn dat er niemand in brak' zegt hij met een klein lachje en ik grinnik. Ik neem een klein slokje van mijn water en zet het dan op het aanrecht. 'Ga maar slapen Hoor' zeg ik zacht.

'Moet ik Louis halen?'

'Waarom? Hij kan er ook niets aan doen. Ik zoek wel een pijnstiller' vroeger had ik mijn moeder altijd. Als ik ziek was, bleef ze de hele dag bij me en troostte me. Dan keken we de hele dag films en maakte ze een lekkere soep. Ik zie de herinnering voorbij flitsten en tranen springen in mijn ogen. Ik merk nu pas dat Zayn de trap weer oploopt. Zachtjes rolt er een traan over mijn wang.

Pov. Louis
'Louis, word wakker!' Ik voel hij iemand op mijn schouder tikt en ik open slaperig één oog. Ik kijk verbaasd naar Zayn en dan naar de klok. 'Gast, het is half zes!' Roep ik uit. Ik kijk naast me en zie dat Harry weg is.

'Harry voelt zich niet zo lekker en hij stond op huilen uitbarsten volgens mij' ik sta op, trek een jogging aan en zeg tegen Zayn dat hij weer kan gaan slapen.

'Harry, baby. Wat is er?' Vraag ik bezorgd en ik knuffel hem. 'Voel je je niet goed? Wat heb je?' 'Keelpijn en hoofdpijn. Mijn maag voelt ook niet echt oké aan.'

'Waarom huil je?'

'Ik dacht aan mijn moeder' ik besluit niet verder te vragen want ik weet hoe moeilijk dat voor hem is.

Comment en vote zou lief zijn :)

Wat denken jullie van dit stukje? Omdat ik lang niet heb ge-update heb ik vier hoofdstukken online geplaatst!