Marzenia to nie wszystko ✔️

Prolog

Dlaczego? Dlaczego mi to zrobiłeś? Dlaczego nie uprzedziłeś, że tak to wszystko się potoczy? 

Teraz stoję nad przepaścią i zastanawiam się co dalej. Zastanawiam się dlaczego nie ułożyłam sobie tego inaczej, bo przecież nasz los jest w naszych rękach. Prawda? Nikt nie ma takiej władzy nad naszym życiem co my sami. Nikt. A jednak chciałam, żebyś to właśnie Ty odmienił mój los. Odmienił to, co już dawno nie powinno się wydarzyć. Chciałam żebyś cofnął czas i uwolnił mnie od tego. Ale przecież czasu nie da się cofnąć. Nie można wrócić do momentu w którym się wszystko schrzaniło i po prostu pójść inną drogą. Nawet gdyby się dało cofnąć czas, to przecież i tak nie wiedzieli byśmy, że został cofnięty i pewnie po raz kolejny popełnili byśmy ten sam błąd. Tak bardzo chciałam odmienić swoje życie, że nie zauważyłam, że odmieniam je w kierunku, w którym na końcu drogi będę tego żałować. Z takim uporem dążyłam do tego, że nie zauważyłam, że wpadam z deszczu pod rynnę. Ale teraz już za późno. Za późno na powroty... Za późno nawet na cofnięcie czasu... Za późno... 

Nasz czas się skończył już dawno temu. Skończył się wtedy, kiedy się tak naprawdę jeszcze nie zaczął...

______________

Jak się podoba wstęp?
Zaczynam swoją przygodę z pisaniem ale mam nadzieję, że nie będzie aż tak źle z moimi opowiadaniami. Tyle mam pomysłów na wiele opowiadań, że nie wiem kiedy zdołam wszystkie spisać.
Już niedługo 1 rozdział tej emocjonujące z niezwykle zwrotnymi akcjami powieści. Miłego czytania i czekam na komentarze bardziej doświadczonych osób z pisaniem.

Pozdrawiam
Marika