Mesafeler Arasında (G&G)

🏳️‍🌈🧭6🧭🏳️‍🌈

Bebeklerim bölümün bir kısmında düzenleme yaptım. Sevememiştim o kısmı, şimdi daha iyi oldu. Umarım siz de beğenirsiniz.

(Buğu'dan)

Koltuğa uzanıp tavanı seyretmeye başladım. Savaş ile resmen yollarımı ayırdım. Hala bunun doğru bir karar olup olmadığını bilmiyorum. Şuan sadece içimden ne geliyorsa onu yaparak biraz nefes almak istiyorum. Bunun için de önce aileme aldığım kararı söylemeliyim. Telefonu çıkarıp saate baktım. 10.36, şuan Ekin'in uyuduğunu sanmıyorum.Zaman geçirmeden Ekin'i aradım, bir kaç kere çaldıktan sonra cevapladı.

-Abla

-Uyandırdım mı? 

-Hayır, ders çalışıyordum. Bir şey mi oldu?

-Yo, sadece seni aramak istedim. Canım sıkıldı biraz.

-Yanına gelmemi ister misin?

-Gerek yok, iyiyim ben. Gerçekten. 

-Peki, nasıl geçti bugün? 

-Diğer günlerle aynı. Ben de dedim bu monoton hayatıma artık bir son vermeliyim. Hayatımda bazı değişimler ile farklı renkler katmaya başladım. Yani başlayacağım. 

-Değişimler derken, ne gibi bir değişiklik bunlar? Umarım benim memnun olacağım şeylerdir. 

-Mesela... bugün Savaş ile ayrıldım. 

-NE? 

-Yarın kulak doktoruna görünmem gerekiyor, galiba sağır oldum. Ne bağırıyorsun oğlum!

-Yanlış duydum değil mi? 

-Hayır doğru duydun küçük adam. 

-1 ben küçük falan değilim 14 yaşındayım, 2 Savaş ağabey ne dedi peki? Direk kabul etmiş olamaz, yani olmamalı. 

-Ekin bunları yarın konuşalım mı, huh? Aslında seni aramamın bir sebebi var. Yarın sabah eve geleceğim. Ailecek bir hafta sonu geçirmeyeli uzun zaman oldu. Babam evde olacak değil mi?

-Gerçekten mi? Yarın eve geliyorsun yani. Bu harika, evet evet evde olacak. Yes be...

Neşe ile dolu sesi ile bende gülmeye başladım. Telefon bir yere bırakılma sesi pardon atılma sesi gelince daha çok güldüm. Kesin sevinç dansı etmeye başladı.

-Deli şey

××××××××××××××××××××××××××××××××

Yan koltuktan poşetleri alıp arabadan indim. Arabayı kilitleyip kapıya doğru ilerlemeye başladım. Biraz gerginim aslında, yurt dışı kararıma nasıl bir tepki vereceklerinden emin değilim. Daha kapıya yeni ulaşmıştım ki kapı açılmıştı. Ekin'in sarılması ile düşecek gibi olsam da hemen toparladım.

-Hoş geldin abla.

-Hoş buldum küçük adam. Hey! Biraz daha sıkarsan kemiklerimi kıracaksın. 

Benden ayrılıp kenara çekildi. Kolidorun sonunda annem ile babam bekliyordu. Onları ne kadar özlediğimi anladım. Neredeyse 2 aydır eve gelmiyordum. 

-Geç içeriye hadi. Ver poşetleri ben alayım. 

Ekin elimdekileri alıp hızla mutfağa gittiğinde ayakkabılarımı çıkarıp onlara doğru ilerledim. Gülümseyerek karşılarına geçtim.