Aklımı kaçırmak üzereydim ne yapacaktım bu olanlar bir kabusmuydu. Allah' ım ben sadece sıradan bir gün geçirmek ve hiç ailemle beraber ilk defa oturup güzel bir gün geçirmek istiyordum. Ben bu zamana kadar anne ve babamla doğru düzgün bir gün geçirmedim oldum olası hep böyleydi hep çalışmalar, seyahatler vs....
Artık bekleyecek gücüm kalmamıştı neden çıkmadılar hala. Toprak bana bakıp duruyordu oda olmasa ne yapardım o benim için bir sığınaktı kimseye gösteremediğim acılı tarafımı dahi o biliyordu.
- Yağmur iyi olacaklar inan bana güzelim böyle yapma .
- İyi olacaklar biliyorum ama elimde değil sabah birşey olacağını hissettim biliyor musun? Çünkü herşey rüya gibiydi şimdiyse kabus.
- Güzelim biliyorum üzgünsün ama kendini de yıpratıyorsun seni böyle görmek beni de üzüyor.
-Toprak iyi ki varsın sen de olamasan ben böyle güçlü olamam.
- Biliyorum kedicik herkes seni dışarıdan kaplan sanıyor ama sen benim kediciğimsin.
Aradan 5 dakika geçti ameliyathaneden sonunda çıkmışlardı.
-Doktor annem babam iyiler mi?
-Şu an hayatı tehlikeyi atlatılar ama beklememiz lazım her an bir şey olabilir şimdilik bu kadar geçmiş olsun.
- Bak sana ne dedim iyi olacaklar gadi biraz gülümse.
Anne ve babamı yoğun bakıma aldılar ben de anca pencere arkasından bakıyordum birden bana dokunan elle irkilip arkamı döndüm ve küçük çaplı bir şok geçirdim karşımda o akşam etrafımızı saran o adam vardı beni nereden buldu anlamadım.
- Sen....
- Evet güzellik ben sana demiştim görüşeceğimizi.
- Ne istiyorsun ve neden geldin.
- Sakin ol kaplan. Geçmiş olsuna geldim sadece .Birde seni görmeye.
- Git buradan ce bir daha karşıma sakın çıkma tamam mı?
- Tekrar görüşmek dileğiyle güzelim.
Aptaldı ve ayrıca sapık ben ne yapacaktım bilmiyorum benden ne istiyor ve kim olduğunu öğrenmem lazım ama şimdi sırası değil .
❤
🍁
❤
Arkadaşlar tekrardan merabalar okuyan herkese çok teşekkür ederim okumaya devam edin yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum yorum yapmayı unutmayın düşüncelerinizi merak ediyorum şimdilik hoşçakalın görüşmek dileğiyle
