EZRA

Bölüm 2

EZRA

"Ezra Ezraa Ezraa"

Duyduğum ses ile arkama baktım ama kimse yoktu,terminalin çıkışına doğru döndüğümde gördüm onu..Saçlarını uzatıp kızıla boyamıştı,böyle çok tatlı görünüyordu.Onu görmeyeli iki yıl olmuştu,çok özlemiştim,benim ondan başka dostum yoktu.Defne bana doğru hızlı hızlı geliyordu,bende ona doğru yürümeye başladım ve orta nokta buluştuk.Aynı anda söyledik.

"Ezra'm"

"Defne'm"

Birbirimize sıkıca sarıldık.Onu gerçekten çok özlemiştim.Benim bu hayattaki tek yakınım Defne'ydi.Onu görünce ne kadar doğru bir karar verdiğimi anladım,Allah'a bana böyle bir dost verdiği için sessizce şükrettim.

Birbirimizden ayrılınca Defne ağlayarak "Seni çok özledim can kardeşim" dedi.

"Defne ağlama lütfen!Bak bende Bursa'ya geldim artık hiç ayrılmayacağız.Artık hep birlikte olacağız."

"Olsun yine de ağlayacağım,seni çok özlemişim.Sen arayıp Bursa'ya taşınacağını söyleyince çok şaşırdım aynı zamanda çok mutlu oldum.Bana anlatmadıkların olduğunu biliyorum ve merak ediyorum diğer taraftan da duyacaklarımdan korkuyorum."

"Hepsini anlatacağım canım arkadaşım ama önce eve gidelim,ben bir duş alıp biraz dinleneyim.Şu halime bak kavgadan çıkmış gibi duruyorum"

"Haklısın canım bunu benim düşünmem gerekirdi ama seni görünce heyecan yaptım,hadi gidelim bakalım yeni evine."

İki kız heyecanla terminalden çıktılar,yoldan geçen bir taksiyi durdurup gidecekleri yeri söylediler.Radyodan yayılan şarkı genç kızı duygulandırdı,gözünden birkaç damla yaş düştü..

Anladım sonu yok yalnızlığın
Her gün çoğalacak
Her zaman böyle miydi bilmiyorum
Sanki dokunulmazdı çocukken ağlamak

Alışır her insan
Alışır zamanla
Kırılıp incinmeye
Çünkü olan yıkılıp yıkılıp
Yeniden ayağa kalkmak

Yalnızlığım yollarıma
Pusu kurmuş beklemekte
Acılar gözlerini dikmiş üstüme nöbette
Bekliyorum bekliyorum bekliyorum
Hadi gelin üstüme korkmuyorum

Bulutlar yüklü
Ha yağdi ha yağacak üstümüze hasret
Yokluğunla ben başbaşayız nihayet

Şarkı bitmişti, şarkının sözleri Ezra'yı bitirmişti.Çünkü Ezra'da yanlızdı, bir an kimin için yaşıyorum diye düşündü sonra annesi aklına gelince düşündüğü şeyden pişman oldu.Annesi kendisi için yaşamasını istemişti,kızının sıfırdan bir hayat kurmasını kendi ailesini kurmasını istemişti.Annesine savaşacağına dair söz vermişti,sözünü tutacak herşeye rağmen mutlu olacaktı.

Taksi bir apartmanın önünde durdu.Taksiden inince etrafına baktı,burası güzel bir yerdi ne ıssızdı ne de çok zengin bir muhitti.Defne kolumdan tutarak apartmandan içeriye doğru beni sürükledi.Asansöre bindik ve dördüncü kata çıktık,Defne anahtarları elime tutuşturdu.

"Hadi Ezra kapıyı ilk sen aç,yeni evine ilk gelişin"

"Ay Defne çok heyecanlandım,sonunda benimde bir evim oldu, mutlu ve huzurlu yaşayabileceğim bir ev.."

Defne Ezra'nın söylediklerini garipsedi önce,arkadaşı neden böyle konuşuyordu ki..Sonuçta orta gelirli bir aileden daha fazla gelirleri vardı,iki üç tane evleri olduğunu biliyordu.Ezra'nın ona anlatmadığı birşeyler vardı ama en kısa sürede öğrenecekti.

"Hadi bakalım aç artık kapıyı beğenip beğenmeyeceğini çok merak ediyorum."

"Sen beğenirsinde ben beğenmem mi? Biliyorsun nerdeyse aynı zevklere sahibiz,eminim çok beğeneceğim."

Kapıyı açtığım da şirin bir hol karşıladı beni,ilerde bir koridor vardı,sol tarafta geniş bir salon sağ tarafta da çok hoş bir mutfak vardı.Kolidorda dört tane kapı vardı,birinin banyo diğerlerinin de yatak odası ve misafir odaları olduğunu tahmin ettim.

"Defne ev güzelde ben daha küçük bir yer istemiştim,tek başıma kocaman evde ne yapacağım ben."

"Yanlız kalacağını kim söyledi ki"

"Nasıl yani!"

"Sana bir ev arkadaşı buldum kız zor durumdaydı ailesi ile aynı evde yaşamak istemiyordu,ne zamandır ayrı eve çıkmak istiyordu kız.."

"Defne yaa..Bana sormadan böyle birşeyi nasıl yaparsın.Ben şimdi tanımadığım huyunu suyunu bilmediğim biriyle aynı evde ne yapacağım.Anlamıyorum ki sen beni iyi tanırsın böyle şeylere gelemediğimi iyi bilirsin hâlâ aklım almıyor."

"Ezraa sakin ol!Tanımadığın bir ev arkadaşı bulurmuyum ben sana"

"İyi ama ben kimseyi tanımıyorum ki!"

"Ayrıca bu kızla çok iyi anlaşacağına eminim,çok iyi kızdır elinden her iş gelir temizliğinden bulaşığına kadar.."

"Ay Defne çatlatmada söylesene!"

"Hazır ol söylüyorum söylüyorum veeee karşında duruyor!"

"Anlamadım Defne ne diyorsun sen"

"Kızım yeni ev arkadaşın benim"

"Se-sen doğru mu duydum"

"Ne zamandır ayrı eve çıkmak istiyordum ama babam izin vermiyordu,fırsat ayağıma kadar gelince bende değerlendirdim.Seninle aynı eve çıkmak istediğimi söyleyince babam izin verdi.Tabi haftada bir gün onlarla yemek yeme şartı getirdi ama o çokta önemli değil.Önemli olan izin vermesi"

"Çok mutlu oldum,ayrıca en baştan söylemeyip beni kıvrandırmanı unutmadım unutmam biliyorsun."

"Neyse ne soldaki odayı ben aldım,sende diğer odalardan birine yerleş bende o sırada pizza siparişi vereyim.Yarın da senin için alışverişe çıkarız,fazla eşya getirmediğin gözümden kaçmadı."

"Tamam önce bir duşa gireyim daha sonrasına sonra bakarız."

Koridorun sonundaki sağdaki odayı açtım ve beni krem rengi bir oda karşıladı.Sırt çantamı ve elimdeki küçük çantayı yere bıraktım.Üzerime kıyafetlerimi alıp odamın yanındaki banyoya girdim.

Banyodan çıktıktan sonra mutfağa geçtim pizzalar gelmişti.Defne mutfakta oturmuş beni bekliyordu sandalyeyi çektim ve karşısına oturdum.Pizzaları bitirmiştik Defne yarın konuşacağımızı söyleyip dinlenmem için beni odama gönderdi.Gözlerimi kapattım ve kendimi uykunun kollarına bıraktım...

AKİF

Sabah uyandığımda saat 8'e geliyordu,hemen üzerime kot pantolon ve tişört giyip ellerimle saçlarımı düzeltip salona geçtim.Babamla babaannem kahvaltı masasında oturuyorlardı.

"Günaydın"

"Günaydın oğlum" dedi babam.

"Hayırdır Melike Sultan hiç pas vermiyorsun,yine seni kızdıracak ne yaptım."

"Biz seni annenin hastalığı sebebi ile çağırmış olsakta özledik oğlum,kaç senedir İstanbul da yaşıyorsun,gelip gitmiyorsun,yüzünü gördüğümüz yok.Geldin de ne oldu sanki gelir gelmez hemen odana kapandın yine yüzünü göremedik.Gelmişsin yirmi sekiz yaşına hâlâ üzüyorsun beni.."

"Aman Sultanım sen üzülme sen iste ben hep gelirim" deyip babaannemin yanağından öptüm.

"Eşşek sıpası nasılda yalakalık yapacağını iyi biliyor,hadi geç otur kahvaltını yapta annenin yanına gidelim.Seni görünce çok mutlu olacak."

Gülsüm abla çayımı doldurunca kahvaltımı yapmaya başladım,bir taraftanda babamla babaannemi izliyordum.Bir gariplik vardı ama Allah'tan hayırlısı deyip kahvaltımı yapmaya devam ettim.

.....