CHAPTER 22

3 0 0
                                    

ISANG BUWAN na makalipas at isang buwan na rin niyang di nakikita ang binata at balita niya pumunta daw ito ng America

Labis na pag sisisi ang kaniyang nararamdaman dahil sa nangyari kaya ito umalis.

Sa bahay pa rin siya nito naka tira kaya pakiramdam niya napaka walang hiya niya kaya balak na niyang umalis dahil naka hanap na siya ng maaari niyang tirahan naghahanap lang siya ng tyempo para mag paalam kahit man lang sa mga kapatid nito

Malungkot na pinagmasdan niya ang kaniyang silid. Silid na saksi sa lahat ng saya, lungkot, tawa at kilig na naramdaman niya.

Sumilip siya bintana at ninamnam ang hanging pumapasok mula rito habang naka tingin sa labas.

Panahon na para mabuhay ako ng walang inaasahang tulong mula sa'yo. Salamat sa lahat mahal na mahal kita.

KINABUKASAN naihanda na niya ang kaniyang mga gamit ng lumabas siya ng kaniyang silid at tinungo ang lugar kung saan siguradong makikita niya isa sa mga kapatid nito

She knock on the door and after three knocks the door opened at naka ngiti siyang sinalubong nito

"Oh Hi Erin Good Morning Pasok ka" bati nito at inalalayan siya nitong maka pasok hanggang sa maka upo na sa pang isahang sofa na nasa loob ng opisina nito

"Uhm stephen magpapa alam sana ako"

"Magpapa alam? Naaah! Ano ka ba naman Erin. Di mo naman kailangan magpa alam sakin ee. Kung papasok ka na ng opisina di kita pipigilan kung gusto mo pasamahan pa kita do'n sa tatlong bugok" naka ngiting sabi nito

"I mean magpapa alam na ako because I am going to move out in this house" sagot niya at sa sinabi niya nawala ang ngiti nito

"Bakit Erin? Ayaw mo na ba rito?"

"Hindi naman sa gano'n pero---"

"Nahihirapan ka na dahil may nararamdaman ka na sa kapatid ko? " putol nito sa sasabihin niya "Alam mo, hindi ko alam kung ano ang eksaktong nararamdaman ni Louie sa'yo ee pero kung ano man yon mas maganda siguro kung aalamin mo na muna. Do not jump into conclusion masakit masaktan pero mas masakit kung nagpapadala ka sa Hinala na matutuloy sa Pagsisisi" Huminga ito ng malalim "Pero kung buo na talaga ang desisyon mong umalis, sige bahala ka basta mag iingat ka palagi"

Bumuntong hininga siya saka tumango at pilit na ngumiti rito

"Salamat Stephen" at tumayo na siya. Lumapit siya rito at yumakap "Thank you for everything" bulong niya "So see you soon. Alis na ako"

Nilibot niya ang muna ang buong bahay sa huling pagkakataon. Sa kaniyang paglalakad naalala niya lahat ng magagandang bagay na nangyari sakaniya habang naka tira siya rito. Ang sala kung saan sila madalas mag usap noon, sa kusina kung saan sila masayang nag kukwentuhan ng tatlong bantay niya, sa bintana kung saan muntik ng manganib ang kaniyang buhay at sa kaniyang silid kung saan niya unang nadama ang yakap nito at halik.

A tears escaped in her eyes remembering those precious memories of him. Totoo ngang solid ang saya kapag siya ang kasama pero solid rin ang sakit kapag siya ang dahilan

Habang sakay ng kaniyang kotse papunta sa nabili niyang villa paulit ulit na nag eecho sa isip niya ang sinabi ni stephen.

Walang hiyang Caleb Wu kasi

Pero muntik na siyang masubsob sa dashboard ng may isang gray na kotse ang biglang humarang sa daanan niya

Sa gulat niya mabilis siyang lumabas at hinarap ang driver ng sasakyan habang iniinda ang umuusbong na kaba sa kaniyang dibdib pero ang kaba niya ay napalitan ng inis ng makilala niya kung sino ang driver nito

"Kung gusto mo akong patayin edi sana nag bayad ka na lang ng hired killer letse!" Inis na sigaw niya rito

"Wala naman akong balak na patayin ka ee in fact i'm here to help you"

"So, susuhulan mo ako gano'n?"

"Well, may kasalan ako sa'yo ee kaya tutulongan kita so here" at may ini abot ito sakaniyang brown na envelope

"Ano naman 'to" tanong niya

"See for your self" he said while giving her his famous smirk at saka nito pinahararurot ng napaka bilis ang mamahaling sasakyan nito. Sa sobrang bilis nito naagaw nito ang pansin ng isang pulis sa tabi ng daan at ng sinta ito kitang kita pa niya kung paano nito binigyan ng dirty finger sign ang parak

Napa iling iling na lang siya sa kalokohan nito at bumalik sa kaniyang sasakyan pero bago niya ini start ang kaniyang kotse sinulyapan na muna niya ang envelope na ibinigay nito

Pagkarating na pagka rating niya sa kaniyang villa binukan kaagad niya ang envelope na ibinigay ng binata sakaniya dahil sa gusto niyang malaman kung tinokokshit lang ba siya nito

She opened it at parang tinubol ng drum ang kaniyang dibdib ng makita ang laman nito. Naglalaman ito ng isang flash drive, litrato at baril

Mabilis niyang isibalpak ang flash drive sa kaniyang laptop at ipinlay ang nag iisang video na laman nito

Natutop niya ang kaniyang dibdib ng mapanood ang video. The video contains the death of her parents at kitang kita niya kung sino ang taong tumatawa na para bang tuwang tuwa habang binabaril ng mga armadong lalaki ang kanilang kotse

Eduardo Xander

Mabilis niyang binunot ang flashdrive sa kaniyang laptop at ang brown envelop bago tuluyang nilisan ang bahay

While she's driving she called Stephen and tell him the truth that she found out and they're going to file a lawsuit against her Step uncle.

My Kind Of LawyerWhere stories live. Discover now