My Kind Of Lawyer

CHAPTER 5

NAGTATAKA siyang tumingin sa binata dahil alam niyang hindi ito ang daan papunta sa bahay ng kaniyang tuyuhin.

"Saan tayo pupunta?" Nagtatakang tanong niya rito ngunit hindi ito umimik at nagpatuloy lang sa pag mamaneho.

Nanahimik na lang siya dahil alam niyang kung saan man siya nito dadalhin ay siguradong ligtas na lugar ito. May tiwala na siya rito dahil sa loob ng ilang buwan ito lang ang tanging taong pinagkatiwalaan niya at di naman siya nabigo. " Sana nga." Sigaw ng utak niya.

Patuloy ito sa pagmamaneho hanggang sa pumasok ang sinasakyan nilang kotse sa isang eksklosibong village na kung saan tanging mayayaman lang ang kayang bumili ng bahay  at lupa rito.

Bumaba ito ng sasakyan at at pinagbuksan siya ng pinto ng kotse. Nagtatakang tumingin siya rito dahil wala naman itong sinasabi na bumili ito ng bahay at lupa para sakanya at sa pagkaka tanda niya wala rin itong sinabi sakanya na may pag- aaring lupa rito ang yumaong mga magulang niya.

Lumakad na ito papasok papunta sa bukana ng bahay kaya dali dali siyang sumunod dito maya maya pa ay nakita niya itong pay pinipindot na para bang code sa pinto and Viola! The door open.

Nang makapasok sila sa kabahayan halos mag ningning ang kaniyang mata sa nakita. The house is so damn cool. Malawak na sala kaagad ang bumungad sakanila ang chandelier na nakaka attract talaga lalo na sa mga tulad niya kompleto rin ito sa lahat ng kagamitan at napaka high-tech ng bahay na 'to and the stairs that has a color of brown and black na talagang pasok sa taste niya at ang pool na animoy dagat dahil sa maliliit na alon na nangagaling rito. In total this house is expensive

"Kaninong bahay 'to" tanong niya rito.

"Saakin." Maikling sagot nito

"Ee bakit mo ako dinala dito?" Naghihiyang tanong niya rito

"Since you don't have any place to go aside to your uncle's house I decided that you can stay in my house as long as you want"

"Naku! Wag na! Nakakahiya naman tsaka sa dami ng tulong na naibigay mo sobra sobra na ito at ayoko namang maging pabigat sa'yo kaya ko na sarili ko" pangungumbinsi niya rito. Totoo naman na ayaw na niyang maging pabigat rito dahil alam niyang hindi na siya nito responsibilidad pasalamat na siya sa lahat ng ginawa nito sakanya mula pa nung una.

"I insist. You can stay here. Come on I'll show you your room" sabi nito at umakyat na ito sa hagdan, wala na siya nagawa kundi sumunod.

Umakyat sila sa ikalawang palapag at sabay na huminto sa ikalawang kwarto   ng bahay nito

"This will be your room. Go and take a look"

Binuksan niya ang pinto nito at bumungad sa akin ang isang napaka gandang silid. Kulay lilac at puti ang kulay ng dingding nito kompleto ito sa gamit may sofa, Tv, study table at isang napaka gandang Queen size bed na lilac rin ang kulay at ultimong  Vanity mirror meron din. Tiningnan din niya ang walk-in closet, kompleto rin ito mula sa mga dress, jeans, Nighties at ultimong underwear meron din "Oh my god! Nakakahiya!" Sigaw ng utak niya!

Naramdaman niya ang presensya nito sa likod niya kaya mas lalong nag init ang kaniyang mukha nahihiya man pero kailangan niya itong harapin. Humarap siya rito pero agad ring yumuko upang itago ang pangmumula ng kaniyang mukha

"Maraming salamat"

Seryoso ang ekspresyon ng mukha nitong tumango kaya sa inasal nito ay mas lalo siyang nahiya dahil pakiramdam niya napipilitan lang ito pero sino ba siya para tumanggi sa tulong na inalok nito mas mabuti nang nandito siya kaysa naman nando'n siya sa bahay ng tiyuhin niya

"You can rest now I hope you like your room" sabi nito at agad na lumabas ng kaniyang silid.

"Oo naman, maraming salamat ulit" sagot niya. Ewan na lang niya kung narinig nito dahil mabilis itong lumabas ng silid.

Inilibot niya ang kaniyang mata sa silid at napa ngiti.  Hindi pa rin siya makapaniwala na malaya na siya sa kamay ng kaniyang mapang abusong tiyuhin. Lumapit siya sa bintana at binukasan ito mas lalo siyang napa ngiti ng malanghap niya ang sariwang hangin.

Hinayaan lang niyang bukas ang bintana at dumiretcho na sa kaniyang kama hinaplos haplos pa niya ito habang parang timang na ngingiti ngiti.

She lay down to her bed and she closed her eyes.

Sana habang buhay na lang ganito. Sana wala ng gulo sana lahat masaya sana.