"""""""""""""""""""
"အစ္ကို႔ကို Kong လာ႐ွာမယ္....
Kong အစ္ကို႔ကိုလာ႐ွာမယ့္အခ်ိန္ထိ
Kong ကိုေစာင့္ေပးေနာ္...''"ဒါေပါ့....Kong ကို အစ္ကိုေစာင့္မွာေပါ့..''
သံေယာဇဥ္ဆိုတာ အခက္သားလား
ကေလးေရ...
အစ္ကို႔ ရဲ႕ရင္ဘတ္နားေလာက္႐ွိတဲ့
အရပ္နဲ႔ အစ္ကို႔ကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီး
ေျပာေနပံုေလးက ခြဲသြားဖို႔ေတာင္
အစ္ကို႔ကိုခက္ခဲေစတယ္..." သား...I Aoon....ေဖေဖတို႔ဝင္စို႔...''
Arthit ရဲ႕ခါးနားမွာဖက္တြယ္ထားတဲ့
လက္ေသးေသးေလးေတြက
ပိုၿပီးတင္းက်ပ္သြားသလိုပဲ...ေမေမ႐ွိစဥ္ထဲက အတူေနထိုင္ခဲ့တဲ့
သူ႔ရဲ႕မိသားစုေလးကိုခြဲၿပီး
ရပ္ျခားကိုထြက္ခြာသြားရေတာ့မယ့္
လူတစ္ေယာက္....အားလံုးကို အၾကည့္နဲ႔ပဲသူႏူတ္ဆက္လိုက္တယ္...
"သား....က်န္းမာေရးဂ႐ုစိုက္ေနာ္...''
အန္တီ က ခပ္ျပံဳးျပံဳးေလးလုပ္ၿပီး
ဘယ္ႏွခြန္းေျမာက္မွန္းမသိတဲ့
အမွာစကားကိုေျပာျပန္တယ္...အဖ်ားခတ္သြားတဲ့ ႐ိႈက္သံဟာ
တုန္ယင္စျပဳေနၿပီျဖစ္တဲ့ Kong ရဲ႕
ေက်ာျပင္ေလးနဲ႔အၿပိဳင္..."ဟုတ္ကဲ့.....''
သူက ေယာက်္ားေလးေပမို႔
စိတ္ကိုထိန္းထားရတယ္...သူ႔ရဲ႕ဝမ္းဗိုက္က Kong ရဲ႕မ်က္ရည္တခ်ိဳ႕နဲ႔စိုစ
ျပဳေနေပမယ့္လည္းေပါ့..."Kong....သား...လာေတာ့ သားအစ္ကို
က သြားရေတာ့မွာ...''သူ႔ဝမ္းဗိုက္နားကေန မ်က္ႏွာမခြာတဲ့
ေကာင္ေလးဟာ သူ႔ကိုပိုပိုၿပီးတင္းက်ပ္စြာ
ဖက္တြယ္ထားေလရဲ႕...ျဖဳတ္ဖယ္ပစ္လိုက္ဖို႔ သူ႔မွာအင္အားမ႐ွိဘူး...
အဲ့ဒီအစား ေက်ာျပင္ေလးကိုသာ
အသာပြတ္သပ္ေပးေနမိတာ..." လာပါေတာ့ သားရယ္....သားအစ္ကို ေနာက္က်ေနလိမ့္မယ္...''
ထပ္ေျပာလိုက္ေတာ့မွ သူ႔ဆီကေနခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုခြာၿပီး
အန္တီ့ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္ျပန္ေလတယ္...မျမင္ရတဲ့မ်က္ႏွာေလးကမ်က္ရည္ေတြကို
သုတ္ေပးခ်င္ေပမယ့္
အျမင္မခံခ်င္တဲ့ကေလးဟာ
ခုနကလို သူ႔အေမရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမ်က္ႏွာအပ္
လို႔...