Obsessed With Kim Jongin | Sekai Texting

23| Ma chérie

Gözlerini etrafta gezdirirken beline dolanan kollarla nefesinin kesildiğini hissediyordu Sehun.Tamamen esmerin kokusuyla sarmalanmış evde onun kollarının arasında olmak kalbini tekletmişti.

"Eee nasıl buldun evimi? Oldukça sade değil mi? "diye sordu Jongin. Belindeki elleri unutmayı deneyerek
bakışlarını tekrar odanın içinde gezdirdi beyaz olan. Jongin'in dediği gibi gerçektende çok sade ve ince detaylarla dekore edilmiş bir mekandı. "Sade ama güzel" diyerek gülümsedi Sehun. Beyaz duvarlara tezat siyah koltuklar, çalışma masası, DVD'lerle dolu raflar ve onun odasında olduğu gibi baştan başa bir kitaplık. Bunu görmek onu gülümsetmişti. En az o da onun kadar aşıktı kitaplara. Onunla ortak zevklere sahip olmak hoşuna gidiyordu. Odanın köşesinde yer alan piyanoyu görünce de bu yüzden heyecanlanmıştı. Önceleri piyano çalmayı çok istemişti ama bir türlü hayalini gerçekleştirememişti. Sadece üstü örtülmüş bir istek olarak kalmıştı. İçindeki heyecanla başını omzundaki yüze çevirince kendisini izleyen kahveliklerle karşılaştı. İşte yine içine çekiyorlardı onu. Yutkunmasına engel olamayarak gözlerini kaçırdı. Diğerinin bunu farketmemesi için dua ederken, ortamdaki sessizliği bozmaya çalıştı.
"Piyano...Çalar mısın?"

Gülümseyerek, kollarını belinden çözerek önüne geçti esmer.
"Ara sıra işte. Birlikte çalmaya ne dersin?" Jongin'le piyano çalmak... Bu fikir oldukça cazip geliyordu. Ne yapacağını bilemez bir şekilde mırıldandı. "Ama ben çalmayı bilmiyorum Jongin." Sehun'un içindeki heyecanı hissetmemek mümkün değildi. Gülümseyerek
bir öpücük kondurdu dudaklarına esmer. "Öğretirim o zaman sevgilim."
Elinden tutarak peşinden sürükledi onu. Bu adam gerçekten de ayarlarıyla oynuyordu Sehun'un. Nefesini düzende tutması için ekstra bir çaba sarf ettiriyordu. Piyanonun önüne yerleştiklerinde direkt ona döndü esmer olan. İnce ve kemikli parmakları, kendi parmakları arasına alarak tuşların üstüne yerleştirdi. Bastıkları her notada, Sehun'un gülümsemesi genişliyordu. Bu gülümsemeye takılı kalmıştı esmer. Bir süre sonra parmaklarını hareket ettirmeyi durdurunca, merakla bakışlarını sevgilisine çevirdi Sehun. Bugün her zamankinden daha çok yakalıyordu üzerindeki gözleri. "Neden durduk?"diye sordu.

Jongin sorduğu soruya inanamazmış gibi sitemli bir nefes bırakmıştı. "Tanrım, bir de neden durduk diye mi soruyorsun?" Onun bu tutumu bir hata yaptığını düşündürmüştü Sehun'a. Yüzü bir anda düşerken "Bir hata mı yaptım yoksa?" diyerek bakışlarını kucağındaki ellerine çevirmişti.

Parmakları Sehun'un çenesini kavrarken, onun bakışlarını tekrar üstüne çekmişti esmer. "Tanrım! Cidden bu kadar güzel olmak zorunda mısın? Bu manzara karşısında nasıl çalmamı bekleyebilirsin ki benden?"
Diğerinin yüzüne anında bir gülümseme yayılınca konuşmaya devam etti. "Bak hâlâ yapıyorsun. Başkalarının yanında böyle gülmeni yasaklıyorum sana Oh Sehun."
Bir çocuk gibi yalancı bir kızgınlıkla ona kızması hoşuna gitmişti Sehun'un. Daha da hoşuna giden bir şey varsa o da Jongin'in onu diğerlerinden kıskanmasıydı. Esmerin yüz ifadesine dayanamayarak kahkahalarını daha fazla tutmamıştı. Sehun'un kahkahaları evin içine neşe dağıtırken Jongin hâlâ söylenmeye devam ediyordu. "Sana diyorum Sehunnie. Dinliyor musun beni? Ciddiyim ben." Ama diğerinin onu duyduğu söylenemezdi. Ancak elleriyle yanaklarını kavrayınca dikkatini çekebilmişti. Gözlerinin içine bakarken beyaz olanın yüzündeki gülümseme de giderek silikleşti. Kaşları onunkiler gibi çatılırken, onun bu halini bir civcive benzetmekten kendini alamadı Jongin. Öylesine tatlı duruyordu ki tam da öpmenin sırasıydı işte. Gerçi ömrünün sonuna kadar yapmak istediği tek bir şey varsa o da buydu. Küçük dudakların üstüne bir öpücük kondurdu. "Sana çok kızarım Sehun."
Esmerin ifadesine ve yaptıklarına tezat sözleri diğerini gülümsetmişti. "Çok güzel kızıyorsun ve cezam da oldukça güzelmiş. Seni daha fazla kızdırasım geldi şuan."dedi Sehun, ellerini yanaklarındaki ellerin üzerine koyarken.