Andito lang ako ngayon sa bahay namin ni JC. Inaalagaan ko anak namin na si Dave. I originally want his name to be David pero ayaw ni JC. I don't know why.
Dave is 6 months old.
I asked JC kelan kami kinasal kasi for some reason hindi ko maalala but he told me kakakasal lang namin last year.
"I'm home!"
"JC!! Kamusta work?"
"Eto okay naman. Kayo ba ni baby?"
"We're fine. Bored na nga ako sa bahay ehh pwede ba ako gumala?"
"NO!"
"B-bakit ka nagagalit? Nagtatanong lang naman ako"
"H-hindi ako galit. Wag ka na umalis ng bahay. Pano si Dave. Walang mag-aalaga"
"Isasama ko siya syempre"
"WAG NA NGA!"
"Bakit ka ba nagagalit ha?! Nagtatanong lang naman ako!"
"Hindi ka pwedeng lumabas ng bahay Belle"
"Belle?"
"Lia... sabi ko Lia"
JC's PoV
Belle. Tama nang ang alam mo eh ikaw si Lia. Si Lia na asawa ko at mahal ako. Wag mo nang alalahanin yung nakaraan.
Nung sumabog ang sasakyan nila magkasama sila sa labas ng sasakyan na walang malay, magkahawak ang kamay.
Oo, nasundan ko kung san sila nagpunta pero hindi ko na ipinaalam sa tatay ni Belle.
Hindi ko kayang hayaan na lang na mamatay si Belle kaya bago pa ko makita nina Chelsea, kinuha ko na si Belle at inilayo sa kanilang lahat. Lalong lalo na kay David.
Dinala ko siya sa ospital pero binayaran ko ang mga doktor para itago ang records niya.
Pagkagising ni Belle, wala siyang maalala. Dun ako nagkaroon ng pagkakataon, nagpakilala ako bilang asawa niya.
Yun lang yung naisip kong paraan para hindi na bumalik pa sa sakit si Belle. Para mailigtas siya nang tuluyan at para hindi na siya masaktan kasama si David.
Nang manganak siya, David pa rin ang gusto niyang pangalan ng bata kaya nagalit ako.
Hindi pa rin ba kami hihiwalayan ng pangalang yon hanggang dito?!
Wala na siyang maalala pero siya pa rin?! Tangina.
Mamahalin mo rin ako Belle. Makakalimutan mo rin siya ng tuluyan.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
David's PoV
"Son... please take care of yourself. Wala dito si Sharmaine to take care of you"
"Rebecca, stop pestering your son. For fck sake that Sharmaine is a criminal"
"I'm sure hindi niya gusto yung nangyare. She just loved your son too much"
"Pwede ba Rebecca?"
"Can I go out?"
"Are you going to visit Sharmaine?"
"Rebecca!"
"What?!"
"Dad?"
"Go. You need some fresh air"
Simula nung aksidente, nagkausap kami ni dad and we somehow fixed the gap between us but mom? Ubos na lakas ko para makipagtalo pa sa kanya. I'm just glad I have my dad now. They still have rivalry with the Ignacios but labas na ko don ngayon. Dad said it's nothing personal anymore.
"Thanks dad"
I went out. But everywhere I go, it's Belle that I see. It's Belle that I'm thinking of. It's Belle that I miss the most
"Hay nako Dave buti na lang wala ang tatay mo ngayon makakalabas tayo"
