You and Me Against the World

18

Belle's PoV

Napasandal ako sa lamesa dahil sa biglang pagsakit ng ulo ko.

Tears began falling after all the memories came back to me. David... sorry. Sorry if I left you.

Sa pagkumpas ng iyong kamay
Aking landas, ginagabay
Nag-iisang tiyak sa isang libong duda
Silong sa iyak at pagluluksa
Kung puso ko ay imamapa
Ikaw ang dulo, gitna't simula
Nahanap din kita (Kay tagal kong naghintay)
Nahanap din kita (Kay tagal kong naghintay)

Kinuha ko yung picture frame and looked around the place...

Gantong ganto yung plano naming dalawa sa magiging bahay namin.

Dala dala ang picture frame bumalik ako kay David habang umiiyak.

When I opened the door, I saw him sitting down the bed and looking down.

"David..." tawag ko sa kanya

Ohhh
Maligaw man
At mawala
At umikot man
Sa kawalan
Sa bawat kailan
Sino't saan
Ikaw lamang ang
Kasagutan

"Ano pang ginagawa mo dito? I told you to leave right?? Iwan mo na lang ako! Tutal para na din naman akong namatay sa ginagawa niyo saken!"

Bawat kanan
At kaliwa
Kung timog man
O hilaga
Ang bawat... Daan ko
Ay patungo (Ay patungo)
Ay pabalik (Ay pabalik)
Sa 'yo

I rushef towards him crying... I immediately hugged him.

"David... sorry. Sorry kung kinalimutan kita. Sorry my love. I'm sorry"

"B-belle?"

Tumingin ako sa kanya diretso sa mata. Wala na kong pakialam kung iyak ako ng iyak.

"Andito na ko David... andito na ko ulit"

Kay tagal ng lumulutang
Walang pupuntahan, walang dahilan
Parang ulap na, walang dalang ulan
Kamang walang kumot at unan
Bihag ako ng pagtataka
May saysay ba ang paglalakbay
Ngunit
Nahanap din kita (Kay tagal kong naghintay)
Nahanap kita (Kay tagal kong naghintay)

"T-totoo ba??"

I nodded.

Ohhh
Maligaw man
At mawala
O umikot man
Sa kawalan
Dahil sa bawat kailan
Sino't saan
Ikaw lamang ang kasagutan
Bawat kanan (Kay tagal kong naghintay) at kaliwa
Kung timog man (Kay tagal kong naghintay) o hilaga
Ang bawat (Kay tagal kong naghintay) Daan ko
Ay patungo (Kay tagal kong naghintay)
Ay pabalik (Ay pabalik)
Sa 'yo

Niyakap niya ko ng sobrang higpit habang tuloy tuloy na nagbabagsakan ang luha naming pareho.

Ang tagal namin sa ganung posisyon. Hanggang sa medyo kumalas si David sa yakap ko.

"Paano? Di ba k-kanina lang..."

"Dahil dito" sabi ko sabay pakita ng picture frame na may litrato naming dalawa.

"Belle..." nagsimula na namang magsitulo ang mga luha sa mata ni David kaya dali dali ko yung pinunasan.

"Andito na ko David. I'm sorry. Sorry for forgetting you. Sorry for leaving you alone. Patawad. Patawad kung tingin mo iniwan na lang kita. Patawad-"

I was stopped by his lips.

His kisses were aggressive but you can feel the longing with it in which I responded.

Kisses went deeper and deeper hanggang sa namalayan na lang naming hubad na kami pareho and within those four walls, we made love, once again.

He laid beside me after what we did, hindi na namin naisip na andito sa loob ng kwarto ang anak namin. Ang alam lang namin, we needed this.

Yumakap ako sa kanya, he kissed my forehead.

"I love you. I love you so much Belle"

"Mahal na mahal din kita David"