DENİZKIZI - MİN YOONGİ

6. BÖLÜM

Gözlerimi kapatıp suya düşmeyi bekledim. Sonra gelecek çığlıklar, herkesin korkuyla dolu olan bakışlarını görmek istemiyordum. Tam da şu an bir mucize olmalıydı.

Nefes alış verişim hızlanmıştı. Ben de korkuyordum. İyi de neden daha düşmemiştim ki? Oysa mesafe kısaydı.

Gözlerimi açtım ve dibimde duran kişiye baktım. Min Yoongi...

-Beni bırakmayı düşünüyor musun? Senin yüzünden az daha ben de düşüyordum.

Ne ara tutunmuştum ben?

-Teşekkürler.

Ellerini çektiğinde havuzdan birkaç adım uzaklaştım.

İyi mi acaba? Çok korkmuş gibiydi.

Düşüncelerine karşılık gülümsedim.

-Çok sinir bozucusun.

Diye söylendiğinde dikkatle ona baktım. Bozulduysa tamir edilmeliydi. Tamir etme işini de tamirciler yaptığına göre... Tamirci çağırmalı mıydım?

-Tamirci çağırmamı ister misin?

Diye sordum. Etrafta kısa bir sessizlik ve ardından gülme sesleri beni rahatsız etmişti. Ayrıca havuza girmemek için kendimi zor tutuyordum. Susamıştım.

-Özür dilerim Bay Kim.

Selam verip koşarak çıktım. Lavaboya gidip saçımı, ellerimi falan ıslattım. İyi kurtulmuştum. O an itildiğimi düşünmem yanlıştı. Bilerek olmadığını bilmek beni biraz rahatlatmıştı. O kadar masumca bir düşünceye kızmak haksızlık olurdu.

-JAE RİM! NERDESİN?!
-Burdayım.

Hana gelip bana sarıldığında karaya çıktığımdan beri kendimi ilk kez güvende hissetmiştim.

-İyiyim sakin ol. Sudan korktuğumu nasıl anladın?

Ona yalan söylemek istemiyordum ama zorundaydım. Hem sudan korkan var mıydı gerçekten? İnsanlar gerçekten çok garip.

-Anlamamıştım. Rahatsız görünüyordun ben de aklıma gelen ilk şeyi söyledim.
-Teşekkürler.
-Bana neden söylemedin?
-Söyleyecektim...

Tabi aklıma gelseydi. Tuvalletten çıkıp sınıfa doğru yürüyorduk.

-Her neyse iyisin değil mi? Az daha düşüyordun. Kimin ittiğini görebildin mi? O kişiyi bulursam-
-İtilmedim ki.

Sadece Namjoon senin yanına gelmeye çalışıyordu ve ayağı takıldı. Dengesini sağlamaya çalışırken de bana çarptı ve beni düşürüyordu. Kesinlikle sakar bir aşık. Seni de çok seviyor.

-İtilmeden öyle nasıl düşebilirsin?

Ayağı mı kaydı acaba? Yer ıslaktı.

-Ayağım kaydı. Yer ıslaktı.

Gerçekten su fobisi mi var? O kadar korku dolu bakıyordu ki başka bir şey olamaz. Ya da belki yüzmeyi bilmiyordur?

Yüzmede hepinizi geçerim. Sonuçta yunuslarla bile yarışıyorum ben.

-Su fobim olduğundan yüzemiyorum da.

Çok zekiyim ne güzel tahmin ettim.

Gülümsedim. Aslında aklını okuyordum ama gerçekten zeki bir kızdı. Benim yapamadığım çoğu şeyi yapabiliyordu. Mesela Bayan Lee'nin dersinde yakalanmadan yemek yiyebiliyordu. Buna çok özeniyordum.

-Öğretmene seni sakinleştirmek için revire götüreceğim dedim ama ihtiyacın yok sanırım. Şekerin düşmüştür diye çikolata getirdim. Şekerin yerine gelir.
-Benim şekerim mi varmış? Ama düştüyse kaybolmuştur. Nasıl yerine getireceksin?