******لفصل الثانى والعشرون*******
فى المساء
وصل فارس للفيلا وبصحبته مليكه ويزيد وكانوا نايمين
فارس بصلهم وابتسم وابتدى يهز مليكه برفق : مليكه لوكه
مليكه تململت فى نومتها وقالت : اممممم
فارس : اصحى ياقلبى بقا
مليكه فتحت عيونها ببطئ وقالت : ايه ده احنا وصلنا
فارس بابتسامه : اه وصلنا يلا انزلى
مليكه بصت على يزيد النائم وقالت : ده يزيد نام
فارس : هاصحيه
مليكه مسرعه : لاء طبعا حرام عليك سيبه نايم وشيله
فارس بحب : يارتنىركنت سيبتك نايمه
مليكه بعدم فهم : ليه
فارس : عشان اشيلك
مليكه بصتله بكسوف وسكتت
فارس ضحك على كسوفها : طب يلا ولا هنام هنا وخلاص
مليكه : يلا ونزلت من العربيه وفارس نزل وشال يزيد ودخلوا وطلعوا على السلم وفارس لسه هيدخل يزيد اوضته
مليكه باعتراض : رايح فين
فارس : هوديه اوضته
مليكه : لاء هاتوا عندى هينام معايا
فارس رفع حاجبه : طب وانا
مليكه بغباء : انت ايه
فارس : انا هنام فين
مليكه بالامبالاه : نام فى اوضتك
فارس : كده يالوكه بقا تختارى يزيد ينام جنبك وانا لاء
مليكه : يزيد طفل انما انت مش طفل
فارس برفعة حاجب : والله
مليكه : اه والله
فارس : طب ادخلى ياختى قدامى
مليكه دخلت وهو دخل وراها
فارس حط يزيد على السرير وقال : يابختك ياسى زيزو
مليكه كتمت ضحكتها وقالتله بحزم مصطنع : اتفضل يلا اخرج علشان هنام
فارس : ادخلى يلا غيرى هدومك فى الحمام ونامى وانا مش هاخرج الا لما تنامى
مليكه : ده ليه ان شاء الله
فارس بعند : هو كده بقا يلا اخلصى
مليكه نفخت خديها بغيظ واخدت هدومها ودخلت الحمام
فارس بضحك : ههههههه طفله
بعد وقت خرجت من الحمام وكانت لابسه بيجامه بينك وعليها العاب كرتونيه ورافعه شعرها كحكه وخصلات شعرها نازله نامت على السرير جنب يزيد ووضعت الغطا عليها
فارس بلع ريقه بصعوبه وقال فى نفسه : ايه البت دى هى عايزه ايه دلوقتى
مليكه : ها مش هتخرج
فارس : نامى وانتى ساكته
مليكه : حاضر وغمضت عينيها وذهبت فى ثبات عميق
فارس قام وقف وبصلها وهى نايمه تشبه الملائكه وابتسم وخرج راح اوضته وبدل ملابسه ونام
فى غرفة منى كانت بتكلم محمد فى الفون
منى : ها ناوى على امتى هتنفذ
محمد : فى اى وقت انتى عايزاه
منى بشر : انا عايزه فى اقرب وقت علشان فى ناس تانيه عايزه انتقم منهم
محمد : انتى شريره كده ليه ياروحى
منى : هما ال خلونى كده
محمد : انتى عارفه لو فارس يعرف ال احنا هنعمله مش هيعديها على خير
منى بشك : ومين ال هيقوله
محمد : ايه يامونى اكيد مش انا يعنى
منى : اه بحسب
محمد : اصل انتى مش عارفه مليكه دى بيحبها ازاى ده عدى مرحلة الحب بكتير
منى بحقد : اه ماانا عارفه علشان كده عايزه اخلص منهم الاتنين
محمد : لا لا برضوا ده اخويا وكمان هى عجبانى انتى تفرقيهم عن بعض وخلاص
منى : بتاع مصلحتك بس ماشى هاعديها
محمد : هههههههههه انت تؤمر
منى : طب سلام بقا علشان هنام
محمد : سلام ياقمر
منى قفلت معاه ونامت
محمد قفل معاها وقعد يفكر هيعمل ايه معاهم وفى لحظه جت فى باله صورة مريم وبعدها نفض صورتها من دماغه
محمد : لاء اكيد زيها زى غيرها فوق كده انت مش بتاع حب والحاجات دى وحط راسه على المخده ونام
