6

1.8K 122 80
                                    

სასურველია ვანშოთი საერთოდ არ წაიკითხოს 18 წელს ქვემთ ადამიანებმა.


......

- ასე კარგია? - ომეგა უკვე მესამედ იცვლის. გუკი ისეთივე აღტაცებით უყურებს, როგორც წინა ორს.

- ჩემს ანგელოზს ყველაფერი უხდება. - უფროს ომეგას უნდა, რომ შვილი ხელებში მოჭყლიტოს და მაგარად ჩაკოცნოს, მაგრამ არ უნდა მისი მაკიაჟი გაფუჭდეს.

- კარგი რაა მამიკო, - წუწუნებს პატარა კიმი და კიდევ ერთი წყვილი ტანსაცმელი გამოაქვს.

- მოდი, ესენი ჩაიცვი.- გუკი პატარას ხელიდან ართმევს და კარადის სიღრმიდან ტყავის შარვალსა და თეთრ, გრძელ პერანგს აძრობს. ჯიმინს პირი ღია რჩება. თავადაც უნდოდა მათი ჩაცმა, მაგრამ თეჰიონი და შიუ დაბლა სხედან და ელოდებიან იუნგი, რომ დააშინონ.

- მამაშენს სულ ვაგიჟებდი მსგავსი სამოსით, მერე აუცილებლად წავიდეთ და მოკლე შორტები ვიყიდოთ შენთვის.- გუკმა პატარას თვალი ჩაუკრა.

- მაოცებ, მამიკო.- ომეგა კისკისებს და თან იცვლის. გუკი თვალს არ აშორებს შვილის მშვენიერ სხეულს.

- იუნგის ვენდობი, ძალიან და ვიცი, რომ არაფერს გავნებს.

- მიყვარხარ მამიკო.- ომეგა ხელზე სამაჯურს იკეთებს და კიბეზე ეშვება. ხმაურზე კრთება და იქვე იცდის. იცის, რომ სხვისი საუბრის მოსმენა უზრდელობაა, მაგრამ სულერთია.

- დაა თუ ჯიმინის თხილი მოუნდა? - შიუს ხმა პირქუში ეჩვენება. -მას თხილზე ალერგია აქვს.

- ჯიმინი დიდი ბიჭია და იცის, რომ თხილი არ შეიძლება.

- და რამე საჭმელში რომ შეყვეს?-უფრო მხიარული და ინტრიგით აღსავსე ხმა აქვს თეჰიონს.

-კარგით, რაა... აქ გავიზარდე, ვიცი ჯიმინს როგორ მივხედო. ჩემი ომეგაა.

- ის ჩვენი ომეგაა! - წამოიყვირა მამა-შვილმა ერთხმად და ჯიმინს სიცილი წასკდა.

ჭირვეულიWhere stories live. Discover now