Bitter si Sweet

TWO

Bitter si Sweet*

Two

Kasama ko ngayon si Kristhine sa Cafebare. Nakipagkita ako dito dahil nabobored nako na puro bahay at school nalang ang puntahan ko. Bawal kasi ako gumimik kapag may pasok. So ang ending, walang kabuhay-buhay si life kapag hindi summer.

"Bakit mo ba'ko pinapunta dito." Tanong nito na padabog pa umupo.

"Alam mo girl, kung hindi lang kita kaibigan, nasabunutan na kita." Sagot niya dito. Naging magkaibigan kami when we bumped each other here in the Cafebare and we realized that we're wearing the same clothes. So its the instinct for the girl that you will hate someone who has the same clothes as you. We're ready to have a war inside the cafe but her brother called him so its CANCELLED. So to make it short, we have a frienemy relationship.

"Tandaan mo girl, ako lang ang nakakatiis sa'yo." Sabi nito.

"Thank you ha, parang utang na loob ko pa yun sayo. When actually, its your pleasure to have me as your friend. Dyosa kaya ako." At nagdekwatro pa'ko.

"Woah. Wait lang girl ha. Masyadong mahangin eh, pati loob ng cafe, pinasok na." Sabi nito na kumapit sa arm chair na para bang hinihila talaga siya ng hangin.

Binato ko nga ng tissue ng huwag na kumontra.

"Pero seryoso na, may gusto kang ikwento no." Sabi nito na tila sigurado na.

"I saw again the face of that Monkey!!! He's with that chaka girl. I still can't believe that he chose her over me." Palilitanya ko pero sa kasamaang palad eh hindi naman pala nakikinig sa kanya si Kristhine.

"Oy, what are you doin' there? Salita ako ng salita dito then you're not listening naman pala." Sabi ko.

"Homework, deadline na tomorrow eh." Sagot nito.

"Just give them a money. Afterall, thats what they want."

"Alam mo girl, hindi lang tayo basta maganda, we're also brainy. Effortless nga lang yung pagiging brainy mo, because as you said, its given." Sabi nito.

"Well. What can I do?" Pagyayabang ko.

"But in the end, iniwan ka parin ni Luiz." Sabi nito.

Babatuhin ko sana to ng tinidor. "Oops, not that one girl. Masisira ang beauty ko." Ginamit ko nalang yun para kumain ng cake. "Pero girl, mabalik tayo sa Unggoy na yun. Hindi pa ba nagkukusang loob umalis sa Rella?" Tanong nito.

"Hindi pa. Ganun kakapal ang mukha niya." Nasabi ko nalang.

"But you know what girl, kung talagang nakamove on kana, balewala nalang dapat sayo kung nasa iisang lugar lang kayo. Its been 3 years na but sa inaasta mo, you're still into him. Admit it."

"Oh c'mon, you're kidding me. Ako? Sakanya? Thats so hilarious." Nagpapatawa ba 'to? Ako? Inlove pa sa walanghiyang hinayupak na unggoy na yun? No way dude.

"Well, kung hindi edi hindi. Madali akong kausap."

-----------------

Nasa dreamland ako nang biglang magring ang phone ko. Really huh? Hatinggabi? Tatawagan ako? Sino naman kaya ang mokong na'to na umistorbo sa malaprinsesa kong tulog.

" Hello, oorder po sana ako ng isang family size na pizza." Sabi ng lalaki sa kabilang linya.

Ginising ako para sa family size na pizza!!!! "Hoy ikaw, kung ano ka man at kung san ka man lumalop nanggaling kung magda-dial ka ng number ng kung ano mang pizza yan siguraduhin mong tama at huwag kang shushunga shunga nang hindi ka nakaistorbo sa natutulog. Alam mo ba na maaga pako gigising bukas, ay mamaya pala para pumasok. Kapag ako nagkaeyebags o kaya ay dark circles, na magiging dahilan para mabawasan ang kagandahan ko. Magkapatawaran na pero papahunting kita sa mga butler ko." Lintanya ko at binabaan na ito.