Bitter si Sweet

FOUR

Bitter si Sweet*

FOUR

Habang kumakain ay nararamdaman kong tumitingin sakin si uhm, James ba yun? Kaya naman nagpasya nalang ako na bilisan ang kain at umalis na. Akala niyo aalis agad ako at iiwan ang pagkain ko 'no? No way, ang sarap sarap kaya kumain.

Bumalik na'ko sa RU para sa drafting na naman. Oo, yan talaga ang buhay eng'g student.

Nananahimik na'ko sa classroom ko habang nakahead-down at nakikinig ng music while waiting for my prof when suddenly may isang bastos lang naman ang nagtanggal ng earphones sa tainga ko.

Tiningnan ko ito ng masama at handa nang singhalan nang biglang.... Kiniss ako sa cheeks!!!!!!!

"Hoy Reiji!!!! Ang kapal kapal kapal ng mukha mo. Bakit mo yun ginawa!!!!" Hindi nako nakatiis pa at sinuntok ko 'to sa tiyan. Namilipit siya sa sakit. Ikaw pa naman ang sikmuraan ng isang boxer. Yes, you read it right. Boxing is my sport.

His friends helped him to recover. Pero bago pa 'to tuluyanh makarecover sa ginawa ko ay umalis nako. Hindi nalang ako papasok sa drafting.

--------

Akala ko ay kailangan ko pang hintayin ang sundo ko pero natanaw ko agad ito sa harap ng main gate. Pumasok nako sa sasakyan pero si James ang nakita ko. JAMES?! "Wait, why you're here? Where's Manong Gary? Are you trying to invade my car?" Sunod-sunod na tanong ko sa kanya.

"Uhm, My Sweet, this is my car." Kalmadong sabi nito.

Tiningnan ko ang kabuuang loob ng sasakyan, and yes, it's not mine.

"Sorry. I've mistaken yours as mine." Sabi ko. Marunong din naman ako magsorry 'no.

"No, its okay." Sagot nito.

Bababa na sana ako nang bigla siyang magsalita. "Wait, is it okay with you kung hahatid na kita?" Tanong nito.

Tumungin muna ako sa labas at tiningnan kung andiyan na si Manong Gary pero wala pa. Well, hindi pa naman namin uwian ehh, kaya syempre wala pa talaga yun, umasa lang talaga ako na maaga niya kong susunduin ngayon.

"Okay." Sagot ko.

Nakita kong ngumiti siya ng malapad. Napailing nalang ako.

"Okay lang din ba kung dito ka nalang sa harap? Mukha kasi akong driver kung diyan ka uupo ehh."

Oo nga naman. May point nga naman siya. Bumaba nako at sasakay na sana sa unahan pero napagbuksan na niya ako. Ang bilis naman ata nito.

"Saan ka nakatira?" Tanong niya. At sinabi ko naman dito ang address.

"Anong favorite color mo?" Tanong niya na parang pang out of the blue moon na tanong.

"Pink" sagot ko nalang.

"Ahh, ako blue." Sabi niya. "Anong favorite food mo?" Tanong ulit nito.

"Spaghetti."

"Wow, parehas tayo!" Marami pa itong tinanong hanggang umabot sa tanong na "May boyfriend kana ba? Diba wala pa naman?"

Para din tong sira eh, alam naman pala ang sagot. "Wala." Para nalang matapos.

"Okay lang ba kung ano, uhm, ligawan kita?" Tanong ulit nito.

"A-YO-KO."

"Sige na naman oh. Mabait naman ako eh, gwapo, mayaman, loyal din ako. Hindi ako titingin sa kanan o kaliwa, harap o likod, taas o baba. Sayo lang talaga. Payagan mo na'ko ligawan ka. Sige na. Sige na. Sige na."

Pinaglihi ba'to sa speaker? Ang ingay ingay eh. "Argh, can you please lower down your voice?" Galit kong sabi sa dito.

"Ano payag kana?" Mahinang sabi nito.

"Oh andito na pala tayo eh." Sabi ko. Bababa na sana ako pero makulit nga kasi. Ayaw paawat.

"Payag kana?" Nakangiting tanong nito.

I just rolled my eyes. "Bahala ka, kung handa kang mabasted." At lumabas nako ng sasakyan.

"Bye, My Sweet, see you later."