~HİSSİYAT~

X /

Gidip üstümü başımı değiştirdim annemin naftelin kokularına bulaştırdı pijamalarımı giyim hızlıca yatağıma girdim  ve düşündüm insanın düzenine veda etmesi zor olmalıydı diye düşündüm mesela ben  şikayetleri bile bir dönemden sonra özlüyordim yokluğunu aradım şikayetlerin insanların
yalnızlık Herşeyden soğuk Herşeyden  korkunç ve karanlıktı kimse bunu haketmezdi ama ben korkuyordum erkekler korkardı hele zeki erkekler asıl korkmaları gereken şeyi bilirlerse en çok onlar korkarlardı ben yine kaçıncı huzursuz gecem bilmeden gözlerimi kapattım bir karanlığa
ve Başka bir karanlığa açarken aradaki tek fark birinde canının acıyabilme ve hissedebilme kabiliyetine karşın
bir diğer karanlığa girdiğin zaman canının acımaması fikri hayaliyle dalıyordu uykuya
ama canının acıma korkusu ve gerginliğiyle bu karanlıkta bulunmanın korkunç ifadesiyle yüzleşince anlıyordu biçimleniyordu yaşam zihninde
hayatta tam olarak böyleydi işte herkez her canlı kendi karanlığını seçerdi ben bazen anlayamıyordum hangisi benim gerçek karanlığımdı kestiremiyordum işte benim acı eşiğimde buydu bu acıtıyordu canımı...

Sabah uyandım aşağıdan sesler geliyordu bir hengame vardı evde bir koşuşturmaca gözlerim yarı açık

+ya annem ya ne oluyor yine ya katil olcam vallahi ya kescem kendimi diye bağırdım merdivenlerden duvardaki saate baktım okulada var daha

-annem aşağıdan bağırdı gitmiyorsun bugün okula

+vallahamı niye kim buna vesile mübarek insan evladı öpecem

-dayın

+ne! ciddi olamazsın babama ne yaptın kız dövdünmü adamı babaaaaaa diye bağırdım babasız kalmış olabilirdim.

-eşşeoğlu buradayım ve haklısın normalde o adamın bu eve girmesi için cesedimi falan çiğnemesi lazım ama annen kanıma girdi kandırdı bu kadın beni oğlum

O sırada annem mutfaktan çıktı elinde maşası belinde önlüğü kafasında yazması vallahi korkmuştum cepheye giden asker gibiydi biz hiç sesimizi çıkarmadan babam neyse ekmek alıp geliyorum diye kaçtı annemin bakışları hızla bana döndü ben ise ellerimi semaya açıp

+tövbe allahım kınalının şerrinden sana sığınırım tövbe allahım çok tövbe

diyip odama koşup kıyafet çıkardım kendime eşofmanla dolaşırsam   annem itinayla terbiye edebilirdi ve ben böyle şeylere hele o kadına hiç bulaşamazdım elimi yüzümü yıkadım ve üstümü giyinip aşağıya indim hızlı hızlı bir sofra hazırlanmıştı somalideki açlığa biz son verebiliriz diye düşünmüştüm ıslık çalıp sıgara böreğinden attım ağzıma ikinciyi düşündüm birinciyi görmedi belki ama ikincide risk almak zorunda kalabilirdim ama hani hep gözünüze kıstırdığınız bir lokma vardırya tam ağzınıza layık olduğunuzu düşünürsünüz böyle en kızarananı gözüme kestirmiştim şöyle bir etrafa baktım kimsecikler yoktu attım birden ağzıma ama nasıl hızlı hızlı yiyorum birden kafamda bir pat sesi elim kafamda ağzımda börek arkamda annem sanırım ışınlanmayı bulmuştu kadın anneme arkamı dönüp oscar törenlerindeki gibi yavaş ve güçlü alkışladım

+benden değerli ağzımı sürersem bidaha adiyim diye çemkirdim

-yiyeceğini yemişsin zaten eşşeoğlu bekleseydin ya 5 dakkacık daha

ağzıma gizli bir fermuar çeker gibi çektim bu küstüm demekti tamam tamam hadi bir tane daha alda barış benimle gözlerim parıldayarak döndüm sonuçta bendede biraz adilik vardı attım ağzıma bir tane daha yemek yemek zevkli işti ama ayakta yemek bir başka iştah katıyordu insana o anda babam eve girdi sinirli sinirli elindeki poşeti uzatıp mutfağa geçti arkasından o çıktı ben gördüklerimle şoka girerken börek boğazıma kaçmış boğuluyordum o nasıl ne alaka burada ne işi vardı kanım donmuştu resmen aklımda sanki bazı parçalar birleşti bazı kesitler geçti gözlerimden ilk önce hiçbir anlamı yokken şimdi anlam kazanan kesitler.....