Yurda alışmaya çalışıyorlardı.Fakat hiçbiri onun umrunda değildi. Onun umrunda olan yaşanan olaylardı. Böyle şeylerin üstüste gelmesi olağandışı bir durumdu. Yataklar hazırlanmıştı. Herkes uyumaya hazırlanıp yatıyordu. Bir kaçı çoktan uyumuştu. O ise hala olanları düşünüyordu. Uyudu. Uykusunda bir ses vardı. Sanki ona hafifçe fısıldıyordu. "Sen, Sen !! " Diyordu. Uyandı. Terler içinde kalmıştı. Etrafına baktı. Oda arkadaşlarından biri onu uyandırmıştı. Kapı kilitliydi. Nasıl, neden, kim kilitlemişti ? Olanlara anlam veremiyor; Çıldırdığını zannediyordu. Elini kapı kilidine yaklaştırdı. Kapı açılmıştı. Şansı yaver gitti diye düşünürken arkadan kapıyı açan kişi "noluyor beyler ? " dedikten sonra yanlarına geldi. Kendisi yurtta geçici değil kalıcı yaşıyordu. Elinden tesbihini ayırmaz, her sabah gazete okurdu. " Hadi beyler, endişeden dolayı böyle olmuştur. Ben alıştım artık. Zaten 1 gün kalıyosunuz yatın uyuyun"dedi. Herkes tekrar yatağına döndü. O da korkarak yatağına yattı. Sabah uyandığında kıyafetlerini giydi. Kahvaltıya gittiler. Onu sıranın sonuna koydular. Şansıyla tam ondayken yemek biter korkusu ile arkada beklettiler. Korkulan olmadı. Psikolojisi bozuktu. Ama şanssızlığı azalmıştı. Okula doğru yürürken o garip melodiyi duydu. Yurttaki çocuk omzundan tutup, "gel benimle" dedi. Okulun soğuk taraflarıydı. Rüzgar yoğun esiyordu. Güvenliğe vardılar. "Abi her gün aldığım gibi gazetemden lütfen " dedi. " Kusura bakma genç, ilk defa bugün gazete kalmadı sana" cevabı yurttakinin ona uzun bir süre bakmasına sebep oldu. Anlamıyordu. Kimse anlamıyordu. Bu olaylar neden yaşanıyordu ? Neden bu kadar şanssız biriydi ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
U Tipi Cezaevi #Rbk
Mystery / Thriller1200 lü yıllarda kurulan cezaevinin yerine yüzyıllar sonra kurulan okulda öğrencilerine siniriyle tüm dünyaya salgın bulaştıran vahşi öğretmenin ettiği yemin, insanların ölümüne yol açtı.( Yarısı yaşanmış öbür yarısı kurgu olan hikaye)
