U Tipi Cezaevi #Rbk

Baskın

Yeraltına inmişlerdi. Görevli odasında kalmaya başladılar. Bir küçük buzdolabı, çeşme, 2 3 tane yatak vardı. Bir kaç gün yaşamlarını sürdürüler. Toplantı vakti gelmişti. " Buradan bir şekilde çıkmalıyız. Bu kadar besin bize yetmez. Kesik bilekle güvenlikten kaçtım ama bu tüm hafta yatmamı gerektirmez. " dedi kısa boylu. "Ailemizi arayalım" dedi akrep " Velilerin hepsi ücretsiz yurtdışı gezisi olarak kandırılıp götürüldükleri sığınaklara ulaşamassın. Zaten telefonda çekmez " dedi tesbihli. " Her neyse"dedi şanssız olan. Halsizdi. Elini yüzünü yıkamak için musluğu açtı. Su normal renginde değildi. Koyu bir renkteydi. Yavaş yavaş netleşti. Kırmızı akıyordu. " Bu da ne ?!! "Dedi. " B b bu kan !! " dedi kısa boylu. "Derhal infaz edilenlere bakmalıyız " dediler. Geçite vardılar. Kafasını yavaşça uzattı şanssız. 4 oda kilitlenmişti. Yerde kan akıyordu. Kapıda =infazı tamamlananlar= yazıyordu. Kafasını hafif eğdi. Birileri geçiyordu. Kapağın yanında duyulmaya başladı sesleri. " Kaçan o 10 kişiden yakalanan 3 kişiyi infaz edeceğiz. Birinin boğazını keseceğiz,  diğerinin omzuna mızrak saplayacağız, sonuncusunun bel ve kaburga kemiklerini kıracağız. Böyle öldürmeliyiz çünkü tekrar dirildiklerinde bize yardımcı olacaklar dedi ve haince güldü. Kapağı kapattı ve " Duydunuz, onları kurtarmalıyız" dedi akrep. " Ama nasıl ? " dedi. " Belki, aynı anda infaz eden ki..." cümlesini tamamlayamamıştı. Rbk, bir ölüm malikhanesiydi. Şanssızlıkların durağıydı. Yoklukların eviydi. Ve onlara şans tekrardan somurtmuştu. -Aaa, AAAAAAAA !!!!!!!!! " Diye çığlıklar atılıyordu. Her odadan farklı bir haykırış geliyordu. Bir süre sonra sesler kesildi, kapı altından kanlar aktı. Kurtarmak için vakitleri olmamıştı. " Neden, Neden" diye isyan etti şanssız olan. " Geri dönüyoruz"dedi tesbihli ve onları odaya geri götürdü. Artık 4 kişi kalmışlardı...