Zemheri

0

çayımdan bir yudum aldım ve içime akan sıcaklıkla daha çok oturduğum yere yerleştim..

şuanda soğuktan donan bir halim olsa da asla balkon camlarını kapatmayacaktım. koca balkon kapılarını iki yana açmış giriş kapısının önüne de en sevdiğim berjeri atmış dolunayı seyrediyordum..

çayımla beraber içime giren sıcaklık gözlerimi kapatma isteği uyandırdı ama kapatmak istemiyordum.. gözlerim kapanırsa onun güzel yüzü aklıma gelirdi çünkü . acı çekmek istemiyordum yeterince çekmiştim artık beynim daha fazla acıya ev sahipliği yapsa kendini hapse kapatırdı..

ama o hapse girmek ne olursa olsun istedim . bir hışımla gözlerimi karanlıkla kundakladım. o güzel şekilli yüzü, mavi gözleri, dolgun dudakları , güzel şekilli kaşları , güzel ve minik burnu, dokunduğumda elimi huylandıran hoş sakalları bir yerden aşağıya dökülen sıvı gibi aklıma akı verdi.birden o his patlamasıyla gözlerimi açtım . ama karşımda onu görmeyi beklemiyordum. kalbi gibi yüzü de güzel adam ..

gerçek değildi eminim ki yine halisülasyon görüyordum ,ilaçlarımı aksatmıştım . kalbimi yakan adam . beni tekrar istemezdi artık o..
çöl olmuş kalbimde çiçek açtıran adam, burnum kokusuna gözlerim çehresine hasret adam.. gözümden akan minik damlayı sildim. artık uyumam lazımdı yoksa bu soğukta burda zatüre olacaktım ve belki bir daha asla özgürlüğümü göremeyecektim .
o beni özgür kılan kişiydi ..
o ÖZGÜR'dü.
o ÖZGÜRLÜKtü..
o ÖZGÜR YILMAZER'di..
yıllardır içimde tuttuğum aşkım , ızdırabım ve intiharımdı..

iki yıl önce birisi bana çıkıp aşık olacaksın hemde nefret ettiğin o adama dese saçmalamaması konusunda onu uyarırdım. şimdi ise gözümde yaş ile hatırlıyorum onu..

o benim geçmişim, şimdim ve geleceğimdi..

tanrım yalvarırım onu bana geri ver..