Στοίχημα; Στοίχημα.{TYS_GR}

Μέρος 5ο

Ειρήνη

Σάββατο πρωί! Παρά την κούραση μου είπα να ξυπνήσω νωρίς και να ετοιμάσω πρωινό στη γιαγιά μου η οποία με ανέχεται εδώ και λίγες μέρες. Έφτιαξα καφέ και έψησα τηγανίτες. Συνταγή της μαμάς μου την οποία εφάρμοσα με επιτυχία χωρίς να κάψω και να καταστρέψω κάτι. Θυμήθηκα τότε τους γονείς μου, στους οποίους δεν είχα μιλήσει εδώ και δύο μέρες. Παρότι ούτε εκείνοι είχαν μπει στον κόπο να μου τηλεφωνήσουν. Υπό άλλες συνθήκες, αν για παράδειγμα έμενα στο σπίτι κάποιας φίλης μου, το κινητό μου δεν θα είχε σταματήσει να χτυπάει. Πάντως να μην ξεχάσω να τους τηλεφωνήσω για να δω πως πάει η μετακόμιση. Έχω περιέργεια να μάθω πως θα είναι το καινούριο μου δωμάτιο. Δεν ζήτησα κάτι εξεζητημένο, όπως ήταν και πριν αλλά όλο και κάποια διαφορά θα υπάρχει.

Κατά τις 8 ξύπνησε η γιαγιά μου και όταν μπήκε στην κουζίνα και είδε τις ετοιμασίες, συγκινήθηκε. Είναι κάπως μοναχικός άνθρωπος από τότε που πέθανε ο παππούς μου. Έχουν περάσει πολλά χρόνια. Ήμουν πολύ μικρή τότε και δεν με αδικεί κανείς που δεν τον θυμάμαι, παρά μόνο από τις φωτογραφίες. Είναι από την πλευρά της μαμάς μου. Οι γονείς του μπαμπά μου είναι εξαφανισμένοι. Κάποτε, κάπου είχαν τσακωθεί απότι μου έχουν πει (δεν ξέρω αν όντως ισχύει) και έχουν χαθεί εντελώς από τη ζωή μας. Μόνο στην αρχή της χρονιάς μας στέλνουν ένα χρηματικό ποσό το οποίο καλύπτει τα γενέθλια όλων των μελών της οικογένειας αλλά ο μπαμπάς το δέχεται με βαριά καρδιά. Δεν λέει τίποτα αλλά το ξέρω πως θα προτιμούσε να έχει μια διαφορετική σχέση με τους γονείς του. Δεν θυμάμαι καν να τους έχω γνωρίσει ή να έχω δει ποτέ φωτογραφία τους και όποτε πάω να αναφέρω κάτι για αυτούς πάντα μου αλλάζουν το θέμα.

Χάρηκα πολύ που της άρεσαν. Της πασπαλίσαμε με μέλι και μετά αφού φάγαμε, ανέβηκα στο δωμάτιό μου και κοίταξα το κινητό μου. 1 νέο μήνυμα. Από τη Φαίη:

‘’Σήμερα θα έρθω να σε πάρω κατά τις 7 και θα πάμε Παγκράτι. Φόρα κάτι ωραίο! Ποτέ δεν ξέρεις…’’

Ωχ! Είναι να μην βάλει κάτι στο μυαλό της η κολλητή μου. Κατάλαβα τι είχε σχεδιάσει γι’ αυτό και από τη χαρά μου ένιωθα λες και είχα πεταλούδες στο στομάχι μου. Της απάντησα:

‘’Φαίη δεν παίζεσαι! Είσαι καταπληκτική! Λαβ γιου! Όμως δεν έχω τι να φορέσω…’’. Μόλις το έστειλα μου απάντησε:

‘’Θα σου βρω εγώ’’. Φάνηκε πως ήταν αποφασισμένη να δει την κολλητή της ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ με ένα αγόρι και θα χαιρόταν ακόμα περισσότερο αν βοηθούσε. Παραλίγο όμως να ξεχάσω το πιο βασικό. Δεν μου αρέσει! Νομίζω…