Kerem'e onu dinliycegimi söyledigimden beri hala bana nerde konusmak istedigini söylemedi. Oysa ki haber vericem demisti. Zil'in çalmasini firsat bilerek, diger ders baslamadan hemen kafeteryaya Kerem'i bulmaya gidiyorum. Artik konusalim ve bu konu kapansin istiyorum. Bu kararsizlik resmen beni deli ediyor. Kafeteryaya iniyorum ve Kerem'i ilk defa orada bulamiyorum. Aslinda bakilirsa sasiriyorum çünkü benim bildigim Kerem Sayer neredeyse hiç bir zaman derse gitmez ve zamanini kafeteryada geçirir.
Hayal kirikligi ile merdivenlere dogru yöneliyorum sinifa gitmek için. Merdivenleri çikmaya basliyorum ve karsimda Can'in bana dogru geldigini görüyorum.
- Selam Zeynep naber ? diyor en sevimli ses toni ile. Seviyorum bu çocugu ben ya. Gerçekten çok içten oldugu kesin.
- Selam Can iyiim sagol sen ? diyorum bende onun gibi.
- Bende iyiim simdi dersten çiktimda kafeye gidiyorum kahve almak için. Sen nerden böyle ?
- Bende kafeden geliyorum Kerem'e baktim ama bulamadim oysa ki her zaman ordadir ilginç, diyorum ve Can sasirip kaliyor.
- Sen ? Kerem'i ? Ariyorsun ? diyor hece hece söyleyerek.
- Eveeet Can Kerem'i ariyorum, diyorum sakin bir sekilde.
- Hayirdir neden ariyorsun ?
- Hiç ya biraz dövücem de !
- Neeeeeeeeeee ??? diye bagriyor.
- Saka saka sadece konusmamiz gerekiyordu ve bana nerde bulusucagimizi haber vericegini söyledi ama hala birsey yok, diyorum açiklayarak.
- Sen Kerem'i dinlemeye mi karar verdin ? diyor Can sasirmis bir sekilde.
- Eveet Can çok düsündüm ve onu artik süründürmemeye karar verdim, diyorum gülerek.
- Demek ki o yüzden sabahtan beri siritip duruyor, diyor gülerek.
- Sana söylemedi mi ? diye soruyorum sasirarak.
- Seninle konusmam lazim dedi ama dersteydik o yüzden birsey demedi. Ben de kahve aliyim daha rahat konusuruz diye kahve almaya gidiyordum.
- Peki söylermisin ona haber bekledigimi lütfen, diyorum.
- Senin bende zaten numaran var onu Kerem'e veriyim artik mesaj yolu ile mi yoksa seni arar mi bilemiyorum konusun ne dersin ? diye soruyor.
- Evet bencede öyle yapalim çünkü böyle devam edersek hiç görüsemiycez gibi gözüküyor, diyorum gülerek.
- Hahahahaha dogru valla, diyor Can.
- Hiç derse gitmeyen Kerem'in ben onu aradigim gün derse gidicegi tutmus zaten, diyorum sitem ederek.
- Bu derse mecburen gelmek zorundaydi. Kendi gelmezse ben zorla getirirdim.
- Neden bu kadar önemli ki bu ders ?
- Çünkü bir projemiz vardi ve bugün teslim günüydü ve son retouche'lari yapmak için Kerem almisti, diyor Can.
- Kerem derste yapiyor yani ? diyorum saskin bir sekilde.
- Mecburen yapiyor çünkü çizimleri çok iyi ve o yapiyor çizimleri.
- Bu kadar övgü ile anlattigina göre baya iyi çizimler yapiyor olmali. Bende birgün görmek isterim, diyorum.
- Gerçekten abartmiyorum süper çizimleri var. Tabii ki proje'yi bize geri verince sana gösteririz, diyor Can heyecanli bir sekilde.
- Olur çok mutlu olurum, diyorum gülümseyerek.
- O mutluluk bize ait hanimefendi, diyor Can'da gülerek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayat
RomanceHayat insana çok sey ögretir, bazen iyi bazen ise kötü. Bir günümüz iyi geçer ama sonra ki günümüzün nasil geçicegini bilemeyiz çünkü bir gün basimiza öyle birsey gelir ki bütün inandigimiz seyler ve insanlar bizi hayal kirikligina ugrattir ve dünya...
