[Malec] [ 8. KAT ]

1

Tamam artık sıkıldıkça malec kitabı mı çıkartıyorsun diyeceksiniz ama napam çok eğlenceli fsösllslşwks

Yorum bekliyorum.

Not: yine beyninizin yanacağı güzel bir seri.
...
12 yıl önce;

Gözlerimi kısarak loş ışığa baktım.Gözlerim çok acıyordu. Ağlamak istiyor, beni bırakmalarını istiyordum. Ben bu labatuar da büydüm, doğdum. Her ne kadar canımı yaksada burası benim tek evim.

Görevliler beni sadalyeye oturttuğunda istemeye istemeye homurdandım. Her gün aynı saatte test ediliyordum.

Karşımda bir insan ve benle. Profösör dan, bana gülümseyip,"Merak etme kısa sürecek." Demişti.

Kafamı olumlu anlamda sallayınca dan amca biraz uzaklalıp elindeki not defterini çıkardı."Alec, bana karşındaki kişiye yani bay benjamin'e dokunup hislerini ve kendisi hakkında bilgiler vermeni istiyorum." Demişti.

Kafama sallayıp bana doğru sakince gülümseyen adamın eline dokununca yine bedenimi saran o soğukluk olmuştu.

Konuşmaya başladım,"Şuan gergin hissediyor, evli ve bir karısı var. Karısını sevsede çok kavga ediyorlar. Eve bir keresinde içerek gelmiş..."

Dan kaşlarını çatıp,"Teşekkürler alec bu kadar yeter."

"Karısını dövmüş."

Dan elini çoktan çeksede bilgiler hala zihnimde, görüntüler gözümdeydi.

"Alec,yeter.Çok fazla derine inmemelisin."

Onu duymuyordum."Ona saldırmış. Çocuklarına da aynı şeyi yapmış."

Titrediğimin ve ağzımdan kan geldiğinin farkında değildim.

O zamanlar bu yeteneği bazen kullanamaz, kontrolü kaybederim. O gün beni küçük bir camı olan karanlık bir odaya haps etmişlerdi.

Camı kırıp kaçmıştım.O gün bir sokakta tek başıma dolaşırken stephen herondale ile tanıştım.

Ve bir ailem oldu. Jace, izzy, bayan celine ile tanışmıştım. Onlara olanları anlattığımda, beni bir ucube olarak görmeselerde bana inanmamışlardı.

Tabii haberlere çıktığımda, bana inanmışlardı.

....

Gözlerimi açttığımda ilk olarak izzy'i önümde bulmuştum."Hadi abi, üniversiteye geç kalacağız. Hemde senin yüzünden." Dedi izzy.

Yorganımı üzerime çekip,"Ben uyumak istiyorum." Diye homurdandum.

İzzy hala bana temas ettiğinden duygularını hissedeliyordum.Heycanlı, sinirli.

"Öyle bir seçeneğin yok."

"Ben burdan kalkmadığım sürece okula da gitmiyorum demektir. Problem çözüldü, görüşürüz."

İzzy başımın altındaki yastığı alıp yüzüme geçirdi."Beş dakikan var." Dedi izzy ve odadan çıktı.

Homurdanarak ( daha çok söylenerek) hazırlandım ve dışardaki izzy ve jace'i karşıladım.

"Biraz hızlı olmalıyız." Dedi izzy. Kızın yüzünde tatlı bir gülümseme vardı. Okul hemen ilerimizde olduğundan yürüyorduk. Okula giden diğer öğrencilerde yanımızdan geçiyordu.

Burdaki okula yeni başladığımdan kimseyi tanımıyordum. İzzy ve jace'in aksine. Tabii bu sorun değildi. Değdiğim kişinin bütün düşüncelerine ve duygularına ulaşabildiğimden, bu pek önemli değildi.