Siyahın Esiri (DÜZENLEMEDE)

Okul

Gözyaşının bile görevi varmış;

ardından gelecek gülümseme için,

temizlik yaparmış. 

İnsanların onca kötülüğe rağmen neden hala hayatlarına devam ettiklerini düşündünüz mü hiç? Birine olan bağlılığından yaşar insan; Ailesi için,sevgilisi için yada hiç bir şeyi olmamasına rağmen sevdiği biri için katlanıyordur bu dünyaya.

Yoksa yaşanılacak gibi mi dünya? Ben ailem için yaşıyorum,onlar için katlanıyorum bu hayata, insanlara.

Babamın vurulduğunu gördüğümde daha iyi anladım ailenin ne demek olduğunu, sevdiğin bir insanı öyle gözünün önünde kanlar içinde görmene gerek yok sırf aile kavramını yada sevgi kavramını anlamak için illa kaybetmeye gerek yok o insanı değerini anlamak için. Siz sevdiğiniz insan hala yaşıyorken bilin kıymetini son pişmanlık fayda etmiyor sonrasında.

Kırılan bardak nasıl tekrar eski haline dönmüyorsa giden de geri gelmiyor...

Annem dün beni zorla eve göndermişti hastanede babamın yanında kalmak için ettiğim onca ısrara rağmen evdeydim eve  gelip hızlıca bir duş alıp yorganımın altına girmiştim o kadar yorgundum ki aralıksız uyumuştum. Sabah alarmın kulakları sağır eden sesiyle yeni güne gözlerimi açtım. Yatağımdan kalkıp banyoya ilerledim rutin işlerimi de hallettikten sonra üzerimi giyinip kendime kahvaltı hazırladım güzel bir kahvaltıdan sonra çantamı da alıp okuluma ilerledim yolda babama bunu kimin,ne için yaptığını düşünerek okula vardım.

Sınıfımı bildiğimden rastgele bir yere oturup hocayı beklemeye başladım.

Onca karışıklıkta okula gelememiştim ama babamın bir tanıdığı sayesinde gelmediğim günleri sorun etmeyerek beni okula almıştılar tabi önemli bir şey olmadığı sürece sıfır devamsızlıkla okula devam etmem şartıyla. Üniversiteye bu sene başladım yani anlayacağınız üniversite birinci sınıfım okula iki yıl geç başladım bunun nedenini ben de bilmiyorum ama okula geç başladım işte. İlk yıl üniversiteyi kazandım ve hukuk bölümündeyim. Avukat olmak istiyorum nedeniyse; Ben daha on yaşındayken dedem ormana ava çıkmıştı ama ormanda bir gariplik yaşanmış ormanın derinliklerinden bağırışma sesleri geliyormuş. Dedem gelen seslere doğru gitmiş ardından üç el silah patlamış dedem hızla sesin geldiği yöne koştuğunda yerde kanlar içinde kalbinden vurulan bir adam görmüş adamın nabzını kontrol ettiğinde hala atıyormuş dedem kanın durması için üstündeki hırkayı çıkarıp kanayan yere baskı yapmış ardından ambulansı falan çağırmış ama ambulans gelene kadar adam ölmüş polisler de ifade almak için dedemi götürmüşler dedemin ifadesini aldıklarında dedem eve gelmiş ama ertesi gün polisler tekrar gelip dedemi götürmüşler ölen adamın karısı eskiden kocasıyla dedemin arasında husumet olduğunu belirtmiş dedemin onca itirazına  rağmen dedemi dinlememiş ve tutuklamışlar dedem iki yıl boyunca hapis yatmış babamın araştırmalarından sonra mahkeme günü kararlaştırılmış ama dedem mahkeme günü kalp krizi geçirip hayata gözlerini yummuş.

Ben dedemi o kadar çok severdim ki bir gün bile ayrı kalamazdım bu olanlardan sonra avukat olup suçsuz insanların hakkını savunmaya karar verdim ve şimdi istediğim gibi hukuk bölümünü okuyorum.

Yanımda kıpırdanma hissettiğimde düşüncelerimden sıyrılıp kafamı sağıma çevirdim yanımda Ediz'i görünce şalterlerim attı hızla ayağa kalkıp gözlerimle Ediz'e ateş püskürttüm. 

"Ne işin var senin burada beni takip mi ediyorsun?" sinirle söylediğim sözlere Ediz histerik bir kahkaha attı. Bütün sınıfın bakışları bize dönerken Ediz bakışlarıyla gözlerimi delmek istercesine gözlerime baktı ardından oturduğu yere daha çok yayılıp kolumdan tutup beni de yanına çekti şaşkın gözlerle Ediz'e bakarken ağzını aralayıp kanımı donduran cümleyi kurdu.