Ben Nefes Zorlu 14 yaşımda annemi kaybettim. Annem öldükten sonra toparlayamadım kendimi. Zaten kim toparlaya bilirdiki. Annemin ölüm haberi ilk bana ulaştığında beynimden vurulmuş döndüm nasıl yani dedim benim herşeyim dediğim kişi artık yok. Sırdaşım, arkadaşım, ablam herşeyim di o benim yaşama nedenim di. O gün anlamıştım artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağına en önemlisi o günden sonra birdaha eski Nefes olmadım olamadım mesela hiç susmayan ben susmayı öğrendim, öğrettiler. Annemden sonra hiçbir zaman içimden gelerek gülmedim gülemedim yapamıyordum halada yapamıyorum çünkü ben hep onun yanında mutluydum onun yanında özgürdüm. Annem öldükten sonra babam da babalık oldu annem hep derdi "Anne olmazsa baba da olmaz diye" gerçekten de öyle oluyormuş. Zaten beni çok seven bir babam yoktu ben daha altı aylıkken anneme sinirlenip beni kaldırıp yere atmış. Annem bana bunu her anlattığında gözleri dolar ağlardı. Sadece bununlada sınırlı değil ben çok hatırlıyorum yüzümün mosmor olup saçlarımla kapattığımı çok olmuştu böyle günlerim. Zaten annemden sonra beni koruyacak kimse de olmayınca her gün dövmeye başladı. Ama benim hiç umudum bitmedi elbet bir gün onun elinden kurtulacaktım. Böyle böyle derken üç yıl geçti lise sona geldim bu zamanda yanımda kuzenim vardı hala da öyle hep yanımda oluyor ona çok şey borçluyum. Babam olacak adam da sürekli beni evlendirip benden kurtulmak istiyor. Bende karşı gelince daha çok dövmeye başlıyor ama ben vazgeçmicem öldürsede evlenmicem diyordum taki o güne kadar. ŞİMDİKİ ZAMAN Bu gün yine onun iğrenç sesiyle uyandım. Yine aşağıdan cırcır böceği gibi ötüp duruyordu daha fazla ötesine tahammül edemiyeceğim için hemen yanına indim. N: Ne var N.b: Git üzerine düzgün bişey ler giy misafirlerimiz var akşama. N: Kim gelecek? N.b: Seni istemeye geliyorlar N: evlenmem ben kimseyle N.b: Evleneceksin dediysem evleneceksin. Yettin artık sen. Ortalığı toparla üzerine düzdün bireyler giy akşama istemeye geliyorlar. Nefesten Birşey dememe kalmadan çıktı evden. Yere çöküp ağlamaya başladım bir çare bulamıyorum aklıma hiçbirşey gelmiyor resmen beynim düşünme yeteneğini kaybetmişti. Biraz biraz kendime gelmeye başladığımda aklıma direk olarak Şeyma geldi. Aradım olanları anlattım. Buraya geli ekti. Bende onu beklerken kafayı yememek için evin heryer ini temizledim temizlenmek bir yer bırakmadım. İşim bittiğinde Şeyma geldi. Odama çıktık olan olayları konuştuk. Artık olayları biraz akışına bırakmam gerektiğini düşünmeye karar verdim. Hem Şeyma da benimle aynı fikirde olması biraz olsun beni rahatlattı. Ş: Kuzum hem biraz pozitif düşünelim ha ne dersin. Belki evlendiği kişi okuman izin verecek sana değer verecek nereden bilebiliriz dimi. N: Yani bilemeyiz tabiki ama korkuyorum işte ya o da bana kötü davranırsa o zaman ne yaparım? Ş: iyi düşünelim iyi olsun he ne dersin? N: Peli öyle olsun Ş: Hadi kalk hazırlayalım seni gelirler birazdan. N: Tamam. Ş: Şimdi sen bir duş al bende elbiselerini felan çıkarttım tamam mı N: tamam o zaman ben duşa girim. Nefesten; duşa girip çıktıktan sonra Şeyma beni hazırlamaya başladı. Hazır olduktan sonra aynaya baktığımda çok güzel olmuştum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
