Ο προστάτης μου(Αngel VS Demon )

Kεφάλαιο 3

   Μετά επικράτησε ησυχία και απλά κοιταζόμασταν στα μάτια .

-Έχουμε ξανασυναντηθεί κάπου , τον ρωτάω και χαλάω την ησυχία .

-Γιατί το ρωτάς αυτό Ρώξη? Δεν θυμάμαι να έχουμε ξανασυναντηθεί ,μου λέει με σιγουριά .

-Ααα εντάξει μάλλον είναι ιδέα μου . Απλά νιώθω πολύ άνετα μαζί σου και δεν γνωριζόμαστε ούτε μια μέρα ακόμα , του λέω κοιτάζοντας τον και μου χαμογελάει .Μάλλον του άρεσε αυτό που είπα !

-Χαίρομαι που νιώθεις άνετα μαζί μου και πίστεψε με αν γνωριζόμασταν θα σε θυμόμουν δεν μπορεί να ξέχασα μια τέτοια κοπέλα με την καλή έννοια πάντα , μου λέει και κοκκίνισα σίγουρα .Όχι πάλι ! 

-Γιατί είσαι τόσο καλός μαζί μου ?, τον ρωτάω όταν βρήκα πάλι το θάρρος μου .

-Γιατί σε συμπαθώ ρε χαζούλα , μου κάνει και πιάνει τα χέρια μου κάτω από τα δικά του και μου τα κρατάει .Εκείνη την στιγμή ξεκινάει και φυσάει απαλά και χρωματιστά φύλλα από τα γύρω δέντρα εμφανίστηκαν πετώντας στο τοπίο κατευθυνόμενα προς το χώμα .Ήταν μαγική στιγμή .

-Και εγώ σε συμπαθώ , του είπα ενώ παρατήρησα ότι  είχε ξεκινήσει να βραδιάζει .Μα καλά πόσες ώρες περάσαν δεν το κατάλαβα καν όσο είμαι μαζί του.

-Κρυώνεις ?,με ρώτησε γλυκά .

-Λίγο ναι ,του κάνω και κατευθείαν βγάζει την ζακέτα του και μου την τοποθετεί στους ώμους απαλά .

-Θα παγώσεις κάλε ,του είπα βλέποντας ότι φοράει μόνο μια αμάνικη ενώ φαίνεται το γυμνασμένο του χέρι του  και πηγαινορχόταν να του δώσω πίσω την ζακέτα του .

-Κράτα την .Μην ανησυχείς για έμενα ,μου είπε και δεν μίλησα μετά .

Μέτα από πολύ ώρα και ενώ είχε βραδιάσει για τα καλά μου πρότεινε να με πάει σπίτι και αυτό κάναμε .

-Ευχαριστώ που με έφερες, του είπα όταν φτάσαμε έξω από το σπίτι μου .  

-Τίποτα ,χαρά μου ,μου είπε και χαμογέλασα .

-Θα τα πούμε αύριο στο σχολείο ,του είπα ενώ μπήκα μέσα στο σπίτι .

-Ρώξη μου ήρθες , άκουσα την μητέρα μου να λέει και την είδα να κάθεται μαζί με τον αδελφό μου στο σαλόνι και πήγα να κάτσω μαζί τους .

-Ναι εγώ είμαι , εσείς τι κάνετε ?,τους ρώτησα ενώ κάθισαν και εγώ στον καναπέ .

-Καλά είμαστε μικρο , μου είπε ο Κρις .

-Καλέ μου αδελφούλη μην μου χαλάς την διάθεση , του είπα όσο  πιο ψύχραιμα μπορούσα.

-Καλή διάθεση ακούω , μου λέει η μητέρα μου για να βεβαιώσει αυτό που άκουσε .

-Και πως έχεις εσύ καλή διάθεση μικρο ?, με ρωτάει ο αδελφός μου άλλα αυτή την φορά δεν του δίνω σημασία γιατί ξέρω ότι το κάνει για να με νευριάσει .

-Γνώρισα έναν καινούριο μαθητή  και όπως φαίνεται με συμπαθεί και ας του είπα γιατί με απέβαλλαν από το προηγούμενο σχολείο μου , λέω και δεν χρειάστηκε καν να εξηγήσω γιατί κατάλαβαν κατευθείαν τι εννοούσα .

-Μπράβο αγάπη μου , μου λέει η μητέρα μου και με αγκαλιάζει . Εμείς στο λέγαμε ότι κάποια στιγμή θα καταλάβει κάποιος, εκτός της Ιφιγένειας, ότι δεν το έκανες εσύ είναι τρελό να πιστεύουν ότι το έκανες εσύ .

-Μικρή άπλα πρόσεχε μην εμπιστεύεσαι ακόμα εύκολα και πληγωθείς  .Στο λέω μόνο για να σε προστατεύσω για κανέναν άλλο λόγο ,μου λέει ο αδελφός μου και του γνέφω καταφατικά για να καταλάβει ότι θα προσέχω .

Αν και είχαμε μείνει οι τρεις μας ,μετά τον θάνατο του πάτερα μου ήμασταν πολύ ενωμένοι .Τους τα έλεγα όλα χωρίς να ντρέπομαι .

-Πάω πάνω να αλλάξω , τους λέω και δείχνω τα ρούχα μου .

-Εντάξει Ρώξη μου εμείς λέγαμε να πάρουμε πίτσα και να δούμε καμιά ταινία αφού είναι ακόμα νωρίς τι λες θα κάτσεις μαζί μας ?, με ρωτάει η μαμά μου ενώ σηκώνομαι από τον καναπέ και συνειδητοποιώ ότι φοράω την ζακέτα του Γιώργου ακόμα .

-Δικιά σου είναι αυτή μικρο ? , μου λέει ο Κρις πειραχτικά .

-Όχι εννοείται , του απαντάω , μου την έδωσε ο Γιώργος γιατί κρύωνα και ξέχασα να του την δώσω , τους είπα κοιτάχτηκα και γέλασαν μαζί .

-Τι?! , τους κάνω ενώ ακόμα γελάνε .

-Μωρό μου , μου κάνει η μητέρα μου , σίγουρα είναι φίλος το παιδί που μας είπες ?, μου λέει ενώ μου χαμογελάει .

-Ναι κάλε ,τους κάνω .Τι άλλο ?, λεω και με κοιτάζουν πονηρά. Ιιι όχι βρε παιδιά φίλος μου είναι .

-Καλά μικρο , μου λέει ο αδελφός μου και ξέρω ότι δεν με πίστεψαν .Άλλα είχαν ένα δίκιο και ας μην θέλω να το δεχτώ νιώθω υπέροχα μαζί του αλλά αποκλείεται να νιώθει κάτι αυτός για έμενα σαν φίλη με βλέπει .

-Πάω πάνω να παραγγείλετε και έρχομαι ,μια μαρμαρίτα με Φιλαδέλφεια την ζύμη θέλω ξέρεις μαμά , της είπα και ανέβηκα πάνω .Μπήκα στο δωμάτιο και εκείνη την στιγμή χτύπησε το κινητό μου με τον χαρακτηριστικό ήχο των μηνυμάτων .Άγνωστο την οθόνη ! Τι στο κάλο?

----------------------------------------------------------------------------------------

Γεια σας αναγνώστες μου .(Αυτοί  οι λίγοι που είστε ,ελπίζω να αυξηθείτε  ).Ελπίζω να σας άρεσε το τρίτο κεφάλαιο της ιστορίας μας πως σας φάνηκε πείτε μου στα comment και  αν σας άρεσε αστεράκι .Καληνύχτα τα λέμε σύντομα .

ΦΙΛΑΚΙΑ ΧΧΧ