Ο προστάτης μου(Αngel VS Demon )

Κεφάλαιο 10

Roxy πλευρα

Του κλείνω το κινητό και με έχει εκνευρίσει με την συμπεριφορα του .Δεν είμαι κανά μωρό να μην μπορώ να με προστατεύσω και μην ξεχνάμε ότι ο Λουκάς με έσωσε αν δεν με έπιανε θα έπεφτα στο έδαφος και μπορεί να είχα χτυπήσει στο κεφάλι ή κάπου αλλού οπότε νομίζω οτι του αξίζει να γνωρίσω και αυτόν έτσι και αλλιώς ο Κρις και η μαμά είναι σκοτεινοί δεν μπορει να είναι τόσο κακοί οι διάβολοι.

-Εεε που χάθηκες ? Τι έγινε ?, με ρωτάει ο Λουκάς και διακόπτει τις σκέψεις μου .

-Τίποτα όλα καλά απλά δεν σε εμπιστεύεται και νομίζει ότι θα μου κάνεις κακό , του λέω ειλικρινά .

-Ούτε καν ! Δεν θα σε πείραζα αντιθέτως θέλω να δεις οτι δεν έχει σημασία τι είμαι αλλα ποιος ειμαι . Οι διάβολοι δεν είναι όλοι κακοί , όπως και αντίστοιχα δεν ειναι και όλοι άγγελοι καλοί .Είμαι σύμβουλος σου αλλά θέλω να γίνω και φίλος αν όχι και κάτι παραπάνω , μου λεει και χαμογελάει πονηρά με την τελευταία του φράση .

- Λουκά , του λέω αγανακτισμενη και μετά γελάμε και οι δύο .

- Υποθέτω δεν σε άφησε το αγγελάκι ελεύθερη , λεει με μια μικρη πικρία .

-Τι εννοείς ?,ρωτάω και τον κοιτάω απορημένη .

-Δεν τα έχετε ?

-Όχι πώς σου πέρασε από αυτό , του λέω και βλέπω να τον ευχαριστεί η απάντηση μου .

-Τέλος πάντων τι θες να κάνουμε αφού δεν θα πας σχολείο ?

- Mμμ δεν ξέρω έχεις καμιά καλή ιδέα ?

-Κάτι έχω στο νου μου ,παίρνει τα κλειδιά του και με αρπάζει από το χέρι βγαίνουμε από το σπίτι και τρέχουμε προς το γκαράζ του σπιτιού του ανοίγει την πόρτα και εμφανιζεται μια μαύρη χιλιάρα μηχανή.Πηγαινουμε καταπάνω της .

- Kάτσε δικιά σου είναι αυτή η μηχανή ? , τον ρωτάω ενθουσιασμένη .

- Ναι , λέει και τρίβει τον σβέρκο του αμήχανα .

-Είναι υπέροχη ! 

-Πάμε?, ρωτάει και ανεβαίνει στην μηχανή .Δεν απαντάω και με βοηθάει να ανεβώ και εγω στην μηχανή .Όταν ανεβαίνω ανάβει την μηχανη και βάζει τα χέρια μου γύρω από την μέση του και οι παλάμες των χεριών μου αγκαλιάζουν τους κοιλιακούς του .Γαμώτο έχει σωματάρα σκέφτομαι και κοκκινίζω μόνη μου πάλι καλά δεν νομίζω να με είδε γιατί κοιτάει τον δρόμο .

-Λουκά , που πάμε?,λέω δυνατά ώστε να με ακούσει .

-Θα δεις σε λίγο ,μου λέει και δεν επιμένω .