SEN HEP AKLIMDASIN

HAYAL KIRIKLIĞI

''Müsait misin?'' diyerek Arasın çalıştığı odanın kapısını araladım. Bir elimde de fotoğraf vardı.Benim sorum üzerine kafasını gitarından kaldırdı ve ayağa kalktı.

''Tabi, gelsene.''

Kapıyı kapattım ve boş olan bir koltuğa oturdum, o da karşıma.

''Bir sorun mu var?''

''Yok, nasıl gidiyor diye bir bakmak istedim. Bir de.''

''Bir de?''

Elimin içinde sakladığım fotoğrafı ona uzatarak:

''Masanın altın da buldum bunu. En son da sen oturuyordun ya, belki senindir diye sana sormak istedim. Baksana.''

İçimden onun olmaması için dua edecektim neredeyse. Aras fotoğrafı eline aldı ve bir 5 saniye baktı. Sonra da yüzünde bir gülümse oluştu. Fotoğrafına kavuşmanın verdiği bir mutluluk gibi.

'' Çok sağol Masal ya, iyi ki görmüşsün.''

''Senin mi?''

''Evet, nasıl düşmüş ki bu? Kaybetseydim çok üzülürdüm. Bu fotoğrafı çok seviyorum ve bunun aynısından da yok. Bir tek bu vardı.''

'' Sevindim. Önemli biri galiba fotoğrafta ki?''

Ayaz fotoğrafı cüzdanına tekrar geri koydu.

'' Tabi ki de. O benim hayatımın anlamı, her şeyim. ''

Yüzüm düşmüştü. '' hayatımın anlamı, her şeyim '' sözleri kime denir? Tabi ki de sevgiliye. Sevgilisi varmış işte adamın. Zaten her tahminimde doğru çıkmak zorunda, bir kere de yanlış tahmin edeyim ya nolur!

Arasın bu sözü üzerine bir bardak soğuk içmeye gideyim bari. Ayağa kalktım.

''Gidiyor musun?''

''Evet, seni de daha fazla rahatsız etmeyeyim.''

''Akşam gelecek misin?''

Belki gelebilirdim ama yok, gelmeyeceğim. Seni ne kadar az görürsem o kadar iyi olur.

'' Yok. Yani ben sadece gündüzleri burada çalışıyorum. Akşam evdeyim. O yüzden gelmem diye düşünüyorum. Artık başka sefere..''

Odadan çıktım ve denizin oturduğu masaya doğru gittim. Tam oturacakken babam seslendi.

''Masal, ne zaman geldiniz siz?''

Babam yanımıza geldi.

'' Kahvaltıya gelmiştik baba, şimdi de kalkacağız. Siz yeni mi geldiniz ?''

'' Evet, bu saatler sakin oluyor diye. Nereye buradan?''

'' Bilmiyorum ne oldu ki?''

''Merak ettim, denizcim nasılsın?''

Deniz babamla tokalaştı.

''İyiyim Tarık amcacım, siz?''

''Sağol canım. Dün neler yaptınız bakalım? ''

''Valla sohbet muhabbet Tarık Amca ''

'' İyi iyi. Bir ihtiyacın falan olursa çekinme olur mu? Biz varız, bize emanetsin unutma.''

''Unutmuyorum sağolun.''

Babam yanımızdan gitti ve deniz kolumdan çekiştirerek sandalyeye oturttu.

'' Ee? Onun muymuş fotoğraf?''

''Evet. Tahmin ettiğimiz gibi çıktı.''

''Hadi ya, ama belki de sevgilisi değildir ya arkadaşının falandır.''