SEN HEP AKLIMDASIN

PEŞİNDEN GELEN GEÇMİŞ

  Eylülün elinde tuttuğu kırmızı fularıma bakarak gülümsedim. Hızlı adımlarla, Eylülün yanına gittim ve elinde ki fularımı, ellerinden çekip aldım.

'' Çok teşekkür ederim, unutmuşum masada, sana da çok zahmet oldu '' diyerek, üşümenin verdiği etki ile, kırmızı fularımı, boynuma sardım.

'' Ne demek, bende şansımı denemek istedim belki seni yakalarım diye, iç sesim beni yanıltmadı neyse ki''

Eylüle bakarak gülümsedim.

'' Bu arada, erkek arkadaşım alacak demiştin, henüz gelmedi mi? '' dedi Eylül etrafına bakınarak.

Eylülün bu sorusundan sonra, afallayarak, arkama, sağıma, soluma baktım. Ama, Aras yoktu. Nereye gitmişti ki?

'' Aslında, az önce buradaydı. Senin yanına bir an da geldim, nereye gittiğini görmedim ''

Bana haber vermeden, pat diye nereye gittin ki Aras? Ayrıca beni Eylülün karşısında da çok mahcup ettin. Kıza yalan söylemiş gibi oldum resmen.

'' Belki önemli bir şey olmuştur. İstersen bir ara, sıkıntılı bir durum varsa, seni ben bırakırım''

Eylülün sözlerinden sonra, telefonumu çıkardım ve Arası aradım. Telefon neyse ki hemen açıldı.

'' Canım, nereye kayboldun bana haber vermeden? ''

'' Canım kusura bakma, arabayı iyi bir yere park etmemiştim, acil arabayı oradan çekmem gerekiyordu, kusura bakma '' dedi Aras heyecanlı bir ses tonu ile.

Neyse ki geçerli ve mantıklı bir açıklamaydı. En azından, arkadaşıma karşı mahcup olmayacak, düzgün bir cevap verecektim

'' Sen karşı caddeye geç, oradan sola dön, hemen orada seni bekliyorum, ama acele et canım '' dedi Aras bana ve telefonu kapattı.

Gülümseyerek Eylüle döndüm ve Arasın neden ortadan bir an da kaybolduğunu açıkladım.

'' Önemli bir durum olmamasına sevindin. Umarım başka sefere tanışırız erkek arkadaşınla ''

'' Neden olmasın? Mutlaka tanıştıracağım '' diyerek gülümsedim ve Eylülün yanından ayrılıp, Arasın tarif ettiği yere doğru koşarak gittim. Belli ki buralarda araba park etmek baya sıkıntılıydı. Benim yüzümden trafikle boğuşuyordu sevgilim. Arabayı görünce, hemen kapıyı açıp, koltuğa oturdum.

'' Kusura bakma canım ya, uğraştın gece gece arabayla ve park etmeyle ''

'' Yok sorun değil canım ''

'' Bir an da ortadan kaybolunca, ilk başta kızdım sana, Eylülde seni sorunca, ne cevap vereceğimi bilemedim bir an '' dedim emniyet kemerimi bağlarken.

'' Eylül ile nerden tanışıyorsunuz Masal? '' diye sordu Aras yola bakarken. Ama, kapıda beni karşılayan, yüzünde ki mutluluk yoktu. Yerine, biraz daha gergin bir yüz ifadesi gelmişti.

'' Bugün yemeğe gelmeden sana anlatmıştım, hani hastaneye götürmüştüm?''

'' Evet onu biliyorum ama, yani sence güvenilir biri mi? Hemen arkadaş olarak görmeye başlamışsın. Ya güvenilir biri değilse? ''

'' Zaten bende hemen yakın arkadaş oldum demedim ki sana. Tanışmak için yemeğe geldik zaten. Neden bu kadar rahatsız oldun?''

Aras, hızlı ve ani bir fren ile arabayı durdurdu ve arabanı camlarını açtı. Gözlerini kapatıp, derin derin dışardaki havayı içine çekti. Ne oluyordu şimdi? Neden bir an da bu kadar tepki vermişti?