SEN HEP AKLIMDASIN

VESİKALIK FOTOĞRAF

Sabah ikimizde erkenden uyandık. Deniz benim yataktan kalkmama bile müsaade etmeden, yatağıma hopladı ve yanıma yattı. Denizle sabahları yatakta sohbet etmeyi çok severiz. Kahvaltı öncesi, ikimizde uzanıp bazen hayaller kurar ve hayallerimizi birbirimize söyleriz. Tıpkı çocukluğumuzdaki gibi.

'' Eee, bugün ne yapıyoruz Masalcım?''

Yüzümü Denize döndüm.

'' Ne yapmak isterseniz Deniz Hanım?''

'' Şu an aklıma gelen en güzel şey, mis kokulu bir kahvaltı''

Denizin bu sözü üzerine kahkaha attım.

'' Karnından gelen seslerden belli oluyor canım''

İkimizde güldük ve yataktan kalktık.

'' Hadi gel, Masal Restoranta gidelim ve orada sana güzel bir kahvaltı hazırlayayım''

'' Harika bir fikir. Hem belki senin yakışıklı da oradadır.''

Yastığı denize fırlattım ve giyinmeye başladım. Tabi yüzümde aptal bir gülümseme ile, Masal'da Arası görmeyi umdum.

Hazırlandıktan sonra evden çıktık ve Denizin arabası ile mekana geçtik. Masala gelmiştik. Deniz, garaja arabasını parketti ve indik. İçeriye girdik ve her zaman ki masamızı boş görünce oturduk. Restorantta çalışan diğer çalışanımız, yani garsonumuz yanımıza geldi.

''Hoşgeldiniz Masal Hanım, menü getireyim mi, yoksa her zaman ki kahvaltıdan mı?''

'' Kaç kere dedim ama bana hanım deme diye. Ben de burada çalışıyorum hatırlatayım. Ayrıca kahvaltıyı bugün ben hazırlayacağım. Ama Deniz senin bir isteğin varsa Emre'ye söyle lütfen.

Deniz cam kenarına bakıyordu ve şaşkınlıkla kolu ile beni dürttü.

'' Cam kenarında oturan senin abin değil mi? Bartu yani.''

Denizin gösterdiği yere baktım, ve geri Denize döndüm.

'' Buna mı şaşırdın? O hep burada zaten.''

'' Bir arkadaşı var herhalde yanında. Arkası da dönük, göremiyorum.''

'' E hadi gel selam verelim, sonra da kahvaltı hazırlamaya geçeyim''

''Abicim merh...''

Sözümü tamamlayamadım. Çünkü kafamı çevirdiğimde Arası gördüm. Tamam, Arası burada görmüş olmam da şaşılacak bir şey yok. Ama Aras abimle aynı masada oturmuş, kahvaltı yapıyordu. Abimle Aras nerden tanışıyor olabilirler ki?

'' Afiyet olsun.''

Aras da beni görünce önce bir şaşırdı, sonra gülümsedi. Her zaman ki gibi.

'' Sağol kardeş. Sizde mi kahvaltı yapmaya geldiniz?''

''Evet. Seni görünce bir yanına geleyim dedim. Siz tanışıyor musunuz?''

Abim Arasa gülerek baktı ve bana döndü.

'' Herhalde, burada çalışmaya başladı zaten. O akşam görmedin mi?''

''Gördüm tabi de, şaşırdım işte.''

''Tabi burada tanışmadık biz. Daha önceden tanışıyorduk. Bu arada gelin beraber yapalım kahvaltıyı, arkadaşında yalnız kaldı.''

Abimin teklifine karşılık onların masasına geçtik. Bende içeriye geçtim ve Denizle ikimiz için güzel bir kahvaltı hazırladım. Emre de masamıza servis yaptı. Abim ve Arasa da yaptığım özel menemenden ikram ettim.