BERDEL

Bölüm:12

Asel'in Ağzından
Mirza vurulmuştu beni kurtarmak için
"Mirzaaa"
Ben bağırırken polisler gelmişti Serhatı alıp götürdüler.
"Abi abi bi şey yap Mirza çok kan var abi"
"Şştt tamam sakin ol abim ambulans yolda sakin"
Ama olamam ya Mirzaya bi şey olursa ben yaşayamam hayır olmaz
Ambulans sonunda gelmişti Mirzayı yavaşça kaldırp sedyeye koydular bende ambulansla gittim hastaneye gelmiştik hastanede çotan doktorlar hazırdı ve bütün herkez ordaydı Mirzayı ameliyathaneye götürdüler
"Doktor bi şey desene nolucak Mirzaya kurtar onu nolur kurtar"
"Sakin olun hanfendi kurşun omuriliğine gelmemiş santimle yırtmış kurşun hala içerde onu alıcaz ve bi kaç gün yoğum bakımda kalıcak"diyip ameliyathaneye gitti.
"Abla gözümün önünde vuruldu benim yüzümden abla"
"Tamam sakin ol canım sen bi şey yapmadın senin yüzünden olmadı sen iyi misin bak yüzün solmuş gel bi şeyler ye duşa gir geri geliriz bitanem hadi" dedi Berfin ablam
"Abla ben Mirzanın iyi olduğunu duymadan hiç biyere gidemem"
Yanıma annem geldi
"İyi misin kızım" nasıl bu kadar güçlü durabiliyodu oğlu içerde ölümle burun buruna
"Ben iyiyim ama Mirza anne Mirza"
"Tamam sakin ol kızım Mirza iyi olacak" dedi sarıldı ama hıçkırıkla ağlamaya başladı.
Napıcağımı bilmiyodum bir saat olmuştu Mirza ameliyata gireli hiç bi haber yoktu ama en sonunda bi hemşire çıktı
"Noldu Mirza iyi mi "
"Çok kan kaybetmiş acil kan lazım AB+ kan lazım var mı aranızda "
"Ben varım benim kanımda AB+"
"Tamam buyrun beni takip edin " hemşireyi takip ettim kan alma odasına geldik
"Kanı verince şekeriniz düşebilir ve çok yorgun görünüyosunuz "
"Ben iyiyim siz alın kanı Mirza iyi olacak mı"
"Siz eşi misiniz"
"Evet"
"Şu an durumu kritik ama doktorumuz iyidir Mirza bey için uğraşıyo bitti pamuğu kullanabilirsiniz" diyip çıktı bende ayağa kalktım ama başım döndü geri oturdum Esma odaya girdi
"İyi misin"
"İyiyim biraz başım döndü Mirzadan haber var mı "
"Yok daha ameliyattan çıkmadı ama "
"Ne oldu ne ama Esma"
"Şeyma burda delirmiş gibi seni sorup duruyo"
"Tamam geliyorum" şimdi bi de bunu mu çekicektim ah
"Ben gelmen için söylemedim gelme diye söyledim "
"Yok gelirim hem doktor falan çıkar"
"Tamam hadi gel"koluma girdi ameliyathanenin kapısında hıçkıra hıçkıra ağlayan Şeymayı gördüm beni görünce üstüme doğru koşmaya başladı
"Senin yüzünden hepsi senin yüzünden pislik ilk günden beri uğursuzsun sen zaten sen olmasan Mirzanın karısı ben olacaktım"
Hiç bi şey diyemedim çünkü bende ilk defa aynı fikirdeyim benim yüzümden birden Süleyman baba bağardı.
"Terbiyesiz seni sana anan baban böyle mi terbiye verdi azcık edepli ol benim gelinimede bılaşma hadi çık şimdi dışarı" normalde olsa buna sevinirdim ama şimdi sevinemiyodum
Doktor çıktı babam
"Oğlum nasıl doktor bey iyi midir "
"Şu anlık iyi onu karısının kanı kurtardı dediğim gibi bi bi gün uyutucaz sizden ricam sadece bi kişi kalsın zaten odaya kimse alınmıycak "
"Tamam doktor bey hadi gidiyoruz doktoru duydunuz Asel kızım kalır "
"Bey ben kalsaydım kız zaten yorgun"
"Anne ben kalırım"
"Tamam o zaman ilk eve git bi duş al üstünü giyin o zamana kadar ben kalayım"
"Evet Asel çok bitkin bi durumdasın hem uyanınca seni böyle mi görsün Mirza " doğru söylüyodu ablam
"Tamam anne ben bi saate gelirim" abim bırakıcaktı beni arabaya bindik evin önüne geldik
"Teşekür ederim abi "
"Önemli değil canım kardeşim sen iyi ol yeter"
"Sıkma canını abim düzelicek yine eskisi gibi olucak "
Tebesüm edip konağa girdim buraya Mirzasız girmek çok kötü düşüncelerimi toplayıp hemen odaya çıktım üstümü ayarladım aynaya baktığımda bitik bi durumdaydım yüzüm çökmüş göz altlarım mosmor dudağımın kenarı yara olmuş derin bi nefes alıp duşa girdim iyice yıkanıp çıktım üstümü giydim Mirza içinde kıyafet ayarladım son kez aynada kendime baktım göz altlarım hala mordu ama daha iyi durumdaydım asagi indim muharem hanım beni gördü
"Hoşgeldin gelin ağam gel bişeyler ye bak nasıl zayıflamışsın "
Yok saol abla hastaneye gidiyorum diyip çıktım bi dakka beni kim bırakıcaktı aklıma baran gelmişti hemen aradım.
"Alo baran beni hastaneye götürümüsün "
"İki dakkaya ordayım küçük hanım" onu özlemiştim bana küçük hanım diyip beni sinir ederdi ben bunları düşünürken gelmişti hemen ön tarafa bindi ve hastaneye doğru gittik
"Nasılsın sana bi şey yaptı mı o "
"Hayır yapmadı" hastaneye gelmiştik
"Teşekür ederim baran"
"Ne demek küçük hanım her zaman" gülümseyip hastaneye girdim yoğum bakım ünitesine gittim annem camdan Mirza yı izliyordu yanına gittim
"Anne ben geldim sende yoruldun git biraz dinlen"
"Tamam kızım Miranı arar mısın beni almaya gelsin"
Bende aradım
"Alo buyur yenge"bana ilk defa yenge demişti değişime gitmişti neyse
"Abi annem eve gidicekte onu eve bırakabilir misin"
"Tamam geliyorum"
"Geliyo annem"
"Tamam kızım ben dışarda bekliyim bi şey olursa haber ver"
"Tamam anne" annem gittikten sonra Mirzaya baktım öylece yatıyordu yüzü solmuştu o an doktor içeri girdi kontrol yapıp yanıma geldi
"Durumu iyi mi"
"Evet gayet iyi yoğum bakımdan çıkarıp odaya alıcağız kontrol altında olucak sizde yanında kalabilirsiniz"
"Teşekür ederim doktor bey " odaya çıkardılar bende takip ettim.
Odaya yerleştik bi tane koltuk vardı Mirzayı göreceğim şekilde koltuğu çekip oturdum ama o kadar uykum vardı ki uykuya daldım