BERDEL

Bölüm:32

Sabah kalktım kahvaltı hazırladım sonra yukarı çıkıp Mirzatı uyandırdım bugün hafta sonuydu evdeydik ama Mirzagile gidecektik amcamgilde gelicekti onlarıda çağırmışlardı bizde hamile olduğumu orda söyliyecektik
Mirzayı uyandırdım kalktı yatakta oturdu
"Günaydınn" diye bağardım
"Daha Günaymadı Asel saat 9 bugün hafta sonu niye kalkıyoruz yatalım gel " dedi yanına çekti kolunu üstüme koydu kalkamadım
"Mirza size gidicezya kahvaltı yapalım etrafı toplayıp çıkalım işte " kafasını kaldırdı baktı
"Akşam gideriz baya akşam ama" güldüm çok komikti dudağına yaklaştım öptüm tek kaldırabilecek şey buydu çünkü o da katşılık verdi altına çekti
"Yaa noldu Mirza Bey daha demin kalkmıyodunuz hadi bak kahvaltı hazırladım " ittim altından kalktım yatağa bıtaktı kendini
"Bak gidiyorsun ben sende yüzünü yıka gel " dedim dil uzatıp aşağı indim çayları doldurdum o da geldi yanağımdan öpüp yerine oturdu
"Hemen mi gidicez ya "
"Etrafı falan toplayalım derken saat 2 olut zaten sonrada hazırlanma dersek 3 olur sonrada çıkarız işte"
"Birlikte zaman geçirsek azıcık"
"Aşkım bende istiyorum ama annengil çağardı ve biz müjdeyi vericez" müjde diyince karnıma bakıp gülümsedi
"Tamam ben okeyim ben söyliycem ha"
"Zaten ben söyleyemem Mirza utanırım hatta ben yokken söyle lütfen"
"Olmaz seninde olman lazım" güldüm
"Ha bu arada kızlar biliyo mu hamile olduğunu"
"Yok süprizi sadece doğum günün için biliyorlar ama Berfin ablam biliyo çünkü onunla alışverişe çıktım ama söz verdi kimseye söylemiycek "
"Tamam "
Yemeğimizi yedik sofrayı topladık bılaşıkları hallettik etrafı toplayıp tozunu aldık dediğim gibi saat 2 olmuştu hazırlandık saat 3 oldu hazırlanıp çıktık
Konağa geldik ilk biz gelmiştik herhalde abimin arabası yoktu ama burdaymış görmemişim kapıyı çaldık Hacer anne açtı sıkı sıkı sarıldı içeri girdik neredeyse herkez burdaydı Süleyman baba, amcam,annem, yengem, abim, Esma, Miran abi, handan yenge, Baran, ve küçük Azat ablamlar ve Sibel yoktu sadece bi dakka Şeymanın burda ne işi vardı herkezle konuştuk Esmanın yanına geçtim kulağına
"Şeymanın burda ne işi var"
"Kocasından dayak yemiş buraya gelmiş kusura bakma Asel "
"Yok önemli değil" doğruyu söylemek gerekirse üzülmüştüm tabi gerçekse bi kaç dakka sonra Hecer anne elinde pastayla geldi "İyiki doğdun Mirza" diye herkez eşlik etti Mirzaya baktım gerçekten mutluydu o mutlu olunca bende mutlu oluyodum  mumları üfledi herkez tekrardan iyi doğdun dedi

Yemekler hazırdı sofrayı kurduk herkez oturdu Mirza
"Size bi şey söyliyicem yemeğe başlamadan önce" aa hayır burda mı Mirza
"Söyle oğlum" dedi Süleyman baba Mirza ayağa kalktı
"İkinci bi torun geliyo "dedi bütün yüzler bana döndü kırmızı bi domates olduğuma emindim şu an bende kafa salladım evet der gibi herkez çok sevinmiş gibi duruyordu tebrik ettiler sarıldılar ama bi kişi hariç o ara gözlerim Şeymaya kaydı sinirden kuduruyor gibiydi
Herkez yemeğini bitirdi sofrayı topladık mutfağa geçtik herkez teker teker yanıma geliyodu Esma geldi
"Yaa tebrik ederim canım artık birlikte büyürler bizimkiler "
"Saol kuzum İnşallah" onun doğumunada 3 ay falan kalmıştı Esma gitti tek kaldım mutfakta hemen Şeyma geldi
"Hayırlı olsun Asel"
"Saol Şeyma"
"Resimlerden sonra yüzüne bakmaz diye düşünüyodum ama baya midesizmiş "
"Senin gibi mi neyse bu seni hiç ilgilendirmez hayatımızdan defol git artık kocanla mutlu ol hadi" mutfaktan çıktım zaten işim bitmişti çay faslı falan derken geç olmuştu abimgil kalkıyordu giderken abimle görüştüm anlımdan öptü
"Çok sevindim canım kardeşim Allah analı babalı büyütsün canım"
"Saol abicim " dedim herkezle görüştük sonra gittiler bizde biraz daha oturduk Mirzaya baktım o da bana bakıyodu hadi der gibi kafasıyla kapıyı işaret etti bende tamam der gibi gözlerimi kırptım
"Artık bizde kalkalım geç oldu"
"Siz bilirsiniz oğlum " konaktakilerle görüştük eve geçtik
"Mirza ben çok Yoruldum"
"Bende hadi gel yatalım hayatım" odaya çıktık üstümüzü değiştik Mirza yattı bende omzuna yattım
"Güzel günler olucak dimi Hayatım"
"Herşey güzel olucak Bitanem "
Saçımı okşamasıyla gözlerimi yumdum